In 2005 verloor een vrouw in India, Sowbhagya genaamd, haar geliefde echtgenoot. Hij had goed voor haar en hun driejarige dochter Meghana gezorgd. Nu had Sowbhagya moeite om de eindjes aan elkaar te knopen.

 Tot overmaat van ramp werd Sowbhagya door anderen afgewezen. Haar familie behandelde haar en haar dochter als bedelaars, en ze vertelden haar herhaaldelijk dat ze hun tot last was. Op zoek naar troost ging Sowbhagya naar een plaatselijke kerk, maar de mensen daar keken op haar neer omdat ze arm was. Sowbhagya begon een baan te zoeken om financieel onafhankelijk te worden. Maar wat ze ook probeerde, ze vond geen werk.

 Sowbhagya zegt: ‘Ik voelde me hopeloos, en ik besloot zelfmoord te plegen. Maar ik wist dat mijn dochter zonder mij voor veel problemen zou komen te staan. Dus besloot ik ons allebei van het leven te beroven.’ Sowbhagya voelde zich waardeloos en ongeliefd en ging op weg om gif te kopen.

 Terwijl Sowbhagya met de trein terug naar huis reisde, benaderde Elizabeth, een Getuige van Jehovah, haar en begon met haar te praten. Sowbhagya vertelde dat ze werkloos was en Elizabeth bood vriendelijk aan haar te helpen een baan te vinden. Elizabeth vertelde ook dat ze op weg was naar een Bijbelstudie. Dat verraste Sowbhagya, want hoewel ze veel kerken had bezocht, had ze nog nooit gehoord van mensen die de Bijbel bestuderen. Elizabeth nodigde Sowbhagya uit om bij haar langs te komen om meer te weten te komen over een Bijbelstudie.

 Toen Sowbhagya thuiskwam, was ze nog steeds van plan zelfmoord te plegen. Maar een familielid nam Meghana mee op reis, dus besloot Sowbhagya te wachten tot haar dochter terug was voordat ze haar plan doorzette.

 Ondertussen bezocht ze Elizabeth, die haar hartelijk ontving. Tijdens het bezoek toonde Elizabeth haar het boek Wat leert de bijbel echt? Sowbhagya’s aandacht werd getrokken door het hoofdstuk ‘Waar zijn de doden?’ Dat hoofdstuk interesseerde haar vanwege het recente overlijden van haar man. Diezelfde dag accepteerde Sowbhagya een Bijbelstudie.

 Elizabeth nodigde Sowbhagya uit voor een congres dat de week daarna werd gehouden, en Sowbhagya zei ja. Ze werd zo gemotiveerd door het programma dat ze besloot dat ze een van Jehovah’s Getuigen wilde worden. En toen ze terugkwam van het congres kreeg ze een baan aangeboden.

 Sowbhagya bleef de Bijbel bestuderen. In plaats van een eind aan haar leven te willen maken, had ze nu iets om voor te leven. Ze liet zich dopen en later werd ook haar dochter Meghana gedoopt. Nu dienen ze beiden als pionier, en Meghana werkt als externe vrijwilliger voor een van de vertaalkantoren in India.

 Wat zijn Sowbhagya en Meghana blij dat Elizabeth Sowbhagya in de trein benaderde, oprechte belangstelling toonde en met haar over de waarheid sprak! Ze zijn Jehovah ook heel dankbaar. Meghana zegt: ‘We zouden allebei dood zijn geweest als we die dag niet over de waarheid hadden gehoord. Nu zijn we zo gelukkig. Mijn moeder en ik wachten met spanning op het moment dat we mijn vader weer kunnen omhelzen, hem over Jehovah kunnen leren en hem kunnen vertellen hoe Jehovah ons leven heeft gered.’