In Busan, de op een na grootste stad van Zuid-Korea, wordt in het Nationaal Herdenkingsmuseum van de gedwongen mobilisatie onder de Japanse bezetting een tentoonstelling gehouden over een vrij onbekende periode uit de geschiedenis van Jehovah’s Getuigen. Deze speciale tentoonstelling met de titel ‘Veranderende geschiedenis, onveranderlijk geweten’ begon op 12 november 2019 en loopt tot 13 december 2019. Daarin is een overzicht te zien van het neutrale standpunt dat Getuigen meer dan 80 jaar geleden hebben ingenomen tijdens de Japanse koloniale overheersing van Korea en de vergeldingsmaatregelen die daarop volgden.

Dezelfde tentoonstelling was eerst in september 2019 te zien in het museum van de Seodaemun-gevangenis a in Seoul. Er kwamen in totaal 51.175 bezoekers op af, onder wie 5700 broeders en zusters die als afgevaardigden het internationale congres in Seoul bezochten.

Het Deungdasa-incident vond plaats in de periode van juni 1939 tot augustus 1945, toen Jehovah’s Getuigen en personen die belangstelling hadden voor de Bijbelse boodschap werden gearresteerd en gevangengezet. Ze werden gevangengezet omdat ze hadden geweigerd deel te nemen aan de keizerverering en omdat ze zogenaamd anti-oorlogspropaganda hadden verspreid. Zesenzestig personen werden gearresteerd, wat op dat moment bijna alle Getuigen van Jehovah in Korea waren. Ze werden wreed ondervraagd en gemarteld. Zes Getuigen stierven aan ziekten die het gevolg waren van de verschrikkelijke omstandigheden in de gevangenis.

Broeder Hong Dae-il, van de afdeling Nieuwsdienst van het bijkantoor in Zuid-Korea, zei hierover: ‘Veel mensen in Zuid-Korea weten niet dat er tijdens de Japanse bezetting 80 jaar geleden een mensenrechtenkwestie speelde in verband met dienstweigering op grond van gewetensbezwaren. Deze speciale tentoonstelling is een goede gelegenheid om dit bijzondere verhaal voor het eerst te vertellen.’

Prof. Han Hong-gu, een historicus die de openingsceremonie bijwoonde, zei over degenen die voor hun geloof opkwamen: ‘Ik denk dat zij het beste voorbeeld hebben gegeven als het gaat om het volgen van je geweten. (...) Nu de maatschappij meer respect krijgt voor mensen die naar hun geweten handelen, moeten zij als eersten worden genoemd.’

De tentoonstelling heeft veel aandacht getrokken van historici en de media, waardoor er een goede gelegenheid ontstond om het publiek te informeren over de geschiedenis van dienstweigering op grond van gewetensbezwaren — een kwestie die het afgelopen jaar in Zuid-Korea steeds meer aandacht heeft gekregen. Op 28 juni 2018 verklaarde het Constitutioneel Hof namelijk dat het ontbreken van alternatieve burgerdienst in Zuid-Korea ongrondwettig was. Slechts vier maanden later, op 1 november, oordeelde het Hooggerechtshof dat dienstweigering op grond van gewetensbezwaren geen strafbaar feit is. Die juridische uitspraken hadden tot gevolg dat onze broeders die in Zuid-Korea wegens dienstweigering in de gevangenis zaten werden vrijgelaten en dat wetgeving inzake alternatieve burgerdienst mogelijk werd.

Het sterke geloof en de onwankelbare moed van onze Koreaanse broeders en zusters uit het verleden die in de tentoonstelling worden belicht, doen denken aan de geruststellende woorden in Psalm 118:6: ‘Jehovah staat aan mijn kant, ik zal niet bang zijn. Wat kan een mens mij doen?’