ZOALS uit de commentaren van John en Carol blijkt, kan uw eigen opvoeding grote invloed hebben op de manier waarop u uw kinderen corrigeert. Als man en vrouw een verschillende gezinsachtergrond hebben, zullen ze waarschijnlijk heel verschillende ideeën hebben over de opvoeding van hun kinderen. Soms kunnen zulke verschillen spanningen veroorzaken in een huwelijk.

Die spanningen kunnen toenemen als de ouders vermoeid raken. Kersverse ouders komen er al snel achter dat kinderen opvoeden een vermoeiende fulltimebaan is. Joan, die samen met haar man, Darren, twee dochters heeft grootgebracht, zegt: „Ik hou van mijn dochters, maar ze wilden zelden op de afgesproken tijd naar bed. Ze werden wakker op de meest ongelegen  tijdstippen. Ze onderbraken me als ik aan het praten was. Ze lieten hun schoenen, kleren en speelgoed rondslingeren en zetten nooit de boter terug in de koelkast.”

Jack, wiens vrouw na hun tweede kind een post-partumdepressie kreeg, zegt: „Ik kwam vaak uitgeput van mijn werk thuis en bleef dan de halve nacht op voor onze pasgeboren baby. Dat maakte het moeilijk om onze oudste dochter consequent te corrigeren. Ze was jaloers omdat ze onze aandacht moest delen met haar zusje.”

Als vermoeide ouders het oneens zijn over de opvoeding van een kind, kan een klein geschil uitlopen op een knallende ruzie. Onopgeloste meningsverschillen kunnen een wig drijven tussen man en vrouw, en een kind de gelegenheid geven om de ouders tegen elkaar uit te spelen. Welke Bijbelse beginselen zullen een echtpaar helpen hun huwelijksband sterk te houden terwijl ze hun kinderen een goede opvoeding geven?

Het was de bedoeling dat man en vrouw getrouwd waren voordat er kinderen kwamen, en dat ze nadat de kinderen het huis uit waren, nog lang bij elkaar zouden blijven. De Bijbel zegt over de huwelijksband: „Wat God derhalve onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen” (Mattheüs 19:6). In tegenstelling hiermee laat dezelfde passage zien dat het Gods bedoeling was dat een kind uiteindelijk ’zijn vader en zijn moeder zal verlaten’ (Mattheüs 19:5). Het grootbrengen van kinderen is dus maar een fase in een huwelijk, en niet de basis ervan. Ouders moeten beslist tijd steken in de opvoeding van hun kinderen, maar ze mogen niet vergeten dat een sterk huwelijk het beste fundament daarvoor is.

Wat is één manier waarop u als echtpaar uw relatie sterk kunt houden tijdens de jaren dat u uw kinderen grootbrengt? Zet als dat enigszins mogelijk is, geregeld wat tijd opzij om samen door te brengen zonder de kinderen. Dat zal u de gelegenheid geven belangrijke gezinskwesties te bespreken en gewoon van elkaars gezelschap te genieten. Nu is het natuurlijk niet makkelijk om als echtpaar tijd voor elkaar vrij te maken. Alison, die al eerder werd genoemd, zegt: „Net als het erop lijkt dat mijn man en ik even tijd voor elkaar hebben, vraagt onze jongste om aandacht of heeft onze dochter van zes de een of andere ’noodsituatie’, bijvoorbeeld omdat ze haar kleurpotloden niet kan vinden.”

De eerder genoemde Joan en Darren maakten tijd voor elkaar door een vaste bedtijd voor hun dochters in te stellen en zich daaraan te houden. „Onze dochters moesten altijd op een vaste tijd in bed liggen en het licht uit hebben”, zegt Joan. „Zo hadden Darren en ik tijd om ons te ontspannen en met elkaar te praten.”

Door een vaste bedtijd voor hun kinderen in te stellen, kan een echtpaar niet alleen wat tijd voor zichzelf vrijmaken maar wordt een kind ook geholpen „niet meer van zichzelf te denken dan nodig is” (Romeinen 12:3). Kinderen die geleerd hebben zich aan de regels voor het slapengaan te houden, zullen uiteindelijk beseffen dat ze weliswaar een belangrijk deel uitmaken van het gezin, maar dat niet alles om hen draait. Ze moeten zich aan de routine van het gezin aanpassen in plaats van te verwachten dat de gezinsroutine aan hun grillen wordt aangepast.

„Luister, mijn zoon, naar het strenge onderricht van uw vader en verlaat de wet van uw  moeder niet”, luidt een wijze spreuk (Spreuken 1:8). In dit Bijbelvers wordt te kennen gegeven dat zowel de vader als de moeder het recht heeft gezag over de kinderen uit te oefenen. Maar ook als man en vrouw een vergelijkbare gezinsachtergrond hebben, zijn ze het misschien niet altijd eens over de manier waarop een kind opgevoed en gecorrigeerd moet worden en welke gezinsregels in een bepaalde situatie toegepast moeten worden. Hoe kunnen ouders hiermee omgaan?

De eerder genoemde John zegt: „Ik vind het belangrijk geen meningsverschillen in het bijzijn van de kinderen te hebben.” Maar hij geeft toe dat een gesloten front vormen makkelijker gezegd is dan gedaan. „Kinderen zijn heel opmerkzaam”, zegt John. „Zelfs als uit onze woorden niet af te leiden is dat we een meningsverschil hebben, merkt onze dochter het aan onze emoties.”

Hoe pakken John en Alison dit aan? Alison zegt: „Als ik het niet eens ben met de manier waarop mijn man onze dochter corrigeert, wacht ik tot ze buiten gehoorsafstand is voordat ik zeg hoe ik erover denk. Ik wil niet dat ze denkt dat ze ’verdeel en heers’ kan spelen door onze verschillende standpunten uit te buiten. Als ze doorheeft dat we het niet met elkaar eens zijn, zeg ik tegen haar dat elk lid van het gezin Jehovah’s regeling moet gehoorzamen en dat ik me vrijwillig onderwerp aan het gezag van haar vader net zoals zij zich hoort te onderwerpen aan ons gezag als ouders” (1 Korinthiërs 11:3; Efeziërs 6:1-3). John zegt: „Wanneer we als gezin samen zijn, neem ik gewoonlijk de leiding in het corrigeren van onze dochters. Maar als Alison beter van de situatie op de hoogte is, laat ik haar de aanzet tot de correctie geven en steun ik haar vervolgens. Als ik het ergens niet mee eens ben, bespreek ik dat later met haar.”

Hoe kunt u voorkomen dat onenigheid over de opvoeding van kinderen wrevel tussen u en uw partner veroorzaakt en, als gevolg daarvan, het respect van uw kinderen voor u ondermijnt?

Kinderen opvoeden is beslist hard werk. Soms kan die taak allesoverheersend lijken. Maar vroeg of laat zullen uw kinderen de deur uitgaan, en u en uw partner zullen zich dan weer meer een echtpaar voelen. Zal uw huwelijksband door het opvoeden van kinderen sterker worden of juist onder spanning komen te staan? Het antwoord zal afhangen van de mate waarin u het beginsel in Prediker 4:9, 10 toepast: „Twee zijn beter dan één, omdat zij een goede beloning hebben voor hun harde werk. Want indien een van hen zou vallen, kan de ander zijn metgezel oprichten.”

Wanneer ouders als partners samenwerken, kan dat veel voldoening geven. De eerder genoemde Carol beschrijft haar gevoelens als volgt: „Ik wist dat mijn man een heleboel goede eigenschappen had, maar door samen kinderen op te voeden, heb ik een heel nieuwe kant van hem leren kennen. Mijn respect en liefde voor hem zijn toegenomen toen ik zag met hoeveel liefde hij voor onze dochters zorgt.” John vertelt over Alison: „Dat mijn vrouw zich heeft ontwikkeld tot een zorgzame moeder, heeft mijn liefde en bewondering voor haar verdiept.”

Als u tijd maakt voor uw partner en in de jaren dat de kinderen opgroeien als team samenwerkt, zal uw huwelijk sterker worden naarmate uw kinderen ouder worden. Dat is het beste voorbeeld dat u uw kinderen kunt geven.