Wat Jehovah voorzegt, komt uit

’IK BEN de Goddelijke, en er is geen andere God, noch iemand gelijk mij; die van het begin af de afloop vertelt, en van oudsher de dingen die niet gedaan zijn’ (Jesaja 46:9, 10). Dat zegt Jehovah, die feilloos kan voorzeggen wat de toekomst zal brengen.

Het is algemeen bekend dat de mens niet in staat is de toekomst nauwkeurig te voorspellen. Dat de Bijbel een boek van profetieën is, moet alle waarheidszoekers dus aanmoedigen om een onderzoek in te stellen naar de aanspraak die de Bijbel op goddelijk auteurschap maakt. Laten we eens enkele Bijbelprofetieën onder de loep nemen die al uitgekomen zijn.

Oude beschavingen

God voorzei het definitieve einde van Babylon en dat ook Edom, Moab en Ammon voor altijd vernietigd zouden worden (Jeremia 48:42; 49:17, 18; 51:24-26; Obadja 8, 18; Zefanja 2:8, 9). De verdwijning van die volken als afzonderlijke nationale groepen getuigt van de nauwkeurigheid van Gods profetische Woord.

Natuurlijk zou iemand kunnen tegenwerpen dat iedereen kan voorspellen dat er uiteindelijk een eind komt aan het bestaan van een natie, hoe machtig ook. Maar met dat argument wordt voorbijgegaan aan het belangrijke feit dat de Bijbel verder ging. De Bijbel voorzei bijvoorbeeld tot in bijzonderheden hoe Babylon ten onder zou gaan: dat de stad veroverd zou worden door de Meden, dat de binnenvallende soldaten aangevoerd zouden worden door Cyrus en dat de rivieren die deel uitmaakten van de verdedigingswerken van de stad zouden opdrogen. — Jesaja 13:17-19; 44:27–45:1.

Niet in alle gevallen voorzei de Bijbel dat er voor altijd een eind zou komen aan een overwonnen natie of volk. Toen God de omverwerping van Jeruzalem door de Babyloniërs voorzei, profeteerde hij juist dat de stad hersteld zou worden, ondanks het beleid van Babylon dat het zijn gevangenen nooit liet gaan (Jeremia 24:4-7; 29:10; 30:18, 19). Dat is uitgekomen, en de nakomelingen van de Joden bestaan tot op deze dag als een afzonderlijk volk.

Verder voorzei Jehovah dat Egypte als wereldmacht ten val gebracht zou worden maar ’dat men er daarna verblijf in zou houden als in de dagen van weleer’. Na verloop van tijd zou die macht uit de oudheid „een gering koninkrijk  worden” (Jeremia 46:25, 26; Ezechiël 29:14, 15). Ook dat is uitgekomen. Jehovah voorspelde eveneens dat Griekenland als wereldmacht ten onder zou gaan, maar hij heeft nooit gezegd dat die natie zou ophouden te bestaan. Wat leren we van de verdwijning van beschavingen waarover Jehovah vernietiging voorzei en het bestaan van andere waarover hij zo’n voorzegging niet heeft gedaan? Dat Gods Woord echte, betrouwbare profetieën bevat.

Verbazingwekkende details

Zoals eerder is opgemerkt, verschafte Jehovah veel bijzonderheden over de manier waarop Babylon zou vallen. In dezelfde trant vermeldde het boek Ezechiël toen het de val van Tyrus voorzei, dat de stenen, het houtwerk en het stof van de stad „midden in het water” gedeponeerd zouden worden (Ezechiël 26:4, 5, 12). Die profetie ging in 332 voor onze jaartelling in vervulling toen Alexander de Grote het puin van het veroverde stadsdeel dat op het vasteland lag door zijn leger liet gebruiken om een dam te leggen naar het op een eiland gelegen deel van Tyrus, waarna ook dat veroverd werd.

De profetie in Daniël 8:5-8, 21, 22 en 11:3, 4 bevatte ook indrukwekkende details over een ongewoon grote „koning van Griekenland”. Die heerser zou op het hoogtepunt van zijn macht geveld worden, waarna zijn koninkrijk in vier delen gesplitst zou worden, die echter niet in handen van zijn nakomelingen zouden komen. Meer dan tweehonderd jaar nadat die profetie was opgetekend, bleek Alexander de Grote die machtige koning te zijn. De wereldlijke geschiedenis vertelt ons dat hij werd geveld door een vroegtijdige dood en dat zijn rijk uiteindelijk verdeeld werd onder vier van zijn generaals, niet onder zijn nakomelingen.

Critici hebben beweerd dat deze profetie opgetekend moet zijn nadat dit alles gebeurd was. Maar kijk nog eens naar het boven aangehaalde verslag in het boek Daniël. Beziet men het als een profetie, dan zijn de details opmerkelijk.  Maar beziet men het als geschiedenis die doorgaat voor profetie, lijkt er dan niet juist sprake te zijn van een opvallend gebrek aan details? Als een bedrieger die na Alexander geleefd heeft, geprobeerd had lezers onder de indruk te brengen van een zogenaamde profetie, waarom heeft hij er dan niet het punt in verwerkt dat al spoedig na Alexanders dood twee van zijn zoons zouden proberen het koningschap te bemachtigen maar vermoord zouden worden? Waarom heeft hij niet vermeld dat het tientallen jaren zou duren voordat alle vier de generaals vaste voet hadden gekregen in verschillende delen van Alexanders rijk? Waarom heeft hij trouwens niet de naam van de grote koning en van zijn vier generaals genoemd?

Dat Bijbelprofetieën zijn opgetekend nadat de gebeurtenissen hadden plaatsgevonden, is een langgehuldigde maar onbewezen bewering afkomstig van personen die nog voordat ze onderzoek hadden gedaan naar de bewijzen al van mening waren, dat het onmogelijk is toekomstige gebeurtenissen te voorzeggen. Omdat ze weigeren de Bijbel als Gods Woord te aanvaarden, zijn ze gedwongen alles vanuit een puur menselijk standpunt te verklaren. Toch heeft God in zijn wijsheid voldoende profetische details geïnspireerd om zijn auteurschap te bekrachtigen. *

Bijbelprofetieën kunnen uw geloof versterken als u de tijd neemt om over de specifieke profetieën en hun vervulling te mediteren. Zou het geen goed idee zijn om een studie van Bijbelprofetieën te maken? U zult veel hebben aan de kaders op bladzijde 343-346 van het boek „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig” *. Volgt u die suggestie op, benader het project dan met de bedoeling uw geloof op te bouwen. Haast u niet door het materiaal heen, maar sta in plaats daarvan met waardering stil bij het feit dat alles wat Jehovah voorzegt feilloos uitkomt.

[Voetnoten]

[Kader/Illustratie op blz. 24]

BEGINSELEN WAAR U WAT AAN HEBT

Hier volgt nog een punt ter overdenking. De God die zo nauwkeurig de opkomst en val van wereldmachten heeft voorzegd, is ook de Bron van Bijbelse beginselen waar u wat aan hebt in het leven. Enkele daarvan zijn:

Een mens oogst wat hij zaait. — Galaten 6:7.

Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen. — Handelingen 20:35.

Geluk hangt af van de vervulling van geestelijke behoeften. — Mattheüs 5:3.

U kunt erop vertrouwen dat als u die beginselen in praktijk brengt, ze ook in uw leven zullen opgaan.

[Illustraties op blz. 22, 23]

Gods Woord voorzei het definitieve einde van deze beschavingen . . .

EDOM

BABYLON

. . . maar niet van deze

GRIEKENLAND

EGYPTE

[Verantwoording]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

WHO photo by Edouard Boubat

[Illustratie op blz. 23]

Alexander de Grote