Een christelijk echtpaar moet hierover eerst relevante feiten verzamelen en vervolgens bekijken welke Bijbelse principes erbij betrokken zijn. Dan moeten ze een beslissing nemen waarbij ze een goed geweten tegenover God behouden.

Toen er nog maar twee mensen waren (en na de vloed acht), gaf Jehovah het gebod: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk’ (Gen. 1:28; 9:1). De Bijbel zegt niet dat dit gebod ook voor christenen geldt. Het is dan ook aan elk echtpaar zelf om te bepalen of ze een vorm van geboortebeperking zullen gebruiken om de grootte van het gezin te beperken of om te bepalen wanneer ze kinderen willen. Over welke factoren moeten ze nadenken?

Christenen moeten elke vorm van geboortebeperking beschouwen in het licht van Bijbelse principes. Ze wijzen abortus dan ook af als vorm van geboortebeperking. Een vrijwillige abortus is in strijd met wat de Bijbel zegt over respect voor het leven. Christenen zouden er niet voor kiezen om een leven te beëindigen dat normaal gesproken zou resulteren in de geboorte van een mens (Ex. 20:13; 21:22, 23; Ps. 139:16; Jer. 1:5). Maar hoe zit het met het gebruik van een spiraaltje?

Dit onderwerp werd besproken in De Wachttoren van 1 september 1979 (blz. 30, 31). Het IUD (intra-uterine device) dat in die tijd het meest verkrijgbaar was, was een plastic voorwerp zonder werkzame stoffen dat in de baarmoeder werd ingebracht om een zwangerschap te voorkomen. Het artikel gaf aan dat het toen niet helemaal bekend was hoe zulke IUD’s werkten. Veel specialisten zeiden dat dit type IUD een reactie in de baarmoeder veroorzaakte die voorkwam dat sperma een eitje bereikte of bevruchtte. Als er geen bevruchting plaatsvond, kon er geen nieuw leven beginnen.

 Maar bepaalde onderzoeken deden vermoeden dat een eitje in sommige gevallen wel werd bevrucht. Het bevruchte eitje zou kunnen gaan groeien in de eileider (een buitenbaarmoederlijke zwangerschap) of terecht kunnen komen in de baarmoeder. In het laatste geval zou de aanwezigheid van het IUD verhinderen dat het bevruchte eitje zich innestelt en zich verder ontwikkelt, zoals bij een normale zwangerschap. Het beëindigen van dat leven zou neerkomen op een abortus. Het artikel eindigde met de woorden: ‘Een serieuze christen die zich erom bekommert of het passend is een IUD te gebruiken, dient deze informatie ernstig te overwegen in het licht van een op de Bijbel gebaseerd respect voor de heiligheid van het leven’ (Ps. 36:9).

Zijn er sinds dat artikel uit 1979 belangrijke wetenschappelijke of medische ontwikkelingen geweest?

Tegenwoordig worden vooral twee typen spiraaltjes gebruikt. Het koperspiraaltje kwam tientallen jaren geleden op de markt, en later het hormoonspiraaltje. Wat weten we over de werking van deze spiraaltjes?

Koperspiraaltje: Zoals gezegd maken spiraaltjes het voor zaadcellen moeilijk om te overleven als ze via de baarmoeder op weg zijn om een eitje te bevruchten. Daar komt bij dat het koper dat door dit soort spiraaltjes wordt afgegeven, giftig blijkt te zijn voor sperma. Het koper werkt dus zaaddodend. * Bovendien wordt gezegd dat het koper het baarmoederslijmvlies verandert.

Hormoonspiraaltje: Er zijn verschillende typen spiraaltjes die een hormoon afgeven dat ook wordt gebruikt in anticonceptiepillen. Deze spiraaltjes geven hormonen af in de baarmoeder. Bij sommige vrouwen blijken zulke spiraaltjes de eisprong te onderdrukken. Als er geen eicel vrijkomt, kan er natuurlijk ook geen bevruchting plaatsvinden. Daarnaast wordt gezegd dat het hormoon dat door het spiraaltje wordt afgegeven, de opbouw van het baarmoederslijmvlies vermindert. * Verder maakt het hormoon het slijm van de baarmoederhals taaier, waardoor die minder doorgankelijk wordt voor zaadcellen. Spiraaltjes zonder werkzame stoffen hebben deze extra effecten niet.

Zoals gezegd lijken beide typen spiraaltjes de opbouw van het baarmoederslijmvlies te verminderen. Maar wat als er toch een eisprong plaatsvindt en een eicel wordt bevrucht? Dan kan de eicel misschien wel in de baarmoeder terechtkomen maar zich niet innestelen. Dit zou in een vroeg stadium een eind maken aan de zwangerschap. Maar er wordt gezegd dat zulke gevallen van een ‘mislukte’ innesteling zeldzaam zijn, net zoals trouwens het geval is bij anticonceptiepillen.

Niemand kan dan ook met zekerheid zeggen dat koperspiraaltjes of hormoonspiraaltjes altijd voorkomen dat een eicel bevrucht wordt. Maar wetenschappelijk onderzoek laat zien dat de kans op een zwangerschap bij gebruik van een spiraaltje minimaal is door de verschillende werkingen ervan.

Een christelijk echtpaar dat het gebruik van een spiraaltje overweegt, zou met een gekwalificeerde medisch deskundige kunnen bespreken wat voor spiraaltjes te verkrijgen zijn en wat de mogelijke voordelen en risico’s voor de vrouw zijn. Het echtpaar mag niet verwachten of toelaten dat een derde partij, ook niet een arts, bepaalt wat ze gaan doen (Rom. 14:12; Gal. 6:4, 5). Die beslissing is aan hen. Ze willen met hun beslissing Gods goedkeuring en een rein geweten behouden. (Vergelijk 1 Timotheüs 1:18, 19; 2 Timotheüs 1:3.)