Wat is het goede nieuws?

„Dit goede nieuws . . .” — MATTHEÜS 24:14.

CHRISTENEN moeten het „goede nieuws van het koninkrijk” prediken door anderen erover te vertellen en uit te leggen dat het Koninkrijk de toekomstige wereldregering is die de aarde rechtvaardig zal besturen. Maar de uitdrukking ’goed nieuws’ wordt ook op andere manieren in de Bijbel gebruikt. We lezen bijvoorbeeld over „het goede nieuws van God” (Romeinen 15:16), „het goede nieuws van de redding door hem” (Psalm 96:2) en „het goede nieuws over Jezus Christus” (Markus 1:1).

Eenvoudig gezegd omvat het goede nieuws alle waarheden waarover Jezus sprak en zijn volgelingen schreven. Voordat Jezus naar de hemel opsteeg, zei hij tegen hen: „Gaat daarom en maakt discipelen van mensen uit alle natiën, hen dopende in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, en leert hun onderhouden alles wat ik u geboden heb” (Mattheüs 28:19, 20). Het werk van christenen is dus niet alleen over het Koninkrijk vertellen; ze moeten ook proberen discipelen te maken.

Hoe doen de kerken het in dat opzicht? Kerkleiders die niet begrijpen wat het Koninkrijk is — en dat zijn er veel — kunnen dat ook niet goed aan anderen duidelijk maken. In plaats daarvan houden ze feelgoodpreken over vergeving van zonden en geloof in Jezus. Ook proberen ze bekeerlingen te maken met sociaal werk of door ziekenhuizen, scholen, en huizen voor de armen te bouwen. Zulke dingen kunnen het aantal lidmaten dan wel opvoeren maar leveren geen ware christenen op die echt in overeenstemming met Jezus’ onderwijs proberen te leven.

Een theoloog schrijft: „Je zult in christelijke kringen niet snel geleerden of leiders vinden die ontkennen dat we discipelen of leerlingen van Jezus horen te maken en hun alles moeten leren wat hij heeft gezegd. (...) Jezus’ instructies hierover zijn tenslotte overduidelijk. We doen gewoon niet wat hij gezegd heeft. We proberen het niet eens. En blijkbaar weten we ook niet hoe we het moeten doen.”

Uit een enquête onder katholieken in de Verenigde Staten bleek dat 95 procent het ermee eens was dat het een vereiste van hun geloof is het goede nieuws te prediken. Toch vond bijna iedereen dat de beste manier om dit te doen niet is erover te praten, maar zo te leven dat je een voorbeeld voor anderen bent. Een van de ondervraagden zei: „Evangeliseren is iets anders dan woorden, woorden en nog eens woorden. We moeten het Goede Nieuws zijn.” Het tijdschrift dat de enquête uitvoerde, U.S. Catholic, zei dat velen aarzelen hun geloof met anderen te delen vanwege „het slechte imago van de kerk door de recente schandalen in verband met seksueel misbruik, en problematische kerkleerstellingen”.

Een methodistische bisschop verzuchtte dat zijn kerken verdeeld en in verwarring zijn, niet het lef hebben om te doen wat ze moeten doen en er vrijwel dezelfde waarden op na houden als de maatschappij in het algemeen. Gefrustreerd vroeg hij: „Wie zijn de gewetensvolle predikers van het evangelie van het Koninkrijk?”

Er is een duidelijk antwoord op die vraag. Dat staat in het volgende artikel.

[Inzet op blz. 6]

Het goede nieuws gaat over Gods koninkrijk en over redding door geloof in Jezus Christus