Een eeuw van lofliederen voor God
„Ga naar de Columbia-studio’s in New York om een van onze liederen te zingen. Dan maken ze daar een professionele opname van. Vertel het verder aan niemand.”
Eind 1913 kreeg William Mockridge deze bijzondere opdracht van Charles Taze Russell a. Dit lied stond bij sommigen bekend als „The Sweet By-and-By”. Het werd uitgebracht op een 78 toerenplaat. Later kreeg William te horen dat het gebruikt zou worden in het eerste gedeelte van het „Photo-Drama der Schepping”. Bij deze productie werden opnamen van Bijbelse lezingen en muziek gecombineerd met ingekleurde glazen dia’s en filmbeelden. Het „Photo-Drama” ging in januari 1914 in New York in première.
Het lied dat William had gezongen, was een van de ruim vijftig liederen die op een grammofoon werden afgespeeld tijdens Engelstalige voorstellingen van het „Photo-Drama”. Het grootste deel was door anderen geproduceerd, maar enkele liederen, zoals die van William, waren in opdracht van de Bijbelonderzoekers opgenomen en kwamen uit een van hun liederenbundels: Hymns of the Millennial Dawn.
Aandacht voor de tekst
Jarenlang hebben de Getuigen bij hun aanbidding liederen gebruikt die door anderen waren geschreven. Zo nodig pasten ze de tekst aan zodat die met hun begrip van de Bijbel overeenkwam.
Eén lied dat tijdens het „Photo-Drama” werd gespeeld, had de titel „Our King Is Marching On” (Onze Koning rukt voorwaarts), een bewerking van het lied „Glory, Glory, Hallelujah”. Het eerste couplet begint met: „Mijn ogen hebben de glorie gezien van de komst van de Heer.” De Bijbelonderzoekers veranderden dat in: „Mijn ogen hebben de glorie gezien van de tegenwoordigheid van de Heer.” Ze geloofden namelijk dat bij Jezus’ koningschap niet alleen zijn komst betrokken zou zijn, maar ook zijn tegenwoordigheid gedurende een specifieke tijdsperiode (Mattheüs 24:3).
In 1966 werd de Engelstalige versie van de liederenbundel ’Zingen en uzelf begeleiden met muziek in uw hart’ uitgebracht (Nederlands 1969). Hierin waren liederen uit wereldlijke bronnen en van andere godsdiensten vermeden. In datzelfde jaar stelden de Getuigen een klein orkest samen en maakten ze opnamen van alle 119 liederen uit de bundel. De gemeenten gebruikten deze opnamen bij het zingen van de liederen op hun bijeenkomsten, en veel Getuigen luisterden er ook graag thuis naar.
In 2009 kwamen de Getuigen met een nieuwe liederenbundel: Zing voor Jehovah. Van liederen daaruit zijn in tientallen talen kooropnamen gemaakt. In 2013 hebben de Getuigen hun eerste muziekvideo’s speciaal voor kinderen uitgebracht. Een ervan heeft de titel Bid altijd weer. Maandelijks worden de liederen miljoenen keren gedownload van jw.org.
Velen hebben hun waardering voor deze muziek geuit. Julie schreef over Zing voor Jehovah: „De nieuwe liederen zijn schitterend! Als ik alleen ben, luister ik naar de liederen die echt weergeven hoe ik me voel. Ik merk dat mijn band met Jehovah hierdoor sterker is geworden en het heeft me nog vastbeslotener gemaakt om hem met mijn hele hart te dienen.”
Heather schreef welke uitwerking het filmpje Bid altijd weer heeft gehad op haar kinderen van zeven en negen: „Het heeft ze geholpen om niet alleen te bidden aan het begin van de dag of als wij erbij zijn, maar op elk moment dat ze met Jehovah willen praten.”
a Charles Taze Russell (1852–1916) gaf leiding aan het werk van de Bijbelonderzoekers, zoals Jehovah’s Getuigen toen bekendstonden.