Briefjes onder de wasmachine
Na haar doop als een Getuige van Jehovah verhuisde Zarina van Rusland weer naar haar moederland in Centraal-Azië. Ze was vastbesloten om haar twee dochters in de waarheid op te voeden. Vanwege haar financiële situatie deelde ze een eenkamerappartement met haar ouders en haar broer en zijn vrouw. Haar ouders verboden haar om de Bijbelse waarheid met haar kinderen te delen. Ook zeiden ze tegen Zarina’s dochters dat ze niet met hun moeder over de Bijbel mochten praten.
Zarina dacht er diep over na hoe ze haar dochters over Jehovah kon leren (Spreuken 1:8). Ze bad intens tot God en vroeg om leiding en wijsheid. Ze handelde naar haar gebeden door met haar dochters te gaan wandelen en met ze te praten over de wonderen van de natuur. Die korte wandelingen hielpen haar dochters om belangstelling te krijgen voor de Schepper.
Later bedacht Zarina een methode om die belangstelling verder te ontwikkelen aan de hand van het boek Wat leert de bijbel echt? a Woord voor woord schreef ze alinea’s en vragen over op stukjes papier. Ook schreef ze er een paar extra zinnen bij om haar dochters te helpen het materiaal beter te begrijpen. Daarna verstopte ze de briefjes en een potlood in de badkamer onder de wasmachine. Als haar dochters in de badkamer waren, lazen ze de alinea’s en schreven ze hun antwoorden op.
Op die manier kon Zarina twee hoofdstukken uit het Leert de bijbel-boek met haar dochters bestuderen. Daarna vond ze een andere plek om te wonen, waar ze haar dochters kon opvoeden zonder inmenging van anderen. In oktober 2016 lieten haar beide dochters zich dopen. Ze zijn blij dat hun moeder wijsheid en onderscheidingsvermogen heeft gebruikt en hun de waarheid over God heeft geleerd.
a Tegenwoordig wordt vaak het boek Voor eeuwig gelukkig! gebruikt.