Onze prediking in november 2020 is een mijlpaal in de geschiedenis van Jehovah’s Getuigen. Door de dodelijke pandemie moesten de meesten van ons thuisblijven. Gewone velddienstmethoden werden tijdelijk opgeheven. Toch slaagden Jehovah’s aanbidders erin een wereldwijde campagne uit te voeren om Gods Koninkrijk onder de aandacht te brengen. Over de hele wereld spanden miljoenen zich in om De Wachttoren nr. 2 2020 onder bedrijven, regeringsfunctionarissen, leraren, vrienden, familieleden en het grote publiek te verspreiden. Dit werk moedigde iedereen die wilde luisteren aan. Maar het was ook een bron van vreugde en aanmoediging voor iedereen die meehielp.

Hier volgen enkele ervaringen en opmerkingen van broeders en zusters van over de hele wereld:

Lucinda Furkin (18), een pasgedoopte zuster uit Australië, schreef: ‘Ik had tijdens de campagne met ernstige gezondheidsproblemen te maken, maar ik voelde dat Jehovah me aanmoedigde, mijn hand vasthield en me de kracht gaf om door te gaan.’

Een vader uit Nieuw-Zeeland beschreef hoe de campagne zijn gezin heeft geholpen: ‘We hebben vier jonge dochters van 7, 9, 11 en 13. Door de wereldwijde campagne te bezien als een persoonlijke toewijzing van onze lieve Vader Jehovah, werden we als gezin geholpen aan onze dagelijkse routine van velddienst vast te houden.’

Kagiso en Lydia Marumo, die in de kringdienst zijn, verzonden digitale exemplaren van het tijdschrift naar familieleden die niet hetzelfde geloof hadden. Ze kregen meerdere bedankjes. Een familielid van Kagiso, een arts, zei dat het tijdschrift precies op het juiste moment was gekomen. Ze legde uit dat enkele van haar patiënten vragen hadden over God en de Bijbel en dat haar eigen kinderen zich met occulte zaken bezighielden. Kagiso en Lydia namen contact met haar op en begonnen diezelfde avond met een Bijbelstudie. Ze studeren nu twee keer per week.

Soroya Thompson, een pionierster uit Ontario, schreef: ‘Door de campagne ging ik me weer focussen op wat echt belangrijk is en hoeveel werk er nog te doen is. Het herinnerde me ook aan Jehovah’s liefde en aan het feit dat hij echt niet wil dat iemand wordt vernietigd. Daardoor wilde ik tijdens de campagne nog harder werken.’

Een zuster uit British Columbia zei: ‘Tijdens die stressvolle tijd besloot ik in de hulppioniersdienst te gaan om negatieve gevoelens tegen te gaan. Ik voelde me er beter door, en mijn gezin had er ook voordeel van.’

Het bijkantoor in Canada meldt dat de campagne gezinnen heeft geholpen een hechtere band te krijgen. Ook voelden jonge kinderen zich nuttig in de velddienst. Ze schreven eenvoudige brieven of hielpen gezinsleden etiketten en postzegels op enveloppen te plakken en adressen op te zoeken.

Broeder en zuster Tuomisto, die in de kringdienst zijn, zeiden: ‘Hier in het noorden is november de donkerste tijd van het jaar. Daarom waren de broeders en zusters, en vooral de pioniers, heel dankbaar voor de campagne, die licht in de duisternis bracht.’

Nadat een echtpaar het tijdschrift naar een kennis had gestuurd, ontvingen ze een bedankbrief waarin onder meer stond: ‘Vandaag [was ik aan het lezen in het Bijbelboek] Jakobus. Daarin staat dat geloof op zich, zonder daden, dood is. Jehovah’s Getuigen hebben mensen altijd persoonlijk benaderd en de Bijbel uitgelegd en onderwezen. Hun daden versterken het geloof.’

Het bijkantoor in Griekenland merkte op: ‘Voor velen zijn de pandemie en de bijbehorende maatregelen zwaar. Deze campagne was precies de aanmoediging die ze nodig hadden. Velen noemden de campagne een “geestelijke oase”.’

Suzie Kontargiri besloot in de hulppioniersdienst te gaan ondanks gezondheidsproblemen en een religieus verdeeld gezin. Ze zei: ‘Door de campagne verdwenen al mijn negatieve gedachten. Ik werd ’s ochtends vrolijk wakker, deed mijn klusjes, kookte, zorgde voor mijn man en begon dan aan de prediking. Mijn man, die geen Getuige is, vroeg vaak: “Zou je vandaag niet in de velddienst gaan?” Hij was eraan gewend geraakt dat ik gezellig met zusters samenwerkte.’

Tamaki Hirota schreef brieven aan regeringsfunctionarissen. Ze zei: ‘Jehovah is begonnen met het prediken via brieven. Hij schreef 66 brieven aan de mensheid, die al heel wat jaren en al heel vaak gelezen zijn om een band met hem te krijgen. Jehovah weet hoe effectief deze methode is. Dit was een onvergetelijke gebeurtenis.’

Meharaja Vijaya en Imayanathan Amutha kregen per ongeluk allebei het verzoek een brief aan een bepaald adres te schrijven. De ontvanger gooide de eerste brief ongeopend weg. Toen zag hij de tweede brief. Hij redeneerde dat de boodschap in de brieven wel heel belangrijk moest zijn als hij er twee kreeg. Hij las het tijdschrift, belde de zuster die de tweede brief had verzonden en aanvaardde een Bijbelstudie.

Een plaatselijke ambtenaar belde het bijkantoor in Sri Lanka nadat zij het tijdschrift had ontvangen. Ze zei dat ze nog nooit een Getuige van Jehovah had ontmoet, ook al was ze christen. Nadat ze haar waardering had geuit voor de inhoud van het tijdschrift en onze website vroeg ze: ‘Hoe kan ik een Getuige van Jehovah worden?’ Er werd meteen een vervolgafspraak gemaakt.

Een verkondiger van 13, die op een school zit waar vaak over politiek wordt gesproken, vertelde hoe de campagne van november hem had geholpen: ‘Ik had er meer vertrouwen in dat ik mijn leraren kon uitleggen waarom ik neutraal blijf. Mijn geloof is een stuk sterker geworden.’

Margit Haring ervaarde dat ook. Ze schreef: ‘Ik kreeg meer moed en ijver. Vroeger werd ik al nerveus bij de gedachte om met zakenlui en regeringsfunctionarissen te praten. Mijn geloof op een rustige manier leren verdedigen is een goede oefening voor de toekomst.’

Een ouderling zei: ‘Ik werd vooral geraakt door degenen die pionierden ondanks ernstige gezondheidsproblemen. Ze hadden het rustig aan kunnen doen. Maar ze wilden graag aan de campagne deelnemen. De blijdschap en waardering die ze uitten voor Jehovah en hun broeders en zusters maakte iedereen emotioneel.’

Er zijn nog veel meer ervaringen van over de hele wereld, te veel om hier op te noemen. Het was een groot voorrecht om miljoenen mensen met de Koninkrijksboodschap te mogen bereiken (Johannes 15:11).