1-2. Voor welke belangrijke beslissing stonden Joden in Babylon? (Ezra 1:2-4)

 WAT een ongelofelijk bericht! Na 70 jaar ballingschap in Babylon waren de Joden vrij. Ze mochten terug naar Israël! (Lees Ezra 1:2-4.) Normaal gesproken liet Babylon gevangenen nooit vrij (Jes. 14:4, 17). Maar Babylon was veroverd en de nieuwe machthebber had bepaald dat de Joden het land mochten verlaten. Alleen Jehovah kon daar verantwoordelijk voor zijn. Nu stonden alle Joden, en vooral de gezinshoofden, voor een belangrijke beslissing: vertrekken of blijven. Waarom was dat geen makkelijke beslissing?

² Velen waren te oud voor de ontberingen en risico’s van de reis. En de meeste Joden waren in Babylon geboren. Dat was hun enige thuis. Israël was het land van hun voorouders. Bovendien waren sommige Joden blijkbaar rijk geworden in Babylon. Voor hen was het misschien moeilijk om een mooi huis of een goed bedrijf achter te laten, het onbekende tegemoet.

3. Welk voordeel had het voor de Joden om naar Israël te gaan?

³ Trouwe Joden begrepen dat de voordelen van een terugkeer naar Israël veel groter waren dan de offers. Het grootste voordeel betrof hun aanbidding. In Babylon waren meer dan 50 heidense tempels, maar er was geen  tempel van Jehovah. Er was geen altaar voor de offers die de wet van Mozes voorschreef. En er was geen georganiseerde priesterschap om die offers te brengen. Bovendien waren aanbidders van Jehovah sterk in de minderheid, omringd door mensen die afgoden aanbaden en zich niets van Jehovah en zijn normen aantrokken. Vandaar dat duizenden Joden die van Jehovah hielden graag naar Israël wilden gaan om de zuivere aanbidding te herstellen.

4. Welke hulp beloofde Jehovah aan de Joden die naar Israël terugkeerden?

⁴ De reis van Babylon naar Israël was zwaar en kon wel vier maanden duren. Maar Jehovah beloofde dat alle hindernissen zouden worden weggeruimd. Jesaja schreef: ‘Maak de weg van Jehovah vrij! Maak voor onze God een rechte hoofdweg door de wildernis. (...) Het ruige landschap moet vlak worden en het ruwe landschap zal in een vlakte veranderen’ (Jes. 40:3, 4). Stel je dat eens voor: een vlakke hoofdweg door de wildernis. Wat een zegen voor de reizigers! Over een rechte weg reizen gaat een stuk makkelijker dan steeds bergop en bergaf. En het zou veel sneller zijn.

5. Welke naam kreeg de symbolische weg van Babylon naar Israël?

⁵ Tegenwoordig hebben veel wegen een naam of een nummer. Ook de symbolische weg waarover Jesaja schreef heeft een naam: ‘En daar zal een hoofdweg zijn, een weg die de Weg van Heiligheid wordt genoemd. Geen onreine zal die betreden’ (Jes. 35:8). Wat betekende die belofte voor de Israëlieten? En wat betekent het voor ons?

6. Waarom werd de weg heilig genoemd?

⁶ De Weg van Heiligheid — wat een mooie naam! Maar waarom werd de weg heilig genoemd? Omdat er ‘geen onreine’ op mocht komen, geen Jood die immoreel leefde, afgoden aanbad of ernstige zonden beging. Voor zo iemand was in het herstelde Israël geen plaats. De Joden die terugkeerden moesten ‘een heilig volk voor Jehovah’ worden (Deut. 7:6). Maar dat betekende niet dat degenen die Babylon verlieten voor Jehovah helemaal niets hoefden te veranderen.

7. Wat voor veranderingen moesten de Joden doorvoeren? Geef een voorbeeld.

⁷ Zoals gezegd, waren de meeste Joden geboren in Babylon. Kennelijk waren velen beïnvloed door de denk- en leefwijze van de Babyloniërs. Tientallen jaren na de terugkeer van de eerste Joden kwam Ezra erachter dat sommige mannen met niet-Joodse vrouwen waren getrouwd (Ex. 34:15, 16; Ezra 9:1, 2). En nog later kwam gouverneur Nehemia er tot zijn schrik achter dat er kinderen waren, geboren in Israël, die niet eens de taal van de Joden hadden geleerd (Deut. 6:6, 7; Neh. 13:23, 24). Hoe konden die kinderen leren Jehovah lief te hebben en te aanbidden als ze geen Hebreeuws verstonden, de taal waarin Gods Woord grotendeels was geschreven? (Ezra 10:3, 44) De Joden moesten dus veel veranderen. En dat was veel makkelijker in Israël, waar de zuivere aanbidding geleidelijk werd hersteld (Neh. 8:8, 9).

8. Waarom moet iets dat lang geleden gebeurde ons interesseren? (Zie cover.)

 ⁸ Dat is allemaal heel leuk, denk je misschien, maar wat heeft het met mij te maken? Wat hebben we er in deze tijd aan? Heel veel, want in zekere zin zitten wij ook op de Weg van Heiligheid. Of je nu gezalfd bent of bij de ‘andere schapen’ hoort, je moet op de Weg van Heiligheid blijven (Joh. 10:16). Die weg voert ons namelijk door het geestelijke paradijs en leidt uiteindelijk tot de zegeningen van het Koninkrijk. b Sinds 1919 zijn miljoenen mannen, vrouwen en kinderen weggegaan uit Babylon de Grote, het wereldrijk van valse religie. Ze zijn de symbolische weg ingeslagen. Ongetwijfeld ben jij een van hen. Hoewel de weg zo’n 100 jaar geleden openging, waren de ‘wegwerkzaamheden’ al eeuwen daarvoor begonnen.

9. Wat voor werkzaamheden zijn er volgens Jesaja 57:14 aan de Weg van Heiligheid gedaan?

⁹ Jehovah zag erop toe dat voor de Joden die uit Babylon vertrokken de obstakels werden verwijderd. (Lees Jesaja 57:14.) Hoe zit het met de Weg van Heiligheid in deze tijd? Tot aan 1919 heeft Jehovah eeuwenlang godvrezende mannen gebruikt om de weg uit Babylon de Grote vrij te maken. (Vergelijk Jesaja 40:3.) Dankzij hun voorbereidende werk — geestelijke wegwerkzaamheden — konden oprechte mensen later uit Babylon de Grote weggaan. Ze konden het geestelijke paradijs binnengaan, waar de zuivere aanbidding van Jehovah was hersteld. Maar wat hield het voorbereidende werk in? Laten we eens kijken naar enkele wegwerkzaamheden.

10-11. Hoe hebben boekdrukkunst en Bijbelvertaling bijgedragen aan de verspreiding van kennis? (Zie ook de afbeelding.)

¹⁰ Drukken. Tot halverwege de 15de eeuw werd de Bijbel met de hand overgeschreven. Omdat dat werk veel tijd in beslag nam, waren bijbels zeldzaam en duur. Maar met de uitvinding van de boekdrukkunst werd het makkelijker om bijbels te produceren en bij de mensen te krijgen.

¹¹ Vertalen. Eeuwenlang was de Bijbel bijna alleen beschikbaar in het Latijn en konden alleen hoogopgeleide mensen hem begrijpen. Maar met de opkomst van de boekdrukkunst gingen godvrezende personen veel moeite doen om de Bijbel te vertalen in de taal van het gewone volk. Nu konden mensen zelf de Bijbel lezen. Ze konden wat ze in de kerk hadden geleerd vergelijken met wat er echt in de Bijbel stond.

12-13. Geef een voorbeeld van de manier waarop oprechte Bijbellezers in de 19de eeuw valse leer begonnen bloot te leggen.

¹² Bijbeluitleg. Lezers van Gods Woord kwamen na grondig onderzoek tot allerlei nieuwe bevindingen. En tot grote ergernis van veel geestelijken konden ze die bevindingen niet voor zich houden. In de 19de eeuw begonnen enkele oprechte mannen bijvoorbeeld traktaten te publiceren waarin valse leer van de kerk werd blootgelegd.

¹³ Rond 1835 publiceerde een godvrezende man genaamd Henry Grew een pamflet over de toestand van de doden.  Hij bewees aan de hand van de Bijbel dat je onsterfelijkheid van God moet krijgen en dus niet met een onsterfelijke ziel wordt geboren, zoals de meeste kerken leerden. In 1837 zag de predikant George Storrs het pamflet liggen toen hij in de trein zat. Hij las het en was ervan overtuigd dat hij een belangrijke waarheid had gevonden. Hij besloot wat hij had geleerd met anderen te delen. In 1842 hield hij een aantal preken over het intrigerende thema ‘Een onderzoek: Zijn de goddelozen onsterfelijk?’ Wat George Storrs schreef, maakte veel indruk op een jonge man genaamd Charles Taze Russell.

14. Hoe hebben broeder Russell en zijn medewerkers voortgebouwd op het werk van de wegwerkers vóór hun tijd? (Zie ook de afbeelding.)

¹⁴ Broeder Russell en zijn medewerkers konden voortbouwen op het werk van eerdere wegwerkers. Bij hun studie hadden ze toegang tot lexicons, concordanties en meerdere Bijbelvertalingen, die allemaal vóór hun tijd waren gemaakt. Daarnaast hadden ze veel aan het materiaal van mensen als Henry Grew en George Storrs. Ze timmerden zelf flink aan de weg door een groot aantal boeken en traktaten over Bijbelse onderwerpen te publiceren.

15. Welke belangrijke ontwikkeling vond plaats in 1919?

¹⁵ In 1919 verloor Babylon de Grote de greep op Gods volk. In dat jaar werd ‘de getrouwe en beleidvolle slaaf’ aangesteld, precies op tijd om oprechte mensen te verwelkomen op de pas geopende Weg van Heiligheid (Matth. 24:45-47). Mede dankzij trouwe wegwerkers uit het verleden konden personen die nu de weg insloegen meer over Jehovah’s voornemen te weten komen (Spr. 4:18). En ze leerden te leven zoals Jehovah dat wil. Maar Jehovah verwachtte niet dat zijn volk alle noodzakelijke veranderingen  tegelijk zou doorvoeren. Hij heeft ze geholpen dat beetje bij beetje te doen. (Zie het kader ‘ Jehovah loutert zijn volk geleidelijk’.) Wat zal het geweldig zijn als we op een gegeven moment Jehovah blij kunnen maken in alles wat we doen! (Kol. 1:10)

16. Welk onderhoud is sinds 1919 aan de Weg van Heiligheid uitgevoerd? (Jesaja 48:17; 60:17)

¹⁶ Elke weg moet worden onderhouden. Het werk aan de Weg van Heiligheid hield dus niet op in 1919. Sindsdien is er constant aan de weg gewerkt om het voor meer mensen mogelijk te maken uit Babylon de Grote weg te gaan. De pas aangestelde getrouwe en beleidvolle slaaf ging aan de slag en publiceerde in 1921 De Harp Gods. Dat boek was bedoeld om nieuwkomers de waarheden uit de Bijbel te leren. Uiteindelijk werden er bijna zes miljoen exemplaren in 36 talen verspreid. Velen hebben daarmee de waarheid leren kennen. Ons nieuwste hulpmiddel voor Bijbelstudies is het mooie boek Voor eeuwig gelukkig! In de laatste dagen heeft Jehovah zijn organisatie gebruikt om een constante stroom geestelijk voedsel te leveren. Dat helpt ons allemaal om te blijven wandelen op de Weg van Heiligheid. (Lees Jesaja 48:17; 60:17.)

17-18. Waar leidt de Weg van Heiligheid naartoe?

¹⁷ Je zou kunnen zeggen dat zodra iemand Bijbelstudie aanvaardt, hij de Weg van Heiligheid op gaat. Sommigen verlaten de weg na een tijdje. Anderen zijn vastbesloten om door te gaan tot ze hun bestemming bereiken. Wat is de bestemming?

¹⁸ Voor de gezalfden leidt de Weg van Heiligheid naar ‘het paradijs van God’ in de hemel (Openb. 2:7). Voor personen met een aardse hoop leidt de weg naar volmaaktheid aan het eind van de 1000 jaar. Als je op de weg wandelt, kijk dan niet achterom. En ga niet meer van de weg af tot je de reis naar de nieuwe wereld hebt voltooid. Goede reis!