utpat 12:1-20

  • abram haran to canaan desh gaya (1-9)

    • abram naal parmeshwar da vaada (7)

  • misar vich abram atey sarai (10-20)

12  yahovah ne abram nu keha: “tu apna desh, apne rishtedar atey apne pita da gharana chhadd ke os desh nu chala jaah jo mai tainu dikhavanga.+  mai tere to ik vaddi kaum banavanga atey tainu barkat diaanga atey mai tera naa ucha karanga atey tere raahi doosrya nu barkat milegi.+  mai ohna lokaa nu barkat diaanga jo tainu barkat dinde han atey os insaan nu saraap diaanga jehrra tainu bad-duaa dinda hai.+ dharti diya sariya kauma nu tere raahi zaroor barkat milegi.”*+  is layi yahovah da kehna mann ke abram chala gaya atey loot vi os naal gaya. haran to jaan vele abram 75 saal da si.+  abram apni patni sarai+ atey apne bhatije loot+ naal canaan desh nu jaan layi tur pya. oh apne naal oh sabh kujh jo ohna ne ikattha keeta si+ atey sare naukar-naukraniya lai gaye jo ohna kol haran vich san.+ canaan desh vich pahunchan to baad  abram os desh vich safar karda-karda moreh+ de vadde drakhta kol shakam naa di jagah+ aaya. os vele canaani lok os desh vich rehnde san.  fir yahovah abram samne pragat hoya atey keha: “mai teri santan*+ nu eh desh den ja reha ha.”+ is layi abram ne uthe yahovah layi ik vedi banayi jo os de samne pragat hoya si.  baad vich oh utho betel+ de purab val ik paharri ilake vich chala gaya atey jithe os ne dera laya, utho betel pachham val si atey ayi+ purab val si. uthe os ne yahovah layi ik vedi banayi+ atey yahovah de naa di mehma karan lagga.+  baad vich abram ne utho dera chukk ke negeb*+ val nu safar karna shuru keeta atey safar dauran tha-tha dera laya. 10  hun canaan desh vich kaal pai gaya, is layi abram kujh sama misar rehen layi chala gaya*+ kyoki kaal karke desh vich khaan layi kujh nahi si.+ 11  jado oh misar vich dakhal hon vala si, taa os ne apni patni sarai nu keha: “mai tainu kujh kehna chahunda. kirpa kar ke meri gall sunn. misar vich lokaa da dhyaan zaroor tere val javega kyoki tu bahut sohni hai.+ 12  tainu dekh ke oh kehnge, ‘eh is di patni hai.’ fir oh mainu maar denge atey tainu apne naal lai jaange. 13  kirpa kar ke tu keh deyi, ‘mai is di bhen ha,’ is layi tere karke mere naal kujh vi bura nahi hovega atey meri jaan bakhsh ditti javegi.”+ 14  jyo hi abram misar vich dakhal hoya, taa misriya ne dekhya ki os de naal jo aurat si, oh kinni sohni si. 15  firaun de adhikariya ne vi os nu dekhya atey firaun samne os diya tareefa de pul bannhne shuru kar ditte. is layi os aurat nu firaun de ghar vich liaanda gaya. 16  os ne sarai karke abram naal changa salook keeta atey os nu bheda, gava-bald, gadhe-gadhiya, naukar-naukraniya atey ooth ditte.+ 17  fir yahovah ne abram di patni sarai+ karke firaun, os de parivar atey naukra-chakra nu gambheer bimariya la dittiya. 18  is layi firaun ne abram nu bula ke keha: “tu mere naal eh kee keeta? tu mainu kyo nahi dassya ki eh teri patni hai? 19  tu eh kyo keha ki eh teri bhen hai?+ ise karke taa mai is nu apni patni banaun lagga si. hun tu apni patni nu lai ke itho chala jaah!” 20  is layi firaun ne apne aadmiya nu hukam ditta ki oh abram nu misar to bahar pahuncha den. ohna ne os nu atey os di patni nu utho ghal ditta atey os nu apna sara kujh naal lejaan ditta.+

footnote

ja, “parivar tere raahi apne layi barkat haasal karange.” is to pata laggda hai ki ohna nu barkata haasal karan layi kujh karan di lorr hovegi.
ib, “bee.”
ja, “dakhan.”
ja, “uthe pardesi vajo rehen layi.”