Tagalog is de voertaal op de Filipijnen. Maar van 24-26 juli 2015 kwamen in Rome, meer dan 10.000 kilometer daarvandaan, duizenden Tagalogsprekende Getuigen van Jehovah bij elkaar voor een bijzonder congres.

Geschat wordt dat er tegenwoordig meer dan 850.000 Filipino’s in Europa wonen. Als gevolg daarvan houden zo’n 60 gemeenten en kleinere groepen van Jehovah’s Getuigen in Europa bijeenkomsten in het Tagalog en praten ze over de Bijbel met Filipino’s in hun omgeving.

Op dat congres in Rome kwamen al deze gemeenten en groepen voor de eerste keer bij elkaar voor een driedaags congres in hun eigen taal. De 3239 aanwezigen vonden het een groot voorrecht dat broeder Mark Sanderson, die vroeger op de Filipijnen diende en een lid van het Besturende Lichaam van Jehovah’s Getuigen is, elke dag de slotlezing hield.

Maakt het iets uit of iemand een congres in zijn moedertaal bijwoont of in een andere taal? Eva, een alleenstaande moeder, zegt: ‘Ik kan wel een beetje Engels verstaan, maar dankzij dit congres in het Tagalog heeft de Bijbel echt mijn hart geraakt.’ Om geld te sparen voor de reis van Spanje, waar ze woont, naar Italië, besloten zij en haar twee kinderen niet meer elke week uit eten te gaan, zoals ze meestal deden, maar nog maar een keer per maand. Eva zegt: ‘Het was het waard, want op dit congres begreep ik alles!’

Jasmin, die in Duitsland woont, vroeg vrij van haar werk om naar het congres te kunnen. Ze zegt: ‘Net voordat ik wilde gaan, kreeg ik te horen dat ik niet weg kon omdat ik moest werken. Ik bleef rustig, bad tot Jehovah en ging naar mijn baas. Het lukte ons om het werk zo te plannen dat ik toch naar het congres kon! Het was geweldig om Filipijnse broeders en zusters uit heel Europa te ontmoeten.’

Veel Filipino’s in Europa missen niet alleen hun thuisland maar ook hun vrienden die naar andere delen van Europa zijn verhuisd. Op het congres kwamen veel van deze vrienden weer bij elkaar, maar nu als geestelijke broers en zussen (Mattheüs 12:48-50). Fabrice zegt: ‘Ik zag allemaal oude bekenden. Dat maakte me ontzettend blij!’ Aan het eind van het congres zei een zuster: ‘Het was één grote familiereünie!’