Jehovah’s Getuigen zijn sinds 1919 actief in wat nu de Palestijnse Gebieden zijn. In 1920 richtten ze een gemeente op in Ramallah en in 1942 vormden ze een tweede gemeente in de buurt van Bethlehem. Als gevolg van de Palestijnse oorlog van 1948 werd het land in twee gebieden verdeeld: een deel werd de nieuwe staat Israël, het andere kwam onder het bestuur van Jordanië. Bijna 20 jaar lang konden de Getuigen in Israël en de Palestijnse Gebieden niet met elkaar communiceren. Na de Zesdaagse Oorlog in 1967 werd de communicatie hersteld, en de Getuigen waren weer vrij om op de Westelijke Jordaanoever bijeen te komen en actief te zijn.

Hoewel Jehovah’s Getuigen in de Palestijnse Gebieden naar wettelijke registratie hebben gestreefd, hebben de autoriteiten hun verzoeken hiertoe afgewezen. De Getuigen kunnen samenkomen om te aanbidden en ze kunnen hun geloofsovertuiging met hun buren te delen, maar zonder wettelijke registratie blijven fundamentele rechten binnen het personen- en familierecht buiten hun bereik. De inspanningen om deze rechten en enige wettelijke status te verkrijgen, gaan door.