De Bijbel laat zien dat een opstandige engel, die later Satan de Duivel werd genoemd, Gods recht om te regeren aanvocht. Hij beweerde dat mensen beter af zouden zijn zonder Gods leiding en bestuur. Helaas geloofden onze voorouders, Adam en Eva, Satans leugen. Net als hij kwamen ze tegen Gods gezag in opstand (Genesis 3:1-6; Openbaring 12:9).

Omdat ze God als hun Regeerder afwezen, mochten ze niet meer in het paradijs wonen en verloren ze het vooruitzicht om in volmaakte gezondheid eeuwig onder Gods bestuur te leven (Genesis 3:17-19). Hun keus zou ook gevolgen hebben voor de kinderen die ze zouden krijgen. De Bijbel zegt dat door de zonde van Adam ‘de zonde in de wereld is gekomen en door de zonde de dood’ (Romeinen 5:12). Zonde heeft nog meer tragische gevolgen gehad: ‘De ene mens heeft over de andere mens geheerst ten koste van de ander’ (Prediker 8:9). Met andere woorden, als mensen over andere mensen regeren, heeft dat altijd schadelijke gevolgen.

De eerste menselijke regeerder die in de Bijbel wordt genoemd is Nimrod. Hij kwam in opstand tegen Jehovah’s bestuur. Sindsdien hebben mensen met macht hun positie misbruikt. Zo’n 3000 jaar geleden zei koning Salomo al: ‘Ik zag de tranen van de onderdrukten, en er was niemand om ze te troosten. Hun onderdrukkers hadden de macht’ (Prediker 4:1).

Dat is in deze tijd niet anders. In een rapport van de Verenigde Naties uit 2009 wordt gezegd: ‘Slecht bestuur wordt steeds vaker gezien als een van de achterliggende oorzaken van maatschappelijke problemen.’

De wereld heeft betere regeerders nodig en een betere bestuursvorm. En dat is precies wat onze Schepper heeft beloofd!

God heeft een Koninkrijk opgericht dat alle regeringen op aarde zal vervangen en ‘als enige eeuwig zal blijven bestaan’ (Daniël 2:44). Die regering is het Koninkrijk waar miljoenen mensen om bidden (Mattheüs 6:9, 10). Maar God zal die regering niet zelf besturen. In plaats daarvan heeft hij een regeerder aangesteld die als mens op aarde heeft geleefd. Wie is die regeerder?