Ik ben geboren in Montreal, de grootste stad van de Canadese provincie Quebec. Mijn zus, twee broertjes en ik groeiden op in een liefdevol gezin in een leuke buurt, Rosemont. Ons leven was rustig en vredig.

 Als kind vond ik de Bijbel interessant. Ik weet nog dat ik op mijn 12de in het Nieuwe Testament over het leven van Jezus las en daar echt van genoot. Zijn liefde en medegevoel raakten me en ik wilde net zo zijn als hij. Helaas ebde dat gevoel langzaam weg toen ik ouder werd en met de verkeerde mensen begon om te gaan.

 Mijn vader was saxofonist. Hij gaf me niet alleen zijn saxofoon maar bracht me ook de liefde voor muziek bij, waar mijn hele leven om ging draaien. Ik leerde ook gitaar spelen omdat ik zo veel van muziek hield. Na een tijdje begon ik met een paar vrienden een rockband en we traden regelmatig op. We werden opgemerkt door enkele bekende producers in de muziekindustrie en ik kreeg verschillende contracten aangeboden. Uiteindelijk tekende ik een contract bij een groot platenlabel. Mijn muziek werd heel populair en was in Quebec regelmatig op de radio te horen.

 Ik leek alles te hebben wat ik me maar kon wensen. Ik was jong en beroemd. Muziek maken was mijn hobby en ik verdiende er ook nog eens veel geld mee. Overdag ging ik naar de sportschool, gaf ik interviews en ging ik naar signeersessies en tv-opnamen. ’s Avonds trad ik op en ging ik feesten. Om met de druk om te gaan was ik op jonge leeftijd al met drinken begonnen. Uiteindelijk ging ik ook aan de drugs. Ik leefde erop los en leidde een immoreel leven.

 Sommigen waren jaloers op mij omdat ik heel gelukkig leek. Maar diep vanbinnen voelde ik me leeg, vooral als ik alleen was. Ik was depressief en gespannen. Op het hoogtepunt van mijn succes stierven ook nog eens twee van mijn producers aan aids. Ik was in shock. Ook al hield ik van de muziek, ik walgde van de leefstijl die daarbij hoorde.

 Ondanks mijn succes had ik het gevoel dat er iets verschrikkelijk mis was in de wereld. Hoe kon het dat er zo veel onrecht was? Ik vroeg me af waarom God er niets aan deed. Ik bad zelfs vaak om antwoorden. Tijdens een onderbreking van onze tour begon ik de Bijbel weer te lezen. Hoewel ik het meeste van wat ik las niet echt begreep, trok ik de conclusie dat het einde van de wereld voor de deur moest staan.

 Tijdens het lezen van de Bijbel ontdekte ik dat Jezus een keer 40 dagen lang in de woestijn had gevast (Mattheüs 4:1, 2). Ik dacht bij mezelf dat als ik hetzelfde zou doen, God zich misschien aan me zou openbaren. Dus prikte ik een datum. Twee weken voordat ik met vasten begon, klopten er twee Getuigen van Jehovah op mijn deur. Ik nodigde ze binnen alsof ik wist dat ze zouden komen. Ik keek een van hen, Jacques, doordringend aan en vroeg: ‘Hoe weten we of we in de laatste dagen van deze wereld leven?’ Hij opende zijn Bijbel en las 2 Timotheüs 3:1-5 voor. Ik vuurde de ene vraag na de andere op ze af en was onder de indruk van hun logische en duidelijke antwoorden, die altijd op de Bijbel gebaseerd waren. Na een paar gesprekken besefte ik dat het niet nodig was om te vasten.

 Ik kreeg op regelmatige basis Bijbelles van de Getuigen. Uiteindelijk knipte ik mijn lange haren af en begon ik hun bijeenkomsten te bezoeken in de plaatselijke Koninkrijkszaal. Het warme welkom op deze bijeenkomsten versterkte mijn overtuiging dat ik eindelijk de waarheid had gevonden.

 Om toe te passen wat ik tijdens de Bijbellessen leerde, moest ik een aantal grote veranderingen in mijn leven aanbrengen. Ik moest bijvoorbeeld stoppen met drugs en seksuele immoraliteit. Ook moest ik minder egocentrisch zijn en meer interesse voor anderen tonen. Als alleenstaande ouder moest ik leren om in de emotionele en geestelijke behoeften van mijn twee kinderen te voorzien. Daarom zette ik een punt achter mijn muziekcarrière en nam ik een slechtbetaalde baan bij een fabriek aan.

 Al die veranderingen vielen me best zwaar. Toen ik met drugs stopte, kreeg ik last van afkickverschijnselen. Ook kreeg ik een aantal keren een terugval (Romeinen 7:19, 21-24). Ik vond het vooral moeilijk om mijn immorele leefstijl de rug toe te keren. Verder was mijn nieuwe baan heel vermoeiend en vond ik mijn magere loontje ontmoedigend. Het kostte me drie maanden om te verdienen wat ik als muzikant in twee uur verdiende.

 Gebed hielp me om veranderingen aan te blijven brengen, hoe moeilijk dat soms ook was. Ik merkte hoe belangrijk het was geregeld de Bijbel te lezen. Specifieke Bijbelgedeelten moedigden me enorm aan. Een daarvan was 2 Korinthiërs 7:1, waar christenen worden aangemoedigd om zich te ‘reinigen van elke verontreiniging van lichaam en geest’. Een andere Bijbeltekst die me ervan verzekerde dat het mogelijk was om met mijn slechte gewoonten te stoppen, was Filippenzen 4:13, waar staat: ‘Voor alles ben ik sterk genoeg dankzij hem die mij kracht geeft.’ Jehovah verhoorde mijn gebeden en hielp me om eindelijk de waarheid uit de Bijbel te begrijpen en toe te passen. Dat motiveerde me om mijn leven aan hem op te dragen (1 Petrus 4:1, 2). In 1997 werd ik gedoopt als een Getuige van Jehovah.

 Ik weet zeker dat als ik was doorgegaan met mijn vroegere leefstijl, ik er nu niet meer was geweest. Maar in plaats daarvan ben ik nu echt gelukkig! Mijn geweldige vrouw Elvie is echt een cadeautje. Samen onderwijzen we als fulltimepredikers anderen over de Bijbel. Dat geeft enorm veel vreugde en voldoening. Wat ben ik Jehovah dankbaar dat hij me tot zich heeft getrokken! — Johannes 6:44.