1. Wat wil iedereen voor zijn familie?

‘VANAF het moment dat ik de waarheid leerde kennen, wilde ik dat heel mijn familie ook in het paradijs zou komen’, zegt Pauline. * ‘Ik wilde vooral dat ik Jehovah kon dienen samen met mijn man, Wayne, en ons zoontje.’ Heb jij familieleden die Jehovah nog niet kennen en liefhebben? Waarschijnlijk kun je je dan wel herkennen in de gevoelens die Pauline verwoordt.

2. Welke vragen gaan we in dit artikel bespreken?

² Je kunt je familie niet dwingen het goede nieuws te accepteren, maar je kunt ze wel aanmoedigen zich open te stellen voor de boodschap van de Bijbel (2 Tim. 3:14, 15). Waarom moet je getuigenis geven aan je familie? Waarom is inlevingsvermogen belangrijk? Hoe kun je je familie helpen net zo van Jehovah te gaan houden als jijzelf? En hoe kan iedereen in je gemeente je hierbij helpen?

3. Waarom moet je volgens 2 Petrus 3:9 getuigenis geven aan je familie?

³ Binnenkort gaat Jehovah een eind maken aan deze wereld. Alleen mensen met ‘de goede instelling voor het eeuwige leven’ zullen dan overleven (Hand. 13:48). We steken er veel tijd en energie in te prediken tot mensen in ons gebied die we niet kennen, dus het is logisch dat we ook zouden willen dat onze familie Jehovah samen met ons dient.  Onze liefdevolle Vader, Jehovah, ‘wil niet dat er iemand vernietigd wordt maar dat iedereen berouw krijgt’. (Lees 2 Petrus 3:9.)

4. Welke fout kun je maken als je getuigenis geeft aan je familie?

⁴ Houd in gedachte dat je de boodschap van redding op een goede manier kunt overbrengen of op een slechte manier. Het kan zijn dat je wel tactvol bent als je getuigenis geeft aan een vreemde, maar dat je wat bot bent als je met je familie praat.

5. Wat moet je in gedachte houden voordat je de waarheid met je familie probeert te delen?

⁵ Velen van ons kijken met spijt terug op de eerste keer dat ze getuigenis gaven aan familieleden. Had ik het maar anders gedaan, denken ze misschien. Paulus gaf christenen de raad: ‘Laat je woorden altijd vriendelijk zijn, gekruid met zout, zodat je weet hoe je iedereen moet antwoorden’ (Kol. 4:5, 6). Het is goed aan dat advies te denken als je met je familie gaat praten. Anders stoot je ze misschien eerder van je af dan dat je ze overtuigt.

6-7. Geef een voorbeeld waaruit blijkt hoe belangrijk het is je in te leven in je ongelovige partner.

⁶ Inlevingsvermogen. De eerder genoemde Pauline zegt: ‘In het begin wilde ik met mijn man alleen maar over geestelijke dingen praten. We hadden geen “gewone” gesprekjes meer.’ Maar haar man, Wayne, wist weinig van de Bijbel en begreep niet waar Pauline het allemaal over had. Voor hem leek het wel of ze alleen nog maar aan haar geloof dacht. Hij was bang dat ze misleid werd en zich bij een gevaarlijke sekte aansloot.

⁷ Pauline geeft toe dat ze een tijdlang de  avonden en weekends grotendeels doorbracht met haar geestelijke broers en zussen — op de vergaderingen, in de prediking en voor de gezelligheid. ‘Soms was er niemand als Wayne thuiskwam en dan voelde hij zich eenzaam’, zegt Pauline. Het is logisch dat Wayne zijn vrouw en zoon miste. Hij kende de mensen met wie ze omgingen niet en het leek alsof Pauline haar nieuwe vrienden belangrijker vond dan hem. Wayne dreigde met een scheiding. Wat had Pauline kunnen doen om zich beter in te leven?

8. Wat zal volgens 1 Petrus 3:1, 2 waarschijnlijk de meeste indruk op je familieleden maken?

⁸ Laat je gedrag voor je spreken. Vaak maakt wat je doet meer indruk op je familieleden dan wat je zegt. (Lees 1 Petrus 3:1, 2.) Pauline ging dat uiteindelijk beseffen. ‘Ik wist dat Wayne van ons hield en niet echt wilde scheiden’, zegt ze. ‘Maar door zijn dreigement ging ik beseffen dat ik de dingen op Jehovah’s manier moest gaan doen. In plaats van zo veel te praten, moest ik een goed voorbeeld geven met mijn gedrag.’ Pauline stopte ermee Wayne onder druk te zetten om over de Bijbel te praten en ging vaker over koetjes en kalfjes praten. Wayne merkte dat ze rustiger en vriendelijker werd en dat hun zoon zich beter ging gedragen (Spr. 31:18, 27, 28). Toen hij zag wat een goede uitwerking de boodschap van de Bijbel op zijn gezin had, ging hij zich ervoor openstellen (1 Kor. 7:12-14, 16).

9. Waarom moet je vasthoudend zijn?

⁹ Blijf proberen je familie te helpen. Jehovah geeft ons het voorbeeld. ‘Steeds  weer’ geeft hij mensen de kans op het goede nieuws te reageren en eeuwig leven te krijgen (Jer. 44:4). Paulus maakte Timotheüs duidelijk dat hij moest blijven proberen anderen te helpen. Waarom? Omdat hij dan zichzelf zou redden en degenen die naar hem luisterden (1 Tim. 4:16). We houden van onze familie, en daarom willen we dat ze de waarheden in Gods Woord leren kennen. Paulines woorden en gedrag hadden uiteindelijk een goede invloed op haar gezin. Ze is blij dat ze Jehovah nu samen met haar man kan dienen. Allebei pionieren ze, en Wayne dient als ouderling.

10. Waarom moet je geduldig zijn?

¹⁰ Wees geduldig. Als je naar Gods normen gaat leven, is het misschien moeilijk voor je familie om te wennen aan je nieuwe geloof en levenswijze. Het eerste dat ze opvalt is waarschijnlijk dat je niet meer meedoet aan bepaalde feesten of politieke activiteiten. Sommigen van hen worden in het begin misschien kwaad op je (Matth. 10:35, 36). Maar geef niet te snel de hoop op. Als je het opgeeft ze te helpen je opvattingen te begrijpen, dan is het alsof je ze al hebt veroordeeld, alsof ze niet goed genoeg zijn om eeuwig leven te krijgen. Jehovah heeft ons niet de taak gegeven om te oordelen. Die taak heeft hij aan Jezus gegeven (Joh. 5:22). Als je geduldig bent, wil je familie na verloop van tijd misschien luisteren naar onze boodschap. (Zie het kader ‘ Gebruik de site’.)

11-13. Wat kun je leren van de manier waarop Alice met haar ouders omging?

¹¹ Wees resoluut maar tactvol (Spr. 15:2). Een voorbeeld. Alice leerde Jehovah kennen toen ze ver van haar ouders woonde. Haar ouders geloofden niet in God en waren actief in de politiek. Alice besefte dat ze haar ouders zo snel mogelijk moest vertellen over de goede dingen die ze leerde. ‘Als je ermee wacht je familie te vertellen over veranderingen in je overtuiging en je leven,’ zegt ze, ‘dan wordt de schok alleen maar groter.’ Ze schreef brieven aan haar ouders over onderwerpen waarvan ze hoopte dat die hen zouden interesseren, zoals liefde, en vroeg dan wat ze vonden van wat de Bijbel daarover zei (1 Kor. 13:1-13). Ze bedankte haar ouders voor hun opvoeding en goede zorg. En ze stuurde cadeautjes. Als ze bij haar ouders op bezoek was, deed ze haar best om haar moeder te helpen met het huishouden. In het begin reageerden haar ouders niet zo goed toen ze vertelde over haar nieuwe geloof.

¹² Bij haar ouders thuis hield Alice zich aan haar Bijbelleesschema. ‘Hierdoor ging mijn moeder begrijpen hoe belangrijk de Bijbel voor me was’, zegt ze. Ondertussen had haar vader besloten de Bijbel te onderzoeken om te kunnen begrijpen waarom zijn dochter was veranderd, en om punten van kritiek te vinden. Alice zegt: ‘Ik gaf hem een bijbel en schreef er een persoonlijke boodschap in.’ Wat was het resultaat? Hij vond niets om kritiek op te hebben maar was juist diep geraakt door wat hij in Gods Woord las.

¹³ We moeten resoluut maar tactvol zijn, ook als we beproevingen moeten doorstaan (1 Kor. 4:12b). Alice kreeg met tegenstand van haar moeder te maken. ‘Toen ik werd gedoopt, noemde mijn moeder me “een slechte dochter”.’ Hoe reageerde Alice? ‘In plaats van het probleem uit de weg te gaan legde ik  respectvol uit dat ik ervoor had gekozen een van Jehovah’s Getuigen te worden en dat mijn besluit vaststond. Ik probeerde mijn moeder ervan te verzekeren dat ik echt van haar hield. We moesten allebei huilen, en daarna maakte ik iets lekkers klaar. Vanaf die tijd begon mijn moeder in te zien dat ik door de Bijbel een beter mens werd.’

14. Waarom moeten we nooit toegeven aan de druk om concessies te doen?

¹⁴ Het kost misschien tijd voordat je familie echt begrijpt hoe belangrijk het voor je is Jehovah te dienen. Toen Alice voor de pioniersdienst koos in plaats van de carrière die haar ouders voor haar hadden uitgestippeld, moest haar moeder opnieuw huilen. Maar Alice was resoluut. ‘Als je in één ding toegeeft aan de druk,’ zegt ze, ‘zal je familie je waarschijnlijk ook in andere dingen onder druk gaan zetten. Maar als je vriendelijk en toch resoluut bent, zullen sommigen van hen misschien luisteren.’ Dat gebeurde in het geval van Alice. Haar ouders pionieren nu allebei, en haar vader is ouderling.

15. Wat kunnen volgens Mattheüs 5:14-16 en 1 Petrus 2:12 de ‘goede daden’ van anderen met je familieleden doen?

¹⁵ Jehovah trekt mensen tot zich met de ‘goede daden’ van de christelijke gemeente. (Lees Mattheüs 5:14-16 en 1 Petrus 2:12.) Als je huwelijkspartner geen Getuige is, heeft hij of zij dan al leden van je gemeente ontmoet? De eerder genoemde Pauline nodigde broeders en  zusters thuis uit zodat haar man, Wayne, ze kon leren kennen. Wayne herinnert zich hoe één broeder zijn hele beeld veranderde: ‘Hij nam een dag vrij van zijn werk om een wedstrijd met me te kijken. Toen dacht ik: hij is normaal!’

16. Waarom moet je familieleden uitnodigen voor de vergaderingen?

¹⁶ Een mooie manier om je familieleden te helpen is door ze uit te nodigen voor de vergaderingen (1 Kor. 14:24, 25). De eerste vergadering die Wayne bezocht was de Gedachtenisviering, want het was na zijn werk en het programma was relatief kort. ‘Ik begreep niet waar de lezing over ging,’ zegt hij, ‘maar ik was onder de indruk van de mensen. Ze kwamen naar me toe, verwelkomden me en gaven me een stevige hand. Ik merkte dat ze oprecht waren.’ Eén echtpaar had altijd extra aandacht voor Pauline en hielp haar op de vergaderingen en in de dienst met haar zoon. Aan de echtgenoot vroeg Wayne Bijbelstudie toen hij uiteindelijk besloot zich te verdiepen in het nieuwe geloof van Pauline.

17. Waarvoor moet je jezelf niet de schuld geven, maar waarom moet je nooit de hoop opgeven?

¹⁷ We hopen dat al onze familieleden samen met ons Jehovah gaan dienen. Maar misschien komen ze niet in de waarheid, ook al doe je veel moeite om ze te helpen. Geef dan niet jezelf de schuld voor de beslissing die zij nemen. Je kunt tenslotte niemand dwingen. Maar onderschat niet welke invloed het op je familie kan hebben als ze zien hoe gelukkig je bent omdat je Jehovah dient. Bid voor ze. Praat tactvol met ze. Blijf het proberen! (Hand. 20:20) Wees ervan overtuigd dat Jehovah je pogingen zal zegenen. En als je familieleden naar je willen luisteren, worden ze gered!