୧. ସର୍ବ ଉଚ୍ଚତମ,

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପର୍ବତ ।

ସ୍ଥାନ ଉପାସନାର,

କରୁ ଯେ ପ୍ରାର୍ଥନା ।

ଆସନ୍ତି ଯେ ଲୋକେ,

ଚାରି ଦିଗ, କୋଣରୁ ।

କହନ୍ତି, ଯେ ଶିଖିବା,

ଚାଲିବା ଏ ପଥେ ।

ସବୁ ନମ୍ର ଲୋକେ,

ପାଳନ କରନ୍ତି ଆଦେଶ ।

ଚାଲିଲେ ତୋ ସହ,

ଦିଅ ଆମକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ।

କରିବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା,

ବିଶ୍ୱାସ ଯେ ରଖିବା ।

ନିରାଶ ହେଲେ ବି,

ତୋ ହାତ ଛାଡ଼ିବୁନି ।

୨. ଆଦେଶ ଯୀଶୁଙ୍କ,

ବାର୍ତ୍ତା ଦେବା ଖୁସିର ।

ଶାସନ ଯୀଶୁଙ୍କର,

ଘୋଷଣା ଯେ କର !

ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ,

ହେବାକୁ ଅନୁରୋଧ !

ଶାନ୍ତିର ସ୍ଥାପନା,

ଯୀଶୁଙ୍କ ନିବେଦନ ।

ଖୁସିର ତରଙ୍ଗ

ଦେଖିବା, “ମହା ଜନତାକୁ;”

ହେବା ଯେ ସକ୍ଷମ ।

କରିଲେ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ

ଲୋକଙ୍କୁ କହିବା,

ଯୀଶୁ ପଥେ ଚାଲିବା;

ଯିହୋବାଙ୍କ ମହିମା,

କରିବା ସର୍ବଦା ।