Nederigheid is afwezigheid van trots of arrogantie. Iemand die nederig is, vindt niet dat anderen minder zijn dan hijzelf. Hij weet dat hij onvolmaakt is en is bescheiden, wat betekent dat hij zich bewust is van zijn beperkingen.

Mozes liet niet toe dat zijn autoriteit hem naar het hoofd steeg. Als iemand een beetje autoriteit krijgt, wordt vaak al gauw duidelijk of hij nederig is of niet. Robert Ingersoll, een schrijver uit de negentiende eeuw, zei: „De meeste mensen kunnen tegenslagen wel aan. Maar als je wilt weten hoe iemand echt is, moet je hem macht geven.” Wat dat betreft was Mozes een schitterend voorbeeld van nederigheid.

Hij kreeg veel autoriteit, want Jehovah gaf hem de taak leider van Israël te zijn. Maar die macht heeft hem nooit trots gemaakt. Kijk bijvoorbeeld eens naar de bescheiden manier waarop hij een moeilijk probleem over erfrecht behandelde (Numeri 27:1-11). Het was een belangrijke kwestie omdat de beslissing een precedent zou zijn voor komende generaties.

Hoe zou hij reageren? Zou hij redeneren dat hij als leider van Israël wel wist welke beslissing hij moest nemen? Zou hij leunen op zijn eigen bekwaamheid, zijn jarenlange ervaring of het feit dat hij Jehovah’s manier van denken zo goed kende?

Een trotse man had dat misschien gedaan. Maar Mozes was anders. De Bijbel zegt: „Hierop bracht Mozes hun zaak voor Jehovah” (Numeri 27:5). Sta hier eens bij stil: Mozes was al zo’n veertig jaar leider van het volk Israël. Toch vertrouwde hij niet op zichzelf maar op Jehovah. Dit laat heel goed uitkomen hoe nederig Mozes was.

Hij vond niet dat hij als enige het recht op autoriteit had. Hij was blij toen Jehovah ook andere Israëlieten als profeet liet dienen (Numeri 11:24-29). Toen zijn schoonvader voorstelde dat Mozes wat van zijn werk zou delegeren, paste hij dat advies nederig toe (Exodus 18:13-24). En aan het eind van zijn leven vroeg Mozes Jehovah een opvolger voor hem aan te stellen, hoewel hij zelf lichamelijk nog sterk was. Toen Jehovah Jozua uitkoos, gaf Mozes deze veel jongere man zijn volledige steun. Hij drong er bij de Israëlieten op aan Jozua te volgen als hij ze het beloofde land binnen zou leiden (Numeri 27:15-18; Deuteronomium 31:3-6; 34:7). Mozes vond het absoluut een voorrecht om de geestelijke leider van de Israëlieten te zijn. Maar hij vond zijn autoriteit niet belangrijker dan het welzijn van anderen.

Macht, autoriteit of natuurlijke bekwaamheid mag ons nooit naar het hoofd stijgen. We mogen nooit vergeten dat onze nederigheid altijd belangrijker is dan onze bekwaamheid als we bruikbaar willen zijn voor Jehovah (1 Samuël 15:17). Als we echt nederig zijn, zullen we proberen de volgende wijze raad toe te passen: „Vertrouw op Jehovah met heel uw hart en steun niet op uw eigen verstand” (Spreuken 3:5, 6).

Het voorbeeld van Mozes leert ons ook dat we niet te veel belang moeten hechten aan onze positie of autoriteit.

Het is goed om zijn voorbeeld van nederigheid na te volgen. Als we moeite doen om echt nederig te zijn, maken we het leven voor de mensen om ons heen makkelijker en maken we ons geliefd bij hen. Wat belangrijker is, we maken ons geliefd bij Jehovah, die zelf ook nederig is (Psalm 18:35). „God weerstaat de hoogmoedigen, maar hij geeft onverdiende goedheid aan de nederigen” (1 Petrus 5:5). Dat is een goede reden om net als Mozes nederig te zijn!