Ik ben geboren in La Ceiba (Honduras) als jongste van vijf kinderen en ik was de enige jongen. Ook was ik de enige in het gezin die doof was. Ons gezin woonde in een gevaarlijke buurt en we waren heel arm. Onze situatie verergerde toen mijn vader door een ongeluk op zijn werk om het leven kwam. Ik was toen ongeveer vier.

 Mijn moeder deed haar best om voor ons te zorgen, maar vaak had ze niet eens genoeg geld om kleren voor me te kopen. Als het regende, had ik het vaak koud omdat ik geen warme kleding had.

 Toen ik wat ouder werd, leerde ik Hondurese Gebarentaal, waardoor ik met andere doven kon communiceren. Mijn moeder en zussen kenden geen gebarentaal, op een paar gebaren na. Voor de rest gebruikten ze zelfverzonnen gebaren om met me te communiceren. Toch beschermde mijn moeder me tegen gevaren omdat ze van me hield. Met de paar gebaren die ze kende, waarschuwde ze me voor slechte gewoonten zoals roken en alcoholmisbruik. Wat ben ik dankbaar dat ik in mijn jeugd vrij ben gebleven van verslavende middelen.

 Toen ik nog klein was, nam mijn moeder me mee naar een katholieke kerk. Maar omdat niemand de preken voor me vertaalde, begreep ik er niets van. Ik vond het daar zo saai dat ik op mijn tiende besloot om niet meer naar de kerk te gaan. Toch wilde ik nog steeds meer over God leren.

 In 1999, toen ik 23 was, leerde ik een vrouw uit de VS kennen die bij een evangelische kerk hoorde. Ze gaf me Bijbelles en leerde me Amerikaanse Gebarentaal (ASL). Wat ik uit de Bijbel leerde vond ik zo mooi dat ik voorganger wilde worden. Daarom verhuisde ik naar Puerto Rico om een christelijke opleiding voor doven te volgen. Toen ik in 2002 terugging naar La Ceiba, stichtte ik met de hulp van enkele vrienden een kerk voor doven. Een van die vrienden, Patricia, werd later mijn vrouw.

 Als voorganger van onze kerk gaf ik preken in gebarentaal, liet ik afbeeldingen van Bijbelverhalen zien en beeldde ik die verhalen uit om de doven te helpen ze beter te begrijpen. Ook bezocht ik doven in nabijgelegen plaatsen om ze te bemoedigen en ze bij hun problemen te helpen. Ik maakte zelfs een zendingsreis naar de VS en Zambia. Maar eerlijk gezegd wist ik niet zo veel van de Bijbel. Ik vertelde alleen maar wat mij ooit was verteld en wat ik van de afbeeldingen begreep. Eigenlijk had ik meer vragen dan antwoorden.

 Op een dag begonnen enkele leden van de kerk leugens over me te vertellen. Ze zeiden dat ik aan de drank was en dat ik mijn vrouw bedroog. Ik was teleurgesteld en boos. Kort daarna verlieten Patricia en ik de kerk.

 Jehovah’s Getuigen waren geregeld bij ons aan de deur geweest, maar we hadden nooit naar ze geluisterd. Dat veranderde toen we de kerk verlieten. Patricia stemde ermee in om de Bijbel te bestuderen met een Getuigenechtpaar, Thomas en Liccy. Ik was ervan onder de indruk dat ze gebarentaal kenden hoewel ze zelf niet doof waren. Al gauw deed ik ook met de Bijbelstudie mee.

 We bestudeerden enkele maanden de Bijbel met behulp van video’s in ASL. Maar toen sommigen van onze vrienden Jehovah’s Getuigen ervan beschuldigden dat ze menselijke leiders volgden, stopten we met de Bijbelstudie. Hoewel Thomas me bewijzen liet zien dat de beschuldiging niet waar was, geloofde ik hem niet.

 Enkele maanden later werd Patricia zwaar depressief. Ze bad tot God en vroeg of er weer Jehovah’s Getuigen aan de deur mochten komen. Kort daarna kwam een van de buren die een Getuige was haar een bezoekje brengen. Ze vroeg Patricia of ze wilde dat Liccy weer bij haar langs zou komen. Liccy bewees een echte vriendin te zijn, want ze kwam elke week bij Patricia langs om haar te sterken en de Bijbel met haar te bestuderen. Toch had ik nog steeds mijn twijfels over de Getuigen.

 In 2012 organiseerden Jehovah’s Getuigen een speciale actie om de gebarentaalvideo Bent u benieuwd naar de waarheid? aan te bieden. Liccy gaf ons een exemplaar van de video. Toen ik die bekeek, schrok ik ervan dat veel van de leerstellingen die ik anderen had onderwezen, zoals het hellevuur en de onsterfelijkheid van de ziel, niet Bijbels waren.

 De daaropvolgende week ging ik naar de Koninkrijkszaal van Jehovah’s Getuigen om met Thomas te praten. Ik vertelde hem dat ik de waarheid over de Bijbel aan doven wilde onderwijzen, maar niet als een van Jehovah’s Getuigen. Ik had namelijk het plan om opnieuw een eigen kerk voor doven te stichten. Thomas gaf me een compliment voor mijn hernieuwde ijver maar liet me daarna Efeziërs 4:5 zien, waarin wordt benadrukt hoe belangrijk eenheid in de ware christelijke gemeente is.

 Verder gaf Thomas me de video Jehovah’s Getuigen — Geloof in actie, Deel 1: Uit het duister in gebarentaal. In die video is te zien hoe een groep mannen grondig de Bijbel onderzocht om de waarheid over basisleerstellingen te achterhalen. Ik kon me helemaal met die mannen identificeren. Ook ik was op zoek naar de waarheid. Door die video raakte ik ervan overtuigd dat de Getuigen de waarheid onderwijzen omdat ze hun leringen uitsluitend op de Bijbel baseren. Dus pakte ik de Bijbelstudie weer op, en in 2014 lieten Patricia en ik ons dopen als Getuigen van Jehovah.

 Ik hou van de gemeente van Jehovah’s Getuigen omdat die net als God rein is. De Getuigen zijn rein in hun spraak en in de manier waarop ze met anderen omgaan. Ze houden van vrede en steunen elkaar. Er is eenheid onder hen en ze leren allemaal dezelfde Bijbelse waarheden, ongeacht waar ze wonen of welke taal ze spreken.

 Ik vind het geweldig om te weten wat de Bijbel echt leert. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat Jehovah de almachtige God is, de Soeverein van de hele aarde. Hij houdt zowel van de horenden als van de doven. Ik koester de liefde die God voor me heeft. Ook heb ik geleerd dat de aarde een prachtig paradijs zal worden en dat we de mogelijkheid hebben om volmaakt gezond te zijn en voor altijd te leven. Wat kijk ik uit naar die tijd!

 Patricia en ik vinden het heel leuk om met andere doven over de Bijbel te praten, en we bestuderen de Bijbel zelfs met enkele leden van onze voormalige kerk. Ik heb niet langer vragen over wat ik anderen onderwijs, zoals toen ik voorganger was. Eindelijk heb ik antwoorden gekregen door de Bijbel te bestuderen met Jehovah’s Getuigen.