28 APRIL 2021
RUSLAND
Anton Ostapenko haalde tijdens voorarrest kracht uit bidden en Koninkrijksliederen zingen
UPDATE | Russische rechtbank veroordeelt broeder Ostapenko
Op 25 oktober 2021 heeft de rechtbank van Sjarypovo (kraj Krasnojarsk) broeder Anton Ostapenko veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes jaar en drie maanden. Hij hoeft op dit moment niet naar de gevangenis.
Profiel
Anton Ostapenko
Geboren: 1991 (Ekibastuz, Kazachstan)
Achtergrond: Werkt als ketelinspecteur bij een energiecentrale. Leerde als tiener, samen met zijn zus, de Bijbel kennen via zijn moeder. In 2005 gedoopt
In 2015 met Natalja getrouwd. Ze houden van snowboarden en skiën. Anton houdt ook van gitaar spelen, vissen en tennissen
Voorgeschiedenis
Op 19 april 2019 doorzochten de autoriteiten in Sjarypovo tien huizen van Jehovah’s Getuigen en ondervroegen ze de aanwezige broeders en zusters. Anton Ostapenko werd gearresteerd en in voorarrest geplaatst. Op 20 december 2019 werd hij vrijgelaten. Hij wordt beschuldigd van het organiseren van activiteiten van een ‘extremistische’ organisatie.
Tijdens het halfjaar dat Anton vastzat, gebeurde het af en toe dat hij zijn rug naar de bewakingscamera keerde, naar de wastafel in zijn cel liep en vanwege de angst en spanning hevig moest huilen.
Bidden werd zijn voornaamste bron van kracht. Anton zegt: ‘Ik smeekte Jehovah om me te helpen volharding te ontwikkelen.’ Verder merkt hij op: ‘Ik moest nog veel leren. In geestelijk opzicht groeide ik daar en werd ik sterker. (...) Het is interessant: als je in een moeilijke situatie [zoals deze] terechtkomt, voelt het alsof je overstapt van de theorie naar de praktijk. Je hebt nu eenmaal niet altijd een bijbel in je cel. Voordat ik gevangenzat las ik gewoon over Jehovah. Maar daar [in de gevangenis] liet Jehovah me zien wat voor God hij werkelijk is. En eerlijk waar, ik vond het geweldig! Hij was niet alleen meer de Almachtige God maar ook een liefdevolle Vader die mijn omstandigheden echt begrijpt en die zijn hulp en steun biedt op totaal onverwachte manieren en altijd precies op het juiste moment.’
Hij werd ook opgebeurd door Koninkrijksliederen. ‘Mijn vrouw en ik zongen samen altijd liederen, zodat we ze uit ons hoofd konden leren. Dat kwam goed van pas in het detentiecentrum. Als de lichten uitgingen, ging ik bidden en zong ik een lied. Dat deed me veel plezier, en het hielp me met een kalm hart in slaap te vallen.’
Terwijl Anton in afwachting van de uitspraak is, mag hij weer werken. Maar hij mag Sjarypovo niet verlaten. Daardoor kan hij zijn moeder niet naar haar medische afspraken brengen.
We bidden in het volste vertrouwen dat Jehovah onze broeders en zusters die worden vervolgd, innerlijke vrede zal geven (Johannes 14:27).