Ik ben opgegroeid in Santiago, de hoofdstad van Chili, in een buurt waar drugs, benden en misdaad heel gewoon waren. Toen ik vijf was, werd mijn vader vermoord. Daarna ging mijn moeder samenwonen met een man die heel agressief was. Hij sloeg ons vaak. Ik draag nog steeds de emotionele littekens van mijn jeugd.

Door die negatieve invloeden werd ik extreem gewelddadig. Ik luisterde naar heavy metal, dronk buitensporig veel en gebruikte af en toe drugs. Ik was regelmatig betrokken bij straatgevechten met drugsdealers. Verschillende keren probeerden ze me uit de weg te ruimen. Eén keer schakelde een vijandige bende een beruchte huurmoordenaar in om me te vermoorden. Ik slaagde erin weg te komen met alleen maar een steekwond. Een andere keer hield een groep drugsdealers een pistool tegen mijn hoofd en probeerden ze me op te hangen.

In 1996 werd ik verliefd op Carolina, en in 1998 trouwden we. Na de geboorte van onze eerste zoon was ik bang dat ik vanwege mijn gewelddadige aard net als mijn stiefvader zou worden en mijn gezin zou gaan mishandelen. Dus zocht ik deskundige hulp. De behandelingen en therapieën die ik kreeg, hielpen niet. Ik werd nog steeds woedend om de kleinste dingen en had mezelf niet in de hand. In een misplaatste poging om mijn gezin geen pijn meer te doen, probeerde ik zelfmoord te plegen. Gelukkig slaagde ik daar niet in.

Ik was al jaren atheïst, maar ik wilde graag in God geloven. Dus ging ik een tijdje naar een evangelische kerk. Ondertussen volgde mijn vrouw een Bijbelcursus van Jehovah’s Getuigen. Ik had een hekel aan de Getuigen, en heel vaak schold ik ze uit. Maar tot mijn verbazing reageerden ze altijd vriendelijk.

Op een dag vroeg Carolina me om Psalm 83:18 in mijn eigen bijbel op te zoeken. Daar staat duidelijk dat Gods naam Jehovah is. Ik vond het heel vreemd dat ik in mijn kerk over een god had geleerd, maar niet over Jehovah. Begin 2000 begon ik ook met een Bijbelcursus van de Getuigen.

Tijdens mijn studie van de Bijbel leerde ik dat Jehovah een meelevende God is die graag vergeeft, en dat was een hele geruststelling voor me. In Exodus 34:6, 7 bijvoorbeeld wordt hij beschreven als „een God barmhartig en goedgunstig, langzaam tot toorn en overvloedig in liefderijke goedheid en waarheid, die liefderijke goedheid bewaart voor duizenden, die dwaling en overtreding en zonde vergeeft”.

Toch was het niet makkelijk om toe te passen wat ik leerde. Ik was ervan overtuigd dat het me nooit zou lukken me te beheersen. Elke keer dat ik weer in de fout ging, probeerde Carolina me op te beuren. Ze herinnerde me eraan dat Jehovah zag hoeveel moeite ik deed. Haar lieve steun gaf me de kracht om te blijven proberen Jehovah’s wil te doen, ook al had ik vaak het gevoel dat ik een hopeloos geval was.

Een keer vroeg Alejandro, die me Bijbelles gaf, of ik Galaten 5:22, 23 wilde lezen. Daar staat dat Gods geest de volgende eigenschappen voortbrengt: „Liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing.” Alejandro legde uit dat het ontwikkelen van die eigenschappen niet afhankelijk was van mijn eigen kracht maar van Gods heilige geest. Daardoor ging ik er heel anders tegenaan kijken!

Later ging ik naar een groot congres van Jehovah’s Getuigen. Het was er heel netjes en schoon en iedereen ging vriendschappelijk met elkaar om. Dat overtuigde me ervan dat ik de ware religie had gevonden (Johannes 13:34, 35). Ik werd in februari 2001 gedoopt.

Jehovah heeft me veranderd in een zachtaardig persoon. Hij heeft me uit mijn uitzichtloze situatie bevrijd. Veel mensen haatten me, en dat kan ik ze niet kwalijk nemen. Maar nu geniet ik ervan Jehovah samen met mijn vrouw en twee zoons te aanbidden.

Mijn familie en vroegere vrienden kunnen niet geloven dat ik zo ben veranderd. Daardoor hebben een aantal van hen belangstelling voor de Bijbelse waarheid gekregen. Ik heb ook het voorrecht gehad anderen te helpen Jehovah te leren kennen. Het is geweldig om te zien dat de waarheid uit de Bijbel ook hun leven heeft veranderd!