In de stad Perm (Midden-Rusland) kreeg Aleksandr Solovjov, een Getuige van Jehovah, op 16 april 2012 een boete opgelegd van duizend roebel (zo’n 25 euro) voor het zonder vergunning organiseren van religieuze diensten in een gehuurde gelegenheid.

De arrondissementsrechter luisterde aandachtig naar alle ’bewijzen’ die tegen Solovjov werden aangevoerd. Vervolgens vernietigde hij het vonnis van de lagere rechtbank en verklaarde hij de boete ongegrond.

De rechter las de uitspraak voor en wendde zich vervolgens tot de vrijgesproken Getuige. Hij zei: „Ondanks de inconsequente wetgeving en de bevooroordeelde mening van bepaalde personen, leven we niet in 1937 en kunnen we onze ogen niet sluiten voor de duidelijke feiten. Mogen de normen en waarden van onze samenleving verbeteren dankzij uw educatieve werk.”

In juli 1937 vaardigde Sovjetdictator Stalin Verordening 00447 uit, waarmee een periode van verschrikkingen begon. Personen van wie gedacht werd dat ze een afwijkende mening hadden, werden aangehouden en kregen een schijnproces. Uit officiële documenten blijkt dat tienduizenden naar werkkampen werden gestuurd en dat meer dan 300.000 personen ter dood veroordeeld en geëxecuteerd werden.