Vergeven betekent dat we besluiten iemand een fout verder niet aan te rekenen. Het Griekse woord dat in de Bijbel met ‘vergeving’ is vertaald, betekent letterlijk ‘laten varen’, zoals wanneer een schuld wordt kwijtgescholden. Jezus gebruikte deze vergelijking toen hij zijn volgelingen leerde bidden: ‘Vergeef ons onze zonden, want ook wij vergeven een ieder die bij ons in de schuld staat’ (Lukas 11:4). Ook in zijn illustratie van de onbarmhartige slaaf vergeleek Jezus vergeven met het kwijtschelden van een schuld (Mattheüs 18:23-35).

 Als we anderen vergeven, laten we wrok varen en hoeven we geen compensatie meer voor de pijn of het verlies dat we hebben geleden. De Bijbel leert dat onzelfzuchtige liefde de basis is voor ware vergeving, want liefde ‘rekent het kwade niet aan’ (1 Korinthiërs 13:4, 5).

Wat vergeven niet betekent

•   De overtreding negeren of goedpraten. In feite veroordeelt de Bijbel personen die beweren dat slecht gedrag geen kwaad kan of aanvaardbaar is (Jesaja 5:20).

•   Doen alsof de overtreding nooit gebeurd is. God vergaf de ernstige zonden van koning David, maar hij beschermde hem niet tegen de gevolgen van zijn daden. God heeft Davids zonden zelfs laten opschrijven zodat wij er nu vanaf weten (2 Samuël 12:9-13).

•   Toelaten dat anderen misbruik van je maken. Stel dat je iemand geld leent. Hij verspilt het en kan het vervolgens niet terugbetalen. Hij vindt het heel erg en biedt zijn verontschuldigingen aan. Je zou ervoor kunnen kiezen hem te vergeven door geen wrok te koesteren, niet steeds oude koeien uit de sloot te halen en hem misschien zelfs de schuld kwijt te schelden. Maar misschien besluit je ook hem voortaan geen geld meer te lenen (Psalm 37:21; Spreuken 14:15; 22:3; Galaten 6:7).

•   Vergeven zonder goede reden. God vergeeft geen mensen die opzettelijk en gewetenloos slechte dingen doen en weigeren hun fouten toe te geven, hun gedrag te veranderen en hun excuses aan te bieden aan de mensen die ze pijn hebben gedaan (Spreuken 28:13; Handelingen 26:20; Hebreeën 10:26). Zulke personen die geen berouw hebben, worden Gods vijanden. God vraagt niet van ons dat we personen vergeven die hij niet vergeeft (Psalm 139:21, 22).

   Wat als iemand je wreed mishandeld heeft en weigert zijn verontschuldigingen aan te bieden? Of de fout zelfs niet toegeeft? De Bijbel geeft de raad: ‘Erger je niet, word niet woedend’ (Psalm 37:8, Naardense Bijbel). Hoewel je iemand dan niet vergeeft, kun je er wel voor kiezen om niet verbitterd te raken. Vertrouw erop dat God de persoon ter verantwoording zal roepen (Hebreeën 10:30, 31). Je kunt ook troost vinden in de gedachte dat God de diepe pijn die ons nu misschien kwelt, zal wegnemen (Jesaja 65:17; Openbaring 21:4).

•   Elk foutje ‘vergeven’. Soms moeten we iets niet als een overtreding ervaren die vergeven moet worden maar gewoon toegeven dat we eigenlijk geen reden hebben om ons gekwetst te voelen. De Bijbel zegt: ‘Je moet je niet te snel ergeren. Vooral dwaze mensen ergeren zich snel’ (Prediker 7:9, Bijbel in Gewone Taal).

Hoe kun je iemand vergeven?

1.   Bedenk wat vergeven inhoudt. Vergeven betekent niet dat je de overtreding goedkeurt of doet alsof het nooit gebeurd is, maar dat je je eroverheen zet.

2.   Zie er de voordelen van in. Je woede en wrok laten varen kan leiden tot meer innerlijke rust, een betere gezondheid en meer geluk (Spreuken 14:30; Mattheüs 5:9). Belangrijker nog, anderen vergeven is essentieel als je wilt dat God jou vergeeft (Mattheüs 6:14, 15).

3.   Wees meelevend. We zijn allemaal onvolmaakt (Jakobus 3:2). We moeten de fouten van anderen vergeven, net zoals wij graag vergeven willen worden (Mattheüs 7:12).

4.   Wees redelijk. Als je een beetje reden tot klagen hebt, kun je de volgende raad uit de Bijbel toepassen: ‘Blijft elkaar verdragen’ (Kolossenzen 3:13).

5.   Vergeef snel. Probeer zo snel mogelijk te vergeven in plaats van je woede op te kroppen (Efeziërs 4:26, 27).