1-2. Hoe moeten we volgens Mattheüs 5:11 tegen beproevingen aankijken?

JEZUS beloofde zijn volgelingen dat ze echt gelukkig zouden zijn. Maar hij waarschuwde ze ook dat ze het moeilijk zouden krijgen (Matth. 10:22, 23; Luk. 6:20-23). Het geeft ons plezier discipelen van Christus te zijn. Maar als je denkt aan tegenstand van familieleden, vervolging door de regering of druk van collega’s of klasgenoten om iets verkeerds te doen, dan maak je je waarschijnlijk zorgen. Dat is te begrijpen.

² Normaal gesproken zien mensen vervolging niet als een reden voor vreugde. Toch is dat precies waar Gods Woord toe aanmoedigt. Jakobus schreef bijvoorbeeld dat we bij beproevingen geen wanhoop maar juist vreugde moeten voelen (Jak. 1:2, 12). En Jezus zei dat we zelfs als we worden vervolgd gelukkig moeten zijn. (Lees Mattheüs 5:11.) Hoe kun je je vreugde behouden ondanks beproevingen? We kunnen veel leren van een paar gedachten uit de brief die Jakobus aan de eerste christenen schreef. Maar laten we eerst eens kijken met welke uitdagingen die christenen te maken kregen.

3. Wat gebeurde er kort nadat Jakobus een discipel van Jezus was geworden?

³ Kort nadat Jezus’ halfbroer Jakobus een discipel was geworden, kregen de christenen in Jeruzalem met veel tegenstand te maken (Hand. 1:14; 5:17, 18). En na de  moord op Stefanus verlieten veel christenen de stad. Ze werden ‘verspreid over Judea en Samaria’ en kwamen uiteindelijk zelfs helemaal in Cyprus en Antiochië (Hand. 7:58–8:1; 11:19). Stel je eens voor hoe moeilijk de discipelen het hebben gehad. Maar overal waar ze kwamen predikten ze ijverig het goede nieuws. In het hele Romeinse Rijk werden gemeenten opgericht (1 Petr. 1:1). Toch waren de beproevingen voor de eerste christenen nog niet voorbij.

4. Welke beproevingen moesten de eerste christenen ook nog verduren?

⁴ De eerste christenen moesten allerlei beproevingen doorstaan. Rond het jaar 50 gaf de Romeinse keizer Claudius bijvoorbeeld alle Joden het bevel uit Rome te vertrekken. Joden die christen waren geworden moesten dus hun huis verlaten en zich ergens anders vestigen (Hand. 18:1-3). Rond 61 schreef Paulus dat christenen publiekelijk waren beledigd, in de gevangenis waren gegooid en waren beroofd (Hebr. 10:32-34). En net als andere mensen hadden de christenen te maken met armoede en ziekte (Rom. 15:26; Fil. 2:25-27).

5. Welke vragen gaan we beantwoorden?

⁵ Toen Jakobus ergens vóór het jaar 62 zijn brief schreef, wist hij heel goed welke beproevingen zijn broeders en zusters meemaakten. Jehovah inspireerde Jakobus ertoe een brief te schrijven met praktische adviezen die ze zouden helpen hun vreugde te behouden ondanks beproevingen. Laten we aan de hand van die brief de volgende vragen eens beantwoorden: Wat is de vreugde waar Jakobus over schreef? Waardoor zou een  christen die vreugde kunnen verliezen? En hoe kunnen wijsheid, geloof en moed ons helpen om, wat we ook meemaken, onze vreugde te behouden?

6. Waarom kan een christen volgens Lukas 6:22, 23 vreugde hebben bij beproevingen?

⁶ Mensen denken soms dat ze pas gelukkig zijn als ze een goede gezondheid, veel geld en een gelukkig gezin hebben. Maar de vreugde waar Jakobus over schreef maakt deel uit van de vrucht van Gods geest en is niet afhankelijk van omstandigheden (Gal. 5:22). Een christen krijgt vreugde, een diep gevoel van geluk, omdat hij weet dat hij Jehovah blij maakt en Jezus’ voorbeeld volgt (lees Lukas 6:22, 23; Kol. 1:10, 11). Die vreugde brandt in je hart zoals een vlam in een lantaarn. Geen wind of regen kan de vlam doven. Zo zal de vlam van vreugde niet uitgaan als je gezondheid achteruitgaat, als je maar weinig geld hebt of bij spot of tegenstand van familieleden of anderen. Als tegenstanders de vlam proberen te doven, gaat hij alleen maar feller branden. De beproevingen die je vanwege je geloof meemaakt, bevestigen dat je een ware discipel van Christus bent (Matth. 10:22; 24:9; Joh. 15:20). Daarom kon Jakobus schrijven: ‘Bezie het als een en al vreugde, mijn broeders, wanneer je allerlei beproevingen meemaakt’ (Jak. 1:2).

7-8. Wat gebeurt er met je geloof als het wordt beproefd?

⁷ Jakobus maakt duidelijk waarom christenen bereid zijn zware beproevingen te verduren. Hij zegt: ‘Je beproefde geloof leidt tot volharding’ (Jak. 1:3). Beproevingen zijn als het vuur dat wordt gebruikt om een zwaard te smeden. Als het blad wordt verhit en gekoeld, wordt het staal sterker. Hetzelfde gebeurt met je geloof. Als je beproevingen verduurt, wordt je geloof sterker. Daarom schreef Jakobus: ‘Laat de volharding haar werk voltooien, zodat je compleet en in alle opzichten zonder gebrek zult zijn’ (Jak. 1:4). Als je ziet dat beproevingen je geloof sterker maken, kun je ze met vreugde doorstaan.

⁸ In zijn brief noemt Jakobus ook een paar uitdagingen waardoor je je vreugde kunt verliezen. Welke zijn dat en hoe kun je ermee omgaan?

9. Waarom hebben we wijsheid nodig?

⁹ De uitdaging: niet weten wat je moet doen. Als je een beproeving meemaakt, heb je Jehovah’s hulp nodig om beslissingen te nemen die hem blij maken, die tot  voordeel van je broeders en zusters zijn en die je helpen Jehovah trouw te blijven (Jer. 10:23). Je hebt wijsheid nodig om te weten wat je moet doen en wat je tegen tegenstanders moet zeggen. Als je niet weet wat je moet doen, kun je je een hulpeloos slachtoffer van de omstandigheden voelen. En dan verlies je al gauw je vreugde.

10. Wat moet je volgens Jakobus 1:5 doen om wijsheid te krijgen?

¹⁰ De oplossing: vraag Jehovah om wijsheid. Om tijdens beproevingen je vreugde te kunnen behouden, moet je Jehovah eerst in gebed om de wijsheid vragen die je nodig hebt om goede beslissingen te nemen. (Lees Jakobus 1:5.) Maar wat als je het gevoel hebt dat Jehovah je gebeden niet meteen verhoort? Jakobus zegt dat je hem moet ‘blijven vragen’. Jehovah vindt het niet vervelend als je hem om wijsheid blijft vragen. Hij zal je geen verwijten maken. Je hemelse Vader ‘geeft gul’ als je hem vraagt om de wijsheid om beproevingen te verduren (Ps. 25:12, 13). Hij ziet je problemen, heeft empathie en wil je graag helpen. Dat is absoluut een reden voor vreugde! Maar hoe geeft Jehovah ons wijsheid?

11. Wat moet je nog meer doen om wijsheid te krijgen?

¹¹ Jehovah geeft ons wijsheid via zijn Woord (Spr. 2:6). Om wijsheid te krijgen moet je dus de Bijbel en Bijbelse publicaties bestuderen. Maar je moet meer doen dan alleen kennis verzamelen. Benut Gods wijsheid door naar zijn advies te leven. Jakobus schreef: ‘Luister niet alleen naar het woord maar leef er ook naar’ (Jak. 1:22). Als je Gods raad toepast, word je vredelievender, redelijker en barmhartiger (Jak. 3:17). Die eigenschappen helpen je elke  beproeving te doorstaan zonder je vreugde te verliezen.

12. Waarom is het belangrijk dat je de Bijbel goed kent?

¹² Gods Woord is als een spiegel waarin je kunt zien waaraan je nog moet werken (Jak. 1:23-25). Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je door je studie gaat beseffen dat je je moet leren beheersen. Met Jehovah’s hulp kun je leren hoe je zachtaardig kunt reageren als iets of iemand je provoceert. Zachtaardigheid zal je helpen beter met de druk om te gaan. Je kunt dan helderder denken en betere beslissingen nemen (Jak. 3:13). Het is dus heel belangrijk dat je de Bijbel goed kent.

13. Waarom is het goed het voorbeeld van Bijbelse personen te bestuderen?

¹³ Soms leer je van je eigen fouten wat je niet moet doen. Maar dat is een harde leerschool. Je kunt beter wijsheid ontwikkelen door van de successen en fouten van anderen te leren. Daarom moedigt Jakobus ons aan te kijken naar Bijbelse voorbeelden zoals Abraham, Rachab, Job en Elia (Jak. 2:21-26; 5:10, 11, 17, 18). Die loyale aanbidders van Jehovah konden beproevingen doorstaan zonder hun vreugde te verliezen. Hun voorbeeld van volharding laat zien dat we met Jehovah’s hulp hetzelfde kunnen.

14-15. Waarom moet je twijfels niet negeren?

¹⁴ De uitdaging: knagende twijfels. Soms is iets in Gods Woord moeilijk te begrijpen. Het kan ook zijn dat Jehovah je gebeden niet verhoort zoals je had gehoopt. Daardoor kunnen twijfels ontstaan. Als je die negeert, kunnen ze je geloof verzwakken en je band met Jehovah beschadigen (Jak. 1:7, 8). Het kan zelfs zijn dat je je toekomsthoop verliest.

¹⁵ Paulus vergeleek onze toekomsthoop met een anker (Hebr. 6:19). Een anker houdt een schip stabiel in een storm en voorkomt dat het op de klippen loopt. Maar je hebt alleen wat aan een anker als de ketting waarmee het aan het schip vastzit niet breekt. Net zoals roest een ankerketting kan verzwakken, zo kunnen knagende twijfels je geloof verzwakken. Iemand die twijfels heeft kan bij beproevingen zijn geloof in Jehovah’s beloften verliezen. Als je je geloof verliest, verlies je je hoop. Zoals Jakobus zegt is de twijfelaar ‘als een golf van de zee, die door de wind heen en weer geslingerd wordt’ (Jak. 1:6). Zo iemand zal waarschijnlijk nooit vreugde hebben.

16. Wat moet je doen als je twijfels hebt?

¹⁶ De oplossing: pak je twijfels aan, versterk je geloof. Wees niet besluiteloos. In de tijd van Elia was Jehovah’s volk besluiteloos geworden. Elia zei tegen ze: ‘Hoelang blijven jullie op twee gedachten hinken? Als Jehovah de ware God is, volg hem dan. Maar als het Baäl is, volg hem!’ (1 Kon. 18:21) Dat geldt nu nog steeds. Doe dus nazoekwerk om voor jezelf te bewijzen dat Jehovah God is, dat de Bijbel zijn Woord is en dat Jehovah’s Getuigen zijn volk zijn (1 Thess. 5:21). Als je dat allemaal doet, verdwijnen je twijfels en wordt je geloof sterker. Je kunt ook de ouderlingen om hulp vragen. Maar je moet in actie komen om je vreugde te kunnen behouden in je dienst voor Jehovah.

17. Wat gebeurt er als je de moed verliest?

¹⁷ De uitdaging: ontmoediging. Gods Woord zegt: ‘Als je de moed laat zakken op de dag van ellende, zul je weinig kracht hebben’ (Spr. 24:10). Als je de moed verliest, zul je al snel je vreugde verliezen.

18. Wat wil het zeggen te volharden?

 ¹⁸ De oplossing: vertrouw erop dat Jehovah je de moed geeft te volharden. Je hebt moed nodig om te volharden bij beproevingen (Jak. 5:11). Het woord dat Jakobus gebruikt voor ‘volharding’ brengt de gedachte over van iemand die standhoudt op zijn positie. Het doet misschien denken aan een soldaat die moedig standhoudt tegen de vijand en geen voetbreed wil wijken, hoe fel de aanval ook is.

19. Wat kun je van Paulus’ voorbeeld leren?

¹⁹ Paulus gaf een uitstekend voorbeeld van moed en volharding. Soms voelde hij zich zwak. Maar hij kon volharden omdat hij erop vertrouwde dat Jehovah hem de kracht zou geven die hij nodig had (2 Kor. 12:8-10; Fil. 4:13). Ook jij kunt die kracht en moed krijgen als je nederig erkent dat je Jehovah’s hulp nodig hebt (Jak. 4:10).

20-21. Waar kun je zeker van zijn?

²⁰ Je kunt er zeker van zijn dat de beproevingen die je meemaakt geen straf van Jehovah zijn. Jakobus zegt: ‘Laat niemand die een beproeving meemaakt zeggen: “Ik word door God op de proef gesteld.” Want God kan niet met slechte dingen worden beproefd, en zelf beproeft hij ook niemand daarmee’ (Jak. 1:13). Als je daarvan overtuigd bent, brengt dat je dichter bij je liefdevolle hemelse Vader (Jak. 4:8).

²¹ Jehovah ‘verandert niet’ (Jak. 1:17). Hij heeft de eerste christenen gesteund tijdens hun beproevingen en hij zal ook elk van ons helpen. Vraag Jehovah dringend je te helpen wijsheid, geloof en moed te krijgen. Hij zal je gebeden verhoren. Je kunt er zeker van zijn dat hij je zal helpen je vreugde te behouden tijdens beproevingen!