We vieren geen verjaardagen omdat we geloven dat God zulke vieringen afkeurt. Hoewel de Bijbel het vieren van verjaardagen niet expliciet verbiedt, staan er wel aanwijzingen in die ons helpen na te denken over belangrijke kenmerken van verjaardagen en te begrijpen hoe God daarover denkt. Kijk eens naar de volgende vier aspecten en de Bijbelse principes die daarbij betrokken zijn.

1.   Het vieren van verjaardagen heeft een heidense oorsprong. Volgens Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend zijn deze vieringen voortgekomen uit het geloof dat verjaardagen het moment zijn waarop ‘boze geesten en slechte invloeden de jarigen kunnen aanvallen’ en dat ‘de aanwezigheid van vrienden en het uitspreken van gelukswensen de jarige beschermen’. The Lore of Birthdays zegt dat geboortedatums in de oudheid werden bijgehouden. Volgens ‘de occulte wetenschap der astrologie’ was dit namelijk ‘essentieel voor het trekken van een horoscoop’. Het boek zegt verder dat ‘verjaardagskaarsen volgens het volksgeloof een speciale magische kracht bezitten om wensen te laten uitkomen.’

    Maar de Bijbel veroordeelt het gebruik van magie, waarzeggerij, spiritisme en dergelijke (Deuteronomium 18:14; Galaten 5:19-21). Het feit dat de inwoners van de stad Babylon uit de oudheid zich bezighielden met astrologie, een vorm van waarzeggerij, was voor God zelfs een reden ze te veroordelen (Jesaja 47:11-15). Als Jehovah’s Getuigen zijn we niet voortdurend bezig met de oorsprong van elk gebruik; maar als de Bijbel zulke duidelijke aanwijzingen geeft, negeren we die niet.

2.   De christenen in de eerste eeuw vierden geen verjaardagen. The World Book Encyclopedia zegt dat ‘ze de viering van iemands geboorte als een heidense gewoonte beschouwden’. De Bijbel laat zien dat de apostelen en anderen die persoonlijk door Jezus onderwezen waren een model hebben nagelaten voor alle christenen (2 Thessalonicenzen 3:6).

3.   De enige dag waar christenen elk jaar bij moeten stilstaan, is geen geboortedag maar een sterfdag: die van Jezus (Lukas 22:17-20). Dit komt overeen met wat de Bijbel zegt, namelijk dat ‘de dag des doods beter is dan de dag dat iemand geboren wordt’ (Prediker 7:1). Tegen het eind van Jezus’ leven op aarde had hij een goede naam bij God opgebouwd, waardoor de dag van zijn dood belangrijker was dan de dag van zijn geboorte (Hebreeën 1:4).

4.   In de Bijbel lees je nergens dat een aanbidder van God een verjaardag vierde. Wil dat zeggen dat verjaardagen toevallig niet zijn vermeld? Nee, want de Bijbel vermeldt wel twee verjaardagsfeesten van personen die God niet dienden. Maar beide verslagen hebben een negatief karakter (Genesis 40:20-22; Markus 6:21-29).

 Zoals alle goede ouders, laten Getuigen hun kinderen het hele jaar door merken dat ze van ze houden, bijvoorbeeld door ze cadeautjes te geven en af en toe een feestje te organiseren. Ze proberen het volmaakte voorbeeld van God na te volgen, die spontaan goede dingen aan zijn kinderen geeft (Mattheüs 7:11). Dat kinderen van Getuigen niet vinden dat ze iets tekortkomen, blijkt uit de volgende uitspraken:

•   ‘Het is leuker een cadeau te krijgen als je het helemaal niet verwacht.’ — Tammy (12).

•   ‘Mijn ouders geven me geen cadeautjes op mijn verjaardag, maar wel op andere momenten. Ik vind dat eigenlijk leuker, omdat het dan een verrassing is.’ — Gregory (11).

•   ‘In tien minuten een paar cupcakes eten en een liedje zingen: dat is toch geen feestje! Je moet eens bij mij thuis komen, dan zie je wat een echt feestje is!’ — Eric (6).