Jehovah’s Getuigen zijn al sinds 1931 in Turkije actief. Tot eind jaren 80 hebben ze te maken gehad met vervolging om religieuze redenen. In de jaren daarna is de overheid geleidelijk milder geworden. Jehovah’s Getuigen mochten hun aanbidding uitoefenen, maar hun verzoeken tot wettelijke registratie werden geweigerd. In juli 2007 veranderde de situatie toen Turkse rechtbanken ten gunste van de Getuigen oordeelden met als resultaat dat ze officieel konden worden geregistreerd. De Getuigen kunnen nu voor aanbidding bijeenkomen en hun religieuze activiteiten met een mate van vrijheid uitoefenen.

Toch weigert de Turkse regering het fundamentele recht op dienstweigering door gewetensbezwaarden te erkennen. Jehovah’s Getuigen die militaire dienst weigeren, worden telkens weer opgeroepen, strafrechtelijk vervolgd en krijgen hoge boetes en gevangenisstraffen opgelegd. Sinds 2011 heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) drie uitspraken ten gunste van de Getuigen gedaan en in 2012 heeft het VN-Mensenrechtencomité in deze zaak ten gunste van de Getuigen beslist. Maar de Turkse overheid blijft jonge Getuigen die militaire dienst weigeren, vervolgen.

In 2003 werd een Turkse wet over ruimtelijke ordening gewijzigd waardoor niet-islamitische minderheden eigen plaatsen van aanbidding kunnen bouwen en bezitten. Maar in de praktijk weigeren gemeenten en rechtbanken de status ‘plaats van aanbidding’ te verlenen aan Koninkrijkszalen van Jehovah’s Getuigen. Hierover zijn nog twee zaken in behandeling bij het EHRM.