U HEBT vast wel gemerkt dat de meeste georganiseerde religies de nadruk leggen op rijkversierde gebedshuizen en dat ze specifieke tijden van de dag voorschrijven waarop gebeden opgezonden moeten worden. Zegt de Bijbel dat we alleen op bepaalde plaatsen en tijden mogen bidden?

De Bijbel maakt wel duidelijk dat er geschikte gelegenheden zijn voor gebed. Zo dankte Jezus God in gebed voordat hij met zijn volgelingen een maaltijd gebruikte (Lukas 22:17). En zijn discipelen baden samen wanneer ze voor aanbidding bijeenkwamen. Daarmee zetten ze een gewoonte voort die al heel lang in synagogen en in de tempel in Jeruzalem bestond. God wilde dat de tempel „een huis van gebed voor alle natiën” zou zijn (Markus 11:17).

Wanneer Gods dienstknechten bijeenkomen en samen bidden, kunnen hun smeekbeden heel effectief zijn. Als de groep gelijkgezind is en het gebed dat voor hen wordt uitgesproken met Bijbelse principes overeenstemt, is God daarmee ingenomen. Het gebed kan hem er zelfs toe bewegen iets te doen wat hij anders misschien niet gedaan zou hebben (Hebreeën 13:18, 19). Jehovah’s Getuigen bidden geregeld op hun vergaderingen. U bent van harte uitgenodigd om naar een Koninkrijkszaal bij u in de buurt te komen om zelf die gebeden te horen.

Maar de Bijbel zegt niet dat we alleen op een bepaalde tijd of plaats mogen bidden. In de Bijbel lezen we dat Gods dienstknechten op allerlei tijden en plaatsen baden. Jezus zei: „Wanneer gij bidt, ga dan in uw binnenkamer en bid na het sluiten van uw deur tot uw Vader, die in het verborgene is; dan zal uw Vader, die in het verborgene toeziet, het u vergelden” (Mattheüs 6:6).

Is dat geen aantrekkelijke gedachte? U kunt de Soeverein van het universum echt op elk moment, in de beslotenheid van uw eigen huis, benaderen en er zeker van zijn dat u zijn aandacht hebt. Het is dus geen wonder dat Jezus vaak de eenzaamheid opzocht om te bidden! Hij bracht eens een hele nacht in gebed tot God door, kennelijk omdat hij leiding zocht bij een heel belangrijke beslissing (Lukas 6:12, 13).

Ook andere mannen en vrouwen in het Bijbelverslag baden wanneer ze voor gewichtige beslissingen of grote uitdagingen stonden. Soms baden ze hardop en soms in stilte; ze baden in groepen of alleen. Het belangrijkste is dat ze baden. God nodigt zijn dienstknechten zelfs uit om „zonder ophouden” te bidden (1 Thessalonicenzen 5:17). Hij is altijd bereid te luisteren naar mensen die zijn wil doen. Is dat geen liefdevolle uitnodiging?

Uiteraard betwijfelen velen in deze cynische wereld of bidden wel praktische waarde heeft. Misschien vraagt u zich ook af of het eigenlijk wel helpt.