Tijdens de huidige pandemie proberen veel broeders en zusters anderen te troosten door opbouwende brieven te schrijven. Broeder Josué Laporta en zijn vrouw, Vanesa, schreven vertroostende brieven naar COVID-19-patiënten en naar het medische personeel van een ziekenhuis in Barcelona (Spanje). Eén verpleegster stuurde een brief terug. Met haar toestemming is hieronder haar geredigeerde brief te lezen. a

Ik ben verpleegster (...) en ik schrijf namens [naam bij redactie bekend], een oma van 97. Vanochtend heb ik jullie brief aan haar voorgelezen. Brieven voor patiënten worden willekeurig door het personeel rondgebracht, maar ik ben er zeker van dat deze brief geen kwestie van toeval is. De brief heeft ten minste twee mensen, [de patiënt] en mij (...), laten inzien dat er hoop is. [De patiënt] heeft niet lang meer te leven, en ze zei tegen me dat ze deze wereld niet wilde verlaten voordat ze u, Josué, de volgende vraag had gesteld: ‘Kan ik, op de leeftijd van 97 jaar, de beloften die in de Bijbel zijn voorspeld nog meemaken?’

Ik kon vanochtend tien minuten vrijmaken om [haar] een stukje voor te lezen van de website waarnaar jullie verwezen. Het raakte haar, haar ogen begonnen te stralen en ze werd eindelijk weer blij en rustig. Daarna hebben we de video ‘Waarom is Jezus gestorven?’ bekeken.

Ik heb ook het tijdschrift [‘Ontwaakt!’] over stress gelezen. Dat heeft me geholpen met de huidige situatie om te gaan. Het is namelijk echt niet makkelijk.

Er zijn hier geen psychologen met wie het personeel kan praten, maar de informatie die jullie ons hebben aangereikt is 24 uur per dag beschikbaar en geeft stof tot nadenken. Als dit allemaal voorbij is, wil ik meer te weten komen. Ik hoop dat jullie me kunnen leren wat ik moet weten en me kunnen vertellen dat een betere wereld mogelijk is. Ik kan met geen pen beschrijven hoe dankbaar ik God ben dat jullie brief binnenkwam op de dag en het tijdstip waarop ik dienst had en dat ik de brief naar de kamer van [de patiënt] mocht brengen.

Ik hoop dat jullie en jullie familie gezond zijn, en ik ben er zeker van dat jullie hoop jullie helpt beter met de situatie om te gaan dan velen van ons. Bedankt voor de tijd die jullie besteden aan mensen zoals [de patiënt] en ik. Hoewel we elkaar niet kennen, hebben jullie een enorme glimlach op ons gezicht weten te toveren, iets wat de afgelopen zes weken niet is gebeurd.

Uit de grond van mijn hart: dankjewel.

Bedankbrieven zoals deze moedigen ons aan om tijdens de huidige gezondheidscrisis te blijven prediken. We bidden dat de woorden die we kiezen in onze dienst anderen zullen vertroosten (Spreuken 15:23).