Op 19 april 2022 bevond de rechtbank van Neftekoemsk (kraj Stavropol) Aleksandr, Konstantin en Sjamil schuldig. Aleksandr en Sjamil kregen elk een boete van 500.000 roebel (6292 euro). Vanwege de tijd die ze in voorarrest hadden gezeten, hoefde de boete niet te worden betaald. Konstantin werd veroordeeld tot zevenenhalf jaar gevangenis. Hij werd meteen in hechtenis genomen.

Aleksandr Akopov

• Geboren: 1992 (Neftekoemsk)

• Achtergrond: Werkt samen met zijn vader en zijn oudere broer in de bouw. Houdt van voetballen, basketballen, tennissen, het buitenleven en koken

  Werd in 2007 op 14-jarige leeftijd gedoopt

Konstantin Samsonov

• Geboren: 1977 (Neftekoemsk)

• Achtergrond: In zijn jeugd geïnteresseerd in schaken en computertechnologie. Werkt momenteel als systeemtechnicus in een ziekenhuis. Begon samen met zijn vrouw, Svetlana, in 1998 de Bijbel te bestuderen met Jehovah’s Getuigen. Ze zijn in 2000 gedoopt. Ze hebben een zoon

Sjamil Soeltanov

• Geboren: 1977 (Machmoed-Mekteb, kraj Stavropol)

• Achtergrond: Onderhoudt en repareert gebouwen. Begon rond 2000 de Bijbel te bestuderen met Jehovah’s Getuigen. In 2003 gedoopt. In 2004 met Jelena getrouwd. Heeft haar geholpen haar zoon uit een eerder huwelijk op te voeden

Op zaterdag 26 augustus 2017 omringden gewapende politieagenten 18 Getuigen van Jehovah die bij een meer in de buurt van Neftekoemsk op vakantie waren. De groep, inclusief kinderen en ouderen, werd met een bus naar het politiebureau gebracht en drie uur lang ondervraagd. Daarna werden heel wat broeders en zusters in Neftekoemsk door de politie in de gaten gehouden en werden hun huizen doorzocht. Vervolgens werden Aleksandr, Konstantin en Sjamil aangehouden, waarna ze bijna een jaar in voorarrest doorbrachten.

Aleksandr geeft toe dat hij bang was voor opsluiting omdat hij met angstaanvallen en gezondheidsproblemen kampt. Hij vroeg Jehovah om de mentale kracht die hij nodig had om de gevangenzetting te kunnen doorstaan. Aleksandr zegt: ‘Er waren vaak momenten waarop ik Jehovah vertelde dat ik het niet meer aankon. Ik kan niet geloven dat het me gelukt is om het [bijna] een jaar in het detentiecentrum vol te houden.’ Jehovah beantwoordde zijn gebeden door hem te helpen Bijbelteksten te herinneren toen hij geen bijbel had. Hij schreef elke tekst die hij zich kon herinneren op, las elke ochtend één tekst en dacht na over hoe die tekst hem in zijn situatie kon helpen. Dat hielp hem zijn gevangenschap vanuit Jehovah’s oogpunt te zien.

Konstantin werd aangemoedigd door de vele brieven die hij van zijn vrouw ontving. In één brief gaf zijn vrouw hem de suggestie om zijn beproevingen als avonturen te zien. Konstantin zegt: ‘Ik moest er wel om lachen, maar daardoor werd het inderdaad iets makkelijker.’

Voor Sjamil waren de eerste maanden in voorarrest het moeilijkst. Hij zegt: ‘Na een tijdje werd het makkelijker. Dat was voor mij het bewijs dat ik niet in de steek was gelaten.’ In die tijd leerde hij op Jehovah te vertrouwen door zich niet te veel zorgen te maken over toekomstige beproevingen.

De drie broeders hebben reisbeperkingen opgelegd gekregen en mogen niet gebruikmaken van een telefoon of van internet. Daardoor is het lastig voor Aleksandr om de nodige medische zorg te krijgen. En Konstantin kan zijn werk als computerprogrammeur niet doen. Ondanks deze uitdagingen zijn de broeders vastbesloten om hun God trouw te blijven.

Jehovah zal deze broeders belonen, omdat ze op hem blijven vertrouwen (Psalm 20:7).