Op 31 maart 2024 is zuster Hermine Schmidt op 98-jarige leeftijd overleden. Ze was de laatste Getuige van Jehovah van wie bekend was dat ze vanwege haar geloof in een naziconcentratiekamp had gezeten.

Hermine werd op 13 november 1925 geboren in Gdańsk, een stad in het huidige Polen. Haar ouders, Oskar en Frieda Koschmieder, waren Getuigen van Jehovah. Ze hielpen hun dochter een vaste overtuiging en een sterk geloof te ontwikkelen. In 1939 bezetten de nazi’s Gdańsk, waarna een periode van intense vervolging aanbrak voor de Getuigen. Tijdens die periode droeg Hermine haar leven aan Jehovah op, en ze liet zich op 2 mei 1942 op 16-jarige leeftijd dopen.

Het jaar daarna, in juni 1943, arresteerden de nazi’s de 17-jarige Hermine. In april 1944 werd ze opnieuw gearresteerd, en dit keer werd ze naar het concentratiekamp Stutthof gestuurd. Hermine zei eens over die vreselijke tijd: ‘Het is niet makkelijk om me neer te leggen bij wat er toen is gebeurd. We werden vernederd en zwaar gepijnigd. De Gestapo deed wat ze kon om me te breken. Ik ben niet als held geboren. Ik was maar een normaal meisje. Maar ik twijfelde niet aan wat ik moest doen. Het ging om mijn trouw en mijn vastbeslotenheid om naar mijn geweten te handelen. Als je je geweten volgt, word je beloond met vrede. Vrede met jezelf en vrede met God.’

Een jaar later, in april 1945, naderde het Russische leger kamp Stutthof. Om te voorkomen dat de gevangenen door het Russische leger zouden worden bevrijd, zetten de Duitse SS-bewakers een groot deel van de gevangenen op boten en lieten ze op zee achter. Hermine en 370 anderen werden gered toen hun boot in mei 1945 naar het Deense eiland Møn werd gesleept. Kort daarna werd Hermine met haar ouders herenigd.

In 1947 trouwde Hermine met Horst Schmidt. Horst had geweigerd in het leger te dienen en had Bijbelse publicaties vervoerd toen het werk van Jehovah’s Getuigen verboden was. Hij was berecht, ter dood veroordeeld en gevangengezet in de gevangenis Brandenburg-Görden. Op 27 april 1945 werden, kort voor zijn geplande executie, de gevangenen bevrijd. In 2010 is Horst overleden. Hij en Hermine waren bijna 63 jaar getrouwd.

De familie Schmidt heeft tientallen jaren anderen over hun ervaring verteld. In een interview in 1998 keek Hermine terug op haar leven als trouwe aanbidder van God: ‘Dit is geen makkelijke weg om te bewandelen, maar het is wel de mooiste. Ik zou er nooit van afwijken.’

We zijn dankbaar voor Hermines voorbeeld van trouw tijdens beproevingen. Laten we haar geloof navolgen door vastbesloten te zijn moed te tonen en ons geloof sterk te houden in de wetenschap dat Jehovah zijn getrouwen altijd beschermt (Psalm 31:23, 24).