HET huwelijk kan een uitdaging zijn, maar als een van de partners chronisch ziek wordt terwijl de ander gezond is, kan het allemaal heel gecompliceerd worden. * Hebt u de zorg voor een zieke partner? Als dat zo is, piekert u dan over een van de volgende vragen: Red ik het ook als de gezondheid van mijn partner nog verder achteruitgaat? Hoe lang kan ik nog voor mijn partner zorgen en ook nog koken, schoonmaken en de kost verdienen? Waarom voel ik me schuldig dat ik gezond ben?

Maar als u de zieke partner bent, vraagt u zich misschien af: Hoe kan ik zelfrespect hebben als ik niet in staat ben te doen wat mijn verantwoordelijkheid is? Neemt mijn partner het me kwalijk dat ik ziek ben? Is ons geluk als echtpaar voorbij?

Droevig genoeg hebben sommige huwelijken de spanningen die het gevolg waren van een chronische ziekte niet overleefd. Toch wil dat niet zeggen dat uw huwelijk tot mislukking gedoemd is.

Veel huwelijken houden stand en zijn zelfs gelukkig te noemen ondanks de aanwezigheid van een chronische ziekte. Neem bijvoorbeeld Yoshiaki en Kazuko. Door een blessure aan de ruggengraat is Yoshiaki niet in staat om zonder hulp ook maar de minste beweging te maken. Kazuko zegt: „Mijn man moet met alles geholpen worden. Doordat ik voor hem zorg, heb ik pijn in mijn nek, schouders en armen en ben ik poliklinisch patiënt bij een orthopedisch ziekenhuis. Ik heb vaak het gevoel dat de zorg me te veel wordt.” Maar ondanks de problemen zegt ze: „Onze band als echtpaar is sterker geworden.”

Wat is dan het geheim om onder die omstandigheden gelukkig te blijven? Om te beginnen zien degenen die een gezonde mate van voldoening en tevredenheid in hun huwelijk behouden, de ziekte niet alleen als een aanslag  op de zieke partner maar op hen beiden als echtpaar. Tenslotte heeft de ziekte op beiden een diepgaande invloed, ook al is dat op een verschillende manier. Deze onderlinge afhankelijkheid van man en vrouw wordt in Genesis 2:24 beschreven: „Een man [zal] zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw en zij moeten één vlees worden.” Dus wanneer een van beiden aan een chronische lichamelijke ziekte lijdt, is het essentieel dat man en vrouw samen hun best doen om met het probleem om te gaan.

Verder toont onderzoek aan dat als echtparen ondanks een chronische ziekte een goede band met elkaar behouden, ze hun situatie kunnen accepteren en effectieve manieren vinden om zich aan te passen. Veel van de vaardigheden die ze hebben geleerd om met de situatie om te gaan, zijn ook terug te vinden in de tijdloze raad van de Bijbel. Neem bijvoorbeeld de volgende drie adviezen.

„Twee zijn beter dan één”, zegt Prediker 4:9. Waarom? Vers 10 legt uit: „Indien een van hen zou vallen, kan de ander zijn metgezel oprichten.” ’Richt u uw metgezel op’ door uw waardering te uiten?

Kunt u naar manieren zoeken om een hulp voor elkaar te zijn? Yong, wiens vrouw gedeeltelijk verlamd is, zegt: „Ik probeer altijd rekening te houden met mijn vrouw. Als ik dorst heb, bedenk ik dat zij misschien ook dorst heeft. Als ik naar buiten wil om van de natuur te genieten, vraag ik of ze het leuk zou vinden om met me mee te gaan. We delen de pijn en verduren de situatie samen.”

Maar als u degene bent die verzorgd wordt, kunt u zich afvragen: zijn er dingen die ik zelf kan doen zonder mijn gezondheid in gevaar te brengen? Als dat zo is, kan dat uw gevoel van eigenwaarde verhogen en ertoe bijdragen dat uw partner voor u kan blijven zorgen.

Waarom zou u niet vragen wat uw partner het meest zou waarderen, in plaats van aan te nemen dat u weet hoe u rekening met hem of haar moet houden? Nancy, die in het begin werd genoemd, vertelde haar man ten slotte wat voor uitwerking het op haar had dat ze niet wist hoe het gezin er financieel voor stond. Nu probeert haar man in dit opzicht wat mededeelzamer te zijn.

„Voor alles is er een vastgestelde tijd”, schreef de wijze koning Salomo (Prediker 3:1). Maar omdat een chronische ziekte de gezinsroutine totaal kan ontwrichten, lijkt het soms onmogelijk om een evenwichtig schema aan te houden. Wat kunt u doen om op zijn minst een mate van evenwicht te bereiken?

U zou u samen misschien af en toe even los kunnen maken van de ernstige medische problemen. Kunt u nog steeds enkele dingen samen doen die u vroeger deed? En als dat niet lukt, welke nieuwe bezigheden kunt u dan proberen? Het zou iets eenvoudigs kunnen zijn als elkaar voorlezen, of iets moeilijks als een nieuwe taal leren. Als u ook ’buiten de ziekte’ een leven samen hebt, zal dat uw onderlinge band versterken en uw geluk vergroten.

Nog een hulp om het evenwicht te bewaren is het gezelschap van anderen. De Bijbel zegt in Spreuken 18:1: „Wie zich afzondert, zal zijn eigen zelfzuchtige verlangen zoeken; tegen alle praktische wijsheid zal hij losbarsten.” Hebt u in dit vers opgemerkt dat afzondering een onwenselijke uitwerking op de geest kan hebben? Af en toe met anderen omgaan, kan u opbeuren en u helpen de situatie weer aan te kunnen. Waarom zou u niet het initiatief nemen om iemand bij u thuis uit te nodigen?

Soms wordt het voor de verzorgende partner moeilijk het evenwicht te bewaren. Sommigen  nemen te veel hooi op hun vork, raken geleidelijk uitgeput en brengen hun eigen gezondheid in gevaar. Uiteindelijk maken ze het zichzelf misschien zelfs onmogelijk om voor hun geliefde partner te blijven zorgen. Dus als u voor een chronisch zieke partner zorgt, denk dan ook aan uw eigen behoeften. Zoek geregeld een rustig moment uit om wat bij te komen. * Sommigen hebben gemerkt dat het hun goeddoet om af en toe met een vertrouwd iemand van hetzelfde geslacht, een vertrouwde vriend of vriendin, over hun zorgen te praten.

De Bijbel waarschuwt: „Zeg niet: ’Waarom is het geschied dat de vroegere dagen beter zijn gebleken dan deze?’” (Prediker 7:10) Sta er dus niet te lang bij stil hoe het had kunnen zijn. Vergeet niet dat geluk in deze wereld altijd op de een of andere manier beperkt is. In dit geval is de oplossing uw situatie te accepteren en er het beste van te maken.

Wat kan u en uw partner in dit opzicht helpen? Praat met elkaar over uw zegeningen. Wees blij met zelfs maar de kleinste vooruitgang van uw gezondheid. Zoek dingen om naar uit te zien, en stel samen bereikbare doelen.

Shoji en zijn vrouw, Akiko, hebben de bovenstaande raad met succes toegepast. Nadat bij Akiko fibromyalgie was geconstateerd, moesten ze op een gegeven moment hun werk als fulltimepredikers opgeven. Waren ze teleurgesteld? Natuurlijk. Maar Shoji adviseert iedereen die in soortgelijke omstandigheden verkeert: „Ontmoedig jezelf niet door over de dingen na te denken die je niet meer kunt doen. Houd een positieve kijk. Zelfs als je beiden de hoop hebt om ooit tot een normale routine te kunnen terugkeren, moet je je nu concentreren op je leven zoals het nu is. Voor mij betekent dat mijn aandacht te concentreren op mijn vrouw en haar te helpen.” Die praktische raad kan ook u helpen als uw partner hulpbehoevend is.