dooja samuel 14:1-33

  • yoab atey tekoa di aurat (1-17)

  • daood nu yoab di scheme da pata lagga (18-20)

  • abshalom nu vapas aaun di ijazat (21-33)

14  saruyah de puttar yoab+ nu pata lagga ki raje da dil abshalom layi taras reha si.+  is layi yoab ne tekoa+ to ik chalak jehi aurat nu bulvaya te os nu keha: “tu sog manaun da dhaung kari te sog vale kappde pa layi atey apne sareer ’te tel na mali.+ tu idda kari jidda koi aurat lambe same to kise mare hoye da sog manaa rehi hove.  fir raje kol ja ke eh-eh kehi.” is to baad yoab ne os nu dassya ki os ne kee kehna si.*  tekoa di oh aurat raje kol gayi te os ne muh bhaar zameen ’te lammi pai ke namaskar keeta atey keha: “he maharaj, meri madad kar!”  raje ne os nu puchhya: “kee gall hoi?” os ne javab ditta: “mai vidhva ha; mera pati mar chukka hai.  teri daasi de do puttar san atey oh dove khet vich aapas vich larr paye. ohna nu chhudaun vala koi nahi si atey ik ne dooje ’te vaar kar ke os nu maar ditta.  hun sara parivar teri daasi de, ha, mere khilaf ho gaya hai atey oh keh rahe han, ‘os nu sadde havale kar jis ne apne bhra nu maarya taaki asi os de bhra di jaan de badle os nu maar suttiye,+ fir bhave varas hi kyo na mit jave!’ oh mere kol bache aakhri kole* nu vi bujha denge te oh dharti utto mere pati da naa atey os di aulaad nu mitaa denge.”  raje ne os aurat nu keha: “apne ghar jaah atey mai tere bare ik hukam jaari karanga.”  eh sunn ke tekoa di aurat ne raje nu keha: “he mere prabhu atey maharaj, sara dosh mere atey mere pita de gharane sir pave, par raja te os da singhasan nirdosh thehran.” 10  fir raje ne keha: “je hun tainu kise ne kujh keha, taa os nu mere kol liayi atey oh fir kade tainu pareshan nahi karega.” 11  par oh boli: “kirpa kar ke raja apne parmeshwar yahovah nu yaad rakhe taaki khoon da badla lain vala+ tabahi na lyaave te mere puttar di jaan na lai lave.” eh sunn ke os ne keha: “jeeunde parmeshwar yahovah di soh,+ tere puttar da ik vi vaal zameen ’te nahi digega.” 12  fir oh aurat boli: “he mere prabhu atey maharaj, apni daasi nu apne naal ik gall karan di ijazat de.” os ne keha: “bol!” 13  oh aurat boli: “taa fir, tu parmeshwar de lokaa khilaf is tarha karan bare kyo sochya?+ raja is tarha diya galla kar ke apne aap nu doshi banaa reha hai kyoki raja apne puttar nu vapas nahi liaaunda jis nu os ne desh-nikala ditta si.+ 14  asi taa marna hi hai atey zameen ’te dole jande paaniya vang ho jana hai jinha nu dobara ikattha nahi keeta ja sakda. par parmeshwar aeve kise di jaan nahi lainda, sago oh sochda hai ki jis nu desh-nikala ditta gaya hai, os nu apne kol vapas liaaun di koi gunjaish hai ja nahi. 15  eh sabh mai apne prabhu atey maharaj nu is karke dassan aayi ha kyoki lokaa ne mainu daraa ditta si. is layi teri daasi ne keha, ‘mainu raje naal gall karan dyo. shayad raja apni daasi di benti sunn ke kujh kare. 16  ho sakda hai ki raja apni daasi di sune atey apni daasi nu os aadmi de hatho bachave jo mainu te mere ikko-ik puttar nu parmeshwar to mili virasat to poori tarha vanjha karna chahunda hai.’+ 17  fir teri daasi ne keha, ‘mere prabhu atey maharaj diya galla to mainu rahat mile’ kyoki mera malak sache parmeshwar de ik doot vang change-bure vich farak kar sakda hai. tera parmeshwar yahovah tere naal hove.” 18  raje ne os aurat nu keha: “mainu oh har gall dassi jo mai tere to puchha.” os aurat ne keha: “he mere prabhu atey maharaj, kirpa kar ke puchh.” 19  fir raje ne puchhya: “kee yoab ne tainu eh sabh kujh karan layi keha si?”+ os aurat ne javab ditta: “he mere prabhu atey maharaj, mainu teri jaan di soh, mere maharaj ne bilkul sahi keha.* tere sevak yoab ne hi mainu eh sabh karan layi keha si te eh sariya galla teri daasi de muh vich paiya san. 20  tere sevak yoab ne eh is layi keeta taaki tu mamle nu vakhre nazriye to dekhe, par mere prabhu atey maharaj kol sache parmeshwar de doot vargi budh hai atey os nu sara kujh pata ki desh vich kee-kee ho reha hai.” 21  fir raje ne yoab nu keha: “theek hai, mai is tarha karanga.+ jaah te os naujavan abshalom nu vapas lai aa.”+ 22  eh sunn ke yoab ne muh bhaar zameen ’te lamma pai ke namaskar keeta atey raje di vadiayi keeti. yoab ne keha: “he mere prabhu atey maharaj, ajj tere sevak nu pata lagg gaya hai ki teri kirpa di nazar mere utte hai kyoki raje ne apne sevak di benti anusar kadam chukkya hai.” 23  fir yoab utthya te geshur+ nu gaya atey abshalom nu yarushlam lai aaya. 24  par raje ne keha: “oh apne ghar murr jave te mera muh na dekhe.” is layi abshalom apne ghar murr gaya atey os ne raje da muh nahi dekhya. 25  sare izraeel vich jinni tareef abshalom de suhappan di keeti jandi si, unni kise hor di nahi si keeti jandi. pair di tali to lai ke sir tak os vich koi nuks nahi si. 26  os nu har saal de akheer vich apna sir munnana painda si kyoki os de vaal bahut bhare ho jande san. jado oh apna sir munnda si, taa os de vaala da bhaar shahi vatte* anusar 200 shekel* hunda si. 27  abshalom de tinn puttar+ atey ik dhee paida hoi jis da naa tamar si te oh bahut sohni si. 28  abshalom yarushlam vich poore do saal reha, par os ne raje da muh nahi dekhya.+ 29  fir abshalom ne yoab nu bulvaya taaki oh os nu raje kol bheje, par yoab nahi aaya. os ne os nu dooji vaar bulaya, par os ne aaun to manha kar ditta. 30  akheer os ne apne sevka nu keha: “mere khet de naal yoab da khet laggda hai atey os vich jauaa di kujh fasal hai. jao atey os nu agg la dyo.” is layi abshalom de sevka ne khet nu agg la ditti. 31  eh pata laggan te yoab utthya te abshalom de ghar ja ke os nu kehen lagga: “tere sevka ne mere khet nu agg kyo laayi?” 32  abshalom ne yoab nu javab ditta: “dekh! mai tainu eh sandesh bhejya si, ‘mere kol aa taaki mai tainu raje kol eh puchhan layi bheja: “mai geshur to kyo aaya?+ changa hunda je mai uthe hi rehnda. hun mainu raje da muh dekh lain de atey je mere vich koi dosh labha, taa oh mainu maut de ghaat utaar deve.”’” 33  yoab ne eh sabh raje nu ja ke dassya. fir raje ne abshalom nu bulaya. oh raje kol aaya atey os ne raje agge godya bhaar baith ke zameen tak sir nivaya. fir raje ne abshalom nu chummya.+

footnote

ib, “os de muh vich galla paiya.”
yani, aulaad layi aakhri umeed.
ja, “tu jo keha hai os to koi vi sajje-khabe nahi murr sakda.”
eh shayad shahi mehel vich bhaar tolan layi vartya janda paimana ja ik “shahi” shekel si jo aam shekel to vakhra hunda si.
lagbhag 2.3 kilogram. vadhere jaankari 2.14 dekho.