Seksuele intimidatie omvat alle ongewenste intimiteiten — ook aanrakingen en zelfs seksueel getinte opmerkingen. Maar soms is het moeilijk te zeggen wanneer het nu precies om plagen, flirten of seksuele intimidatie gaat.

 Wil je weten wat het verschil is? Doe dan de  seksuele-intimidatietest.

 Helaas kun je ook als je niet meer op school zit met seksuele intimidatie te maken krijgen. Maar als je nu leert hoe je erop moet reageren, heb je daar ook iets aan als je eenmaal gaat werken. En misschien kun je er zelfs voor zorgen dat iemand anderen niet meer lastigvalt.

Seksuele intimidatie zal eerder stoppen als je weet wat het is en hoe je erop moet reageren. Kijk eens naar de volgende drie situaties en lees wat je moet doen.

SITUATIE:

„Op mijn werk zeiden een paar mannen die veel ouder waren dan ik steeds dat ik zo mooi was en dat ze wilden dat ze 30 jaar jonger waren. Eentje ging zelfs een keer achter me staan om aan mijn haar te ruiken!” — Tabitha (20).

Tabitha zou kunnen denken: Als ik het gewoon negeer, stopt hij misschien wel.

Waarom dat waarschijnlijk niet helpt: Deskundigen zeggen dat als slachtoffers seksuele intimidatie negeren, het vaak door blijft gaan en zelfs erger wordt.

Een betere aanpak: Zeg duidelijk en rustig tegen degene die je lastigvalt dat je zijn opmerkingen en gedrag absoluut niet pikt. Taryn (22) zegt: „Als iemand zijn handen niet thuishoudt, draai ik me om en zeg ik dat hij dat echt nóóit meer moet doen. Dat verwachten ze meestal niet.” Als iemand toch doorgaat, blijf dan resoluut en hou vol. De Bijbel geeft in verband met hoge morele normen het advies „standvastig en beslist” te zijn (Kolossenzen 4:12, Anne de Vries).

Wat als iemand je bedreigt? Ga dan niet de confrontatie aan. Probeer zo snel mogelijk weg te komen en vraag hulp aan een volwassene die je vertrouwt.

SITUATIE:

„Toen ik een jaar of elf was, werd ik op school door twee meisjes vastgepakt. Eentje was lesbisch en wilde met me uit. Ik weigerde, maar ze bleven me elke dag op de gang lastigvallen. Een keer duwden ze me zelfs tegen de muur aan!” — Victoria (18).

Victoria had kunnen denken: Als ik dit aan iemand vertel, denken ze vast dat ik een watje ben en misschien gelooft niemand me.

Waarom dat waarschijnlijk niet had geholpen: Als je het aan niemand vertelt, blijft degene die je lastigvalt daar misschien mee doorgaan en kunnen ook anderen het slachtoffer worden (Prediker 8:11).

Een betere aanpak: Vraag om hulp. Ouders en leraren kunnen je de steun geven die je nodig hebt om iets aan het probleem te doen. Maar wat als ze je klacht niet serieus nemen? Probeer dit eens: schrijf elke keer dat je lastiggevallen wordt de details op, zoals de datum, de tijd en de plaats van het voorval, en wat er tegen je werd gezegd. Geef dan een kopie aan een van je ouders of aan een leraar. Veel mensen nemen een klacht serieuzer als die op papier staat.

SITUATIE:

„Ik was echt bang voor een jongen uit het rugbyteam. Hij was bijna 2 meter lang en woog wel 135 kilo! Hij moest en zou me ’hebben’. Hij viel me een jaar lang zowat elke dag lastig. Toen we op een dag alleen in het klaslokaal waren, kwam hij op me af. Ik sprong overeind en rende de klas uit.” — Julieta (18).

Julieta zou kunnen denken: Jongens zijn gewoon zo.

Waarom dat waarschijnlijk niet helpt: De kans is klein dat iemand zijn gedrag verandert als iedereen het acceptabel vindt.

Een betere aanpak: Weersta de verleiding om er maar een beetje om te lachen. Laat duidelijk merken, ook door je gezichtsuitdrukking, wat je wel en niet zult tolereren.

WAARGEBEURD 1:

„Ik hou er helemaal niet van onbeleefd te zijn. Als jongens me bleven lastigvallen, zei ik wel dat ze moesten ophouden, maar ik was niet overtuigend genoeg en vaak lachte ik er ook nog bij. Ze dachten dat ik met ze flirtte.” — Tabitha.

• Wat zou jij in Tabitha’s situatie doen? Waarom?

• Waardoor zou iemand die je lastigvalt, kunnen denken dat je met hem of haar flirt?

WAARGEBEURD 2:

„Het begon allemaal met wat smerige opmerkingen van een paar jongens tijdens de gymles. Een paar weken negeerde ik wat ze zeiden, maar het werd alsmaar erger. Daarna gingen ze steeds naast me zitten en sloegen ze een arm om me heen. Ik duwde ze van me af, maar ze hielden niet op. Toen gaf een van de jongens me een papiertje waar iets heel kleinerends op stond. Ik gaf het papiertje aan mijn leraar en de jongen werd van school gestuurd. Ik besefte dat ik meteen naar de leraar had moeten gaan!” — Sabina.

• Waarom zou Sabina niet eerder naar haar leraar zijn gegaan? Wat vind je van die beslissing?

WAARGEBEURD 3:

„Bij de toiletten werd mijn broer, Greg, door een jongen lastiggevallen. Hij ging heel dicht bij hem staan en zei: ’Kus me.’ Greg zei nee, maar de jongen ging niet weg. Greg moest hem gewoon van zich afduwen.” — Suzanne.

• Was Greg volgens jou het slachtoffer van seksuele intimidatie? Waarom vind je dat?

• Waarom zouden sommige jongens het liever niet vertellen dat ze door een andere jongen zijn lastiggevallen?

• Vind je dat Greg de situatie goed heeft aangepakt? Wat zou jij gedaan hebben?