1. Hoe kunnen christenen in de wedstrijd om het leven de finish halen?

CHRISTENEN doen mee aan een wedstrijd. En of je nu net bent gestart of al jaren meeloopt, je moet blijven rennen tot de finish. De raad die Paulus aan de christenen in Filippi gaf, kan je motiveren de wedstrijd helemaal uit te lopen. Sommige leden van die gemeente in de eerste eeuw dienden Jehovah al jaren toen ze Paulus’ brief kregen. Hoewel ze goed liepen, herinnerde Paulus ze eraan dat ze met volharding moesten lopen. Hij wilde dat ze net als hij naar het doel zouden blijven streven (Fil. 3:14).

2. Waarom kwam Paulus’ advies op het juiste moment?

² Paulus’ advies aan de Filippenzen kwam op het juiste moment. De gemeente had al vanaf het begin met tegenstand te maken. Het was allemaal begonnen toen Paulus en Silas naar aanleiding van Gods uitnodiging om ‘naar Macedonië over te komen’ rond het jaar 50 in Filippi aankwamen (Hand. 16:9). Daar troffen ze Lydia, een vrouw die ‘luisterde’ toen ‘Jehovah haar hart opende’ voor het goede nieuws (Hand. 16:14). Al gauw werden zij en haar huisgenoten gedoopt. Maar de Duivel zat niet stil. Mannen uit de stad grepen Paulus en Silas, sleurden ze naar de magistraten en beschuldigden ze ten onrechte van opruiing. Daarna kregen Paulus en Silas stokslagen en werden ze in de gevangenis gegooid. Later kregen ze het dringende verzoek uit de stad te vertrekken (Hand. 16:16-40). Gaven ze de moed op? Absoluut niet! En ook de broeders en zusters in de nieuwe gemeente gaven het niet op. Ongetwijfeld waren ze enorm aangemoedigd  door het goede voorbeeld van Paulus en Silas.

3. Wat besefte Paulus, en welke vragen gaan we bespreken?

³ Paulus was vastbesloten de moed niet op te geven (2 Kor. 4:16). Maar hij wist dat hij gefocust moest blijven om de finish te halen. Wat kunnen we van zijn voorbeeld leren? Welke voorbeelden van geloof uit deze tijd laten zien dat we ondanks problemen kunnen volharden? En hoe kan onze toekomsthoop ons motiveren om nooit de moed op te geven?

4. Hoe kon Paulus ongeacht zijn omstandigheden actief blijven?

⁴ Wat waren de omstandigheden toen Paulus zijn brief aan de Filippenzen schreef? Hij stond in Rome onder huisarrest. Zijn vrijheid om te prediken was behoorlijk ingeperkt. Maar hij bleef heel actief door getuigenis te geven aan bezoekers en door brieven te schrijven aan gemeenten ver weg. In deze tijd doen veel christenen die aan huis gebonden zijn hun best om het goede nieuws te vertellen aan degenen die bij hen langskomen. Ook schrijven ze opbouwende brieven naar mensen die niet persoonlijk bezocht kunnen worden.

5. Wat hielp Paulus volgens Filippenzen 3:12-14 om gefocust te blijven op zijn doel?

⁵ Paulus liet zich niet afleiden door zijn prestaties of fouten uit het verleden. In feite zei hij dat hij moest ‘vergeten wat achter hem lag’ om zich te kunnen ‘uitstrekken naar wat vóór hem lag’, dat wil zeggen om de finish te kunnen halen. (Lees Filippenzen 3:12-14.) Wat deed Paulus om te voorkomen dat hij werd afgeleid? Ten eerste bezag hij wat hij in het Jodendom had bereikt als ‘afval’ (Fil. 3:3-8). Ten tweede liet hij zich niet verlammen door schuldgevoel over zijn vervolging van de christenen. En ten derde ging hij niet denken dat hij al genoeg had gedaan voor Jehovah. Paulus was heel productief in zijn dienst, ondanks gevangenschap, afranseling, steniging, schipbreuk en gebrek aan voedsel en kleding (2 Kor. 11:23-27). Maar wat hij ook had meegemaakt en bereikt, hij wist dat hij moest doorgaan. En dat geldt ook voor ons.

6. Welke dingen die achter ons liggen moeten we misschien vergeten?

⁶ Hoe kun je in navolging van Paulus ‘vergeten wat achter je ligt’? Sommigen voelen zich misschien nog schuldig over fouten uit het verleden. Als dat voor jou geldt, zou je een studieproject kunnen maken van Christus’ loskoopoffer. Door dat opbouwende onderwerp te bestuderen en erover te mediteren en te bidden, kun je onnodige schuldgevoelens de baas worden. Misschien lukt het je dan om jezelf niet meer te kwellen vanwege zonden die Jehovah al heeft vergeven. Er is nog een les die we van Paulus kunnen leren. Stel dat je een goede carrière hebt opgegeven voor de Koninkrijksbelangen. Hoe kun je dan vergeten wat achter je ligt? Door niet te gaan verlangen naar wat je materieel misschien bent misgelopen (Num. 11:4-6; Pred. 7:10). ‘Wat achter je ligt’ kan ook iets zijn dat je hebt bereikt of een beproeving die je hebt doorstaan. Als je terugkijkt op hoe Jehovah je door de jaren heen heeft gezegend en gesteund, kan dat je natuurlijk dichter tot je Vader brengen. Maar  denk nooit dat je al genoeg hebt gedaan voor Jehovah (1 Kor. 15:58).

7. Wat is volgens 1 Korinthiërs 9:24-27 nodig om de wedstrijd om het leven te winnen? Illustreer.

⁷ Paulus had Jezus’ woorden ‘span je krachtig in’ goed begrepen (Luk. 13:23, 24). Hij wist dat hij zich net als Christus tot aan het einde moest inspannen. Daarom vergeleek hij het leven van een christen met een wedstrijd. (Lees 1 Korinthiërs 9:24-27.) Een hardloper blijft tijdens de wedstrijd gefocust op de finish en laat zich niet afleiden. Als het parcours bijvoorbeeld door stadsgebied loopt, komen de lopers misschien langs winkels en andere afleidingen. Kun je je voorstellen dat een hardloper even stopt om te bekijken wat er in de etalage ligt? Dat doet hij niet als hij wil winnen. Ook in de wedstrijd om het leven moet je dingen vermijden die afleiden. Als je gefocust blijft op je doel en je net als Paulus krachtig inspant, zul je de prijs winnen.

8. Welke drie uitdagingen gaan we bespreken?

⁸ Laten we eens kijken naar drie dingen die ons kunnen afremmen: uitgestelde verwachtingen, afnemende kracht en langdurige beproevingen. Het is leerzaam om te kijken hoe anderen met die omstandigheden zijn omgegaan (Fil. 3:17).

9. Wat kunnen uitgestelde verwachtingen met je doen?

⁹ Uitgestelde verwachtingen. Het is heel normaal dat we verlangen naar de goede dingen die Jehovah heeft beloofd. Toen Jehovah’s profeet Habakuk duidelijk maakte hoe graag hij wilde dat Jehovah een eind zou maken aan de slechtheid in Juda, zei Jehovah zelfs: ‘Blijf ernaar uitkijken’ (Hab. 2:3). Maar als het erop lijkt dat de vervulling van onze verwachtingen op zich laat wachten, kan dat een domper zijn op je enthousiasme. Je zou zelfs de moed kunnen verliezen (Spr. 13:12). Zoiets gebeurde aan het begin van de 20ste eeuw. Veel gezalfde christenen  hadden toen de verwachting dat ze in 1914 hun hemelse beloning zouden krijgen. Hoe gingen ze met de teleurstelling om toen dat niet gebeurde?

10. Wat deed één echtpaar toen wat ze hadden verwacht niet direct gebeurde?

¹⁰ Neem het voorbeeld van twee loyale personen die ook teleurgesteld werden. Broeder Royal Spatz werd gedoopt in 1908, toen hij 20 was. Hij was er zeker van dat hij al snel naar de hemel zou gaan. Toen hij in 1911 een zuster die Pearl heette ten huwelijk vroeg, zei hij: ‘Je weet wat er gaat gebeuren in 1914. Als we nog willen trouwen, kunnen we dat maar beter snel doen!’ Gaf dit echtpaar de moed op toen ze in 1914 hun hemelse beloning niet kregen? Nee, want ze waren gefocust op het doen van Gods wil en niet op hun beloning. Ze waren vastbesloten de wedstrijd met volharding te lopen. En ze zijn inderdaad tot hun dood nog jarenlang actief en trouw gebleven. Ongetwijfeld kijk je uit naar de tijd dat Jehovah zijn naam zuivert, zijn soevereiniteit rechtvaardigt en al zijn beloften vervult. Je kunt er zeker van zijn dat die dingen op Jehovah’s tijd gaan gebeuren. Blijf tot die tijd druk bezig in je dienst voor God en laat nooit toe dat uitgestelde verwachtingen je ontmoedigen of afremmen.

11-12. Waarom kun je vooruitgaan ook al gaat je kracht achteruit? Geef een voorbeeld.

¹¹ Afnemende kracht. Een hardloper moet topfit zijn. Maar om geestelijk sterker te worden hoef je niet lichamelijk fit te zijn. Velen die lichamelijk achteruitgaan zijn toch vastberaden om geestelijk vooruit te blijven gaan (2 Kor. 4:16). Neem bijvoorbeeld broeder Arthur Secord, * die op zijn 88ste al 55 jaar op Bethel zat maar door zijn slechte gezondheid verzorging nodig had. Een verpleegster zei eens vol genegenheid: ‘Broeder Secord, dit lichaam heeft er al heel wat uurtjes op zitten in Jehovah’s dienst.’ Maar Arthur bleef niet in het verleden hangen. Hij keek haar aan, glimlachte en zei: ‘Dat is waar. Maar het gaat niet om wat we hebben gedaan. Het gaat om wat we nu doen.’

¹² Misschien dien je Jehovah al jaren en merk je nu dat je door je gezondheid niet meer zo veel kunt doen als vroeger. Laat dan de moed niet zakken. Wees ervan verzekerd dat Jehovah veel waardering heeft voor wat je trouw voor hem  hebt gedaan (Hebr. 6:10). En bedenk dat hoeveel je van Jehovah houdt niet wordt afgemeten naar hoeveel je voor hem doet. Hoeveel je van hem houdt, kun je laten zien door een positieve instelling te hebben en door te doen wat je kunt (Kol. 3:23). Jehovah weet wat je grenzen zijn en verlangt niet meer van je dan je kunt geven (Mark. 12:43, 44).

13. Wat gebeurde er met Anatoli en Lidia, en waartoe moedigt hun ervaring je aan?

¹³ Langdurige beproevingen. Sommige broeders en zusters hebben jarenlang vervolging en beproevingen doorstaan. Bijvoorbeeld Anatoli Melnik * uit Moldavië, die nog maar 12 was toen zijn vader werd gevangengezet. Later werd zijn vader naar Siberië verbannen, meer dan 7000 kilometer van huis. Toen Anatoli 13 was, werden ook hij, zijn moeder en zijn grootouders naar Siberië verbannen. Na verloop van tijd konden ze daar vergaderingen bezoeken, maar daarvoor moesten ze wel 30 kilometer door de sneeuw lopen, bij temperaturen ver onder nul. Later kwam broeder Melnik drie jaar in de gevangenis te zitten, gescheiden van zijn vrouw, Lidia, en hun dochtertje van één. In de vele jaren van tegenstand bleven Anatoli en zijn familie Jehovah trouw dienen. Nu is Anatoli 82 en dient hij in een bijkantoorcomité in Centraal-Azië. We kunnen het voorbeeld van Anatoli en Lidia volgen door te doen wat we kunnen in Jehovah’s dienst en te blijven volharden zoals we in het verleden hebben gedaan (Gal. 6:9).

14. Wat moest Paulus doen om zijn doel te bereiken?

¹⁴ Paulus was ervan overtuigd dat hij de finish kon halen en zijn doel kon bereiken. Als gezalfde christen hoopte hij ‘de prijs van de roeping naar boven’ te ontvangen. Maar hij wist dat hij naar dat doel moest blijven streven (Fil. 3:14). Paulus gebruikte een interessante vergelijking om de Filippenzen te helpen op hun doel gefocust te blijven.

15. Waarom gebruikte Paulus de vergelijking van burgerschap?

¹⁵ Paulus herinnerde de Filippenzen aan hun burgerschap in de hemel (Fil.  3:20). Wat was daar zo bijzonder aan? In die tijd was het Romeinse burgerschap erg gewild. * Maar gezalfde christenen hadden een veel beter burgerschap dat veel grotere voordelen zou opleveren. Daar stak het Romeinse burgerschap maar magertjes tegen af. Om die reden moedigde Paulus de Filippenzen aan: ‘Ga ermee door je als burger te gedragen op een manier die het goede nieuws over de Christus waardig is’ (Fil. 1:27, vtn.). Gezalfde christenen geven een mooi voorbeeld terwijl ze streven naar het doel van eeuwig leven in de hemel.

16. Wat moet je volgens Filippenzen 4:6, 7 doen, ongeacht de hoop die je hebt?

¹⁶ Blijf naar het doel streven, of dat nu eeuwig leven in de hemel of op aarde is. Wat je omstandigheden ook zijn, kijk niet naar wat achter je ligt en laat je door niets belemmeren in je vooruitgang (Fil. 3:16). Het kan erop lijken dat de vervulling van je verwachtingen op zich laat wachten, of misschien neemt je lichamelijke kracht af. Misschien heb je jarenlang vervolging en beproevingen doorstaan. Maar wat je situatie ook is, ‘maak je nergens zorgen over’. Maak in plaats daarvan je verzoeken en smeekgebeden bij God bekend, dan zal hij je een onvoorstelbare vrede geven. (Lees Filippenzen 4:6, 7.)

17. Wat gaan we in het volgende artikel bespreken?

¹⁷ Blijf net als een hardloper die zich inspant voor de laatste meters gefocust op het doel de finish te halen in de wedstrijd om het leven. Doe je uiterste best en strek je uit naar de prachtige dingen die voor je liggen. Maar wat moet je doen om in de juiste richting te blijven gaan, in een tempo dat je kunt volhouden? Het volgende artikel zal je helpen ‘vast te stellen wat echt belangrijk is’ en de juiste prioriteiten te stellen (Fil. 1:9, 10).