Op 27 september 2021 veroordeelde de rechtbank van Leninski (Oefa) Anatoli tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee jaar.

Anatoli Vilitkevitsj

• Geboren: 1986 (kraj Chabarovsk)

• Achtergrond: Doet afbouwtimmerwerk. In 2008 met Aljona getrouwd. Ze houden van kamperen en wandelen

  Toen hij jong was, hielpen zijn ouders hem van de Schepper te gaan houden. Hij vond vooral de belofte dat mensen en dieren op een dag in vrede zullen samenleven mooi. In 1997 op 11-jarige leeftijd gedoopt

Op 8 augustus 2018 werd Anatoli Vilitkevitsj op Ruslands lijst van vermoedelijke terroristen geplaatst. Anatoli was net als broeder Dennis Christensen een van de eerste Getuigen die in voorarrest werden geplaatst nadat het Hooggerechtshof van de Russische Federatie in april 2017 Jehovah’s Getuigen had verboden.

Rechercheurs hadden verborgen camera’s in het appartement van Anatoli en Aljona geplaatst. Ze maakten opnamen van Anatoli die een ‘misdaad’ pleegde door met vrienden de Bijbel te bespreken. Hij wordt er nu van beschuldigd activiteiten van een zogenaamde extremistische organisatie te organiseren.

Toen Anatoli door de politie werd meegenomen, zei een van de agenten hatelijk tegen Aljona dat ze maar ‘op zoek moest naar een nieuwe man’. Anatoli vertelt dat hij tijdens de ondervraging ‘enorme stress ervaarde en onder zware emotionele druk stond. Ze zeiden dat als ik geen schuld bekende, mijn vrouw en degenen die voor de bijeenkomsten bij ons thuis kwamen de gevolgen daarvan zouden dragen. Ik kreeg regelmatig te horen dat mijn vrouw ook in de gevangenis zou belanden. Op zulke momenten bad ik tot Jehovah en vroeg ik of hij me innerlijke rust wilde geven.’

Anatoli bracht ruim twee maanden door in voorarrest, bijna negen maanden onder huisarrest en ruim anderhalf jaar onder reisbeperkingen. In de gevangenis schreef hij in een notitieboek voorbeelden uit de Bijbel op van personen die ook werden vervolgd. Hij zegt: ‘Ik dacht aan het feit dat hoewel Jehovah ze niet tegen moeilijkheden beschermde, hij ze ook niet in de steek liet. Dat gaf me veel kracht en overtuigde me ervan dat Jehovah mij ook zou helpen. Het belangrijkste was dat ik trouw bleef.’ Hij kreeg ook de nodige aanmoediging via de brieven van zijn vrouw. Anatoli zegt: ‘Bij een van Aljona’s eerste brieven zaten foto’s van onze vrienden en dierbaren. Elke avond keek ik naar die foto’s en probeerde ik aan iets interessants te denken dat tussen mij en de persoon op de foto had plaatsgevonden. Zo voelde het alsof ze bij me waren.’

Het goede voorbeeld van Anatoli en Aljona moedigt ons allemaal aan. We zijn blij dat onze broeders en zusters in Rusland ondanks zware vervolging geestelijk sterk blijven. En we danken Jehovah dat hij naar onze gebeden voor hen luistert (2 Korinthiërs 1:11).