utpat 34:1-31

  • deenah da balatkar (1-12)

  • yakoob de mundya di chaal (13-31)

34  yakoob atey leah di dhee deenah+ os desh diya kudiya+ nu milan jandi si te ohna naal sama bitaundi si.  os desh de ik pradhan hamor hivvi+ de puttar shakam ne deenah nu dekhya atey ik din os nu farr ke os naal zabardasti keeti.  yakoob di dhee deenah os de mann vich vass gayi atey oh os kudi naal pyaar karan lagg pya atey os ne apnia galla naal kudi da dil jittan di koshish keeti.*  akheer shakam ne apne pita hamor+ nu keha: “mera is kudi naal viah karaa de.”  jado yakoob ne sunya ki shakam ne os di beti nu bhrisht keeta si, odo os de puttar bahar pashu charan gaye hoye san. is layi yakoob ohna de vapas aaun tak chupp reha.  baad vich shakam da pita hamor yakoob naal gall karan aaya.  par jado yakoob de puttra ne is bare sunya, taa oh ose vele vapas aa gaye. ohna nu eh gall bahut buri laggi atey oh bahut gusse vich san kyoki shakam ne yakoob di dhee naal kukaram kar ke+ izraeel di izzat mitti vich rol ditti si.+  hamor ne ohna nu keha: “mera puttar shakam tuhadi kudi to bina reh nahi sakda. kirpa kar ke tusi deenah da viah os naal kar dyo.  tusi apnia kudiya de viah sadde mundya naal atey saddiya kudiya de viah apne mundya naal karo. is tarha tusi sadde naal rishtedari jorro.+ 10  tusi sadde vich reh sakde ho atey poora ilaka tuhade samne hai. tusi ithe apna ghar-baar vasao atey karobaar kar ke jaaidad banao.” 11  fir shakam ne deenah de pita atey bhrava nu keha: “tusi is rishte layi mann jao. tusi jo vi mangoge, mai tuhanu diaanga. 12  tusi is rishte layi vaddi to vaddi keemat* atey tohfe mang sakde ho.+ bass tusi deenah naal mera viah kar dyo.” 13  par yakoob de puttra ne shakam atey os de pita hamor naal chalaki khedi kyoki shakam ne deenah naal kukaram keeta si. 14  is layi ohna ne javab ditta: “nahi, nahi, asi apni bhen da hath os aadmi de hath vich nahi de sakde jis di sunnat na hoi hove+ kyoki sadde layi eh beizzati vali gall hai. 15  asi is rishte layi taa hi tyaar hovange je tusi eh shart poori karo: tusi sadde varge bano atey apne sare aadmiya di sunnat karao.+ 16  fir asi apnia kudiya de viah tuhade mundya naal karange atey tuhadiya kudiya de viah apne mundya naal karange atey asi tuhade vich vassange. fir sadde te tuhade lokaa vich koi farak nahi hovega. 17  par je tusi saddi gall mann ke sunnat nahi karaoge, taa asi apni bhen nu lai ke chale javange.” 18  hamor+ atey os de puttar shakam+ nu eh gall changi laggi. 19  os munde ne ohna di shart poori karan vich der nahi laayi+ kyoki oh yakoob di dhee naal pyaar karda si atey os de pita de ghar vich os di sabh to ziada izzat keeti jandi si. 20  is layi hamor atey os de puttar shakam ne sheher de darvaze ’te ja ke uthe ikatthe hoye aadmiya naal gall keeti.+ ohna ne keha: 21  “eh lok sadde naal shanti naal vassna chahunde han. sadda ilaka inna vadda hai ki oh vi ithe vass sakde han. is layi ohna nu is ilake vich reh ke karobaar karan dyo. asi apne mundya de viah ohna diya kudiya naal karange atey ohna de mundya de viah apnia kudiya naal karange.+ 22  par oh is shart ’te sadde naal vassan atey ik hon layi tyaar han: ohna vang apne sare aadmi sunnat karaun.+ 23  fir kee ohna diya cheeza, dhan-daulat atey pashu sadde nahi honge? is layi aao aapa ohna di shart mann layiye taaki oh sadde naal vassan.” 24  sheher de sare aadmiya ne hamor atey os de puttar shakam di gall mann ke sunnat karayi. 25  par teesre din jado aje sheher de aadmiya nu sunnat karaun karke dard ho reha si, taa yakoob de do puttar shimon te levi jo deenah de bhra san,+ apnia talvara lai ke sheher vich gaye, par uthe kise nu ohna ’te shakk nahi hoya. ohna ne sheher de sare aadmiya di hattya kar ditti.+ 26  ohna ne hamor atey os de puttar shakam nu talvar naal vadd suttya atey shakam de gharo deenah nu lai gaye. 27  yakoob de hor puttar vi sheher vich aaye jithe aadmi mare paye san atey ohna ne sheher nu lutt lya kyoki uthe ohna di bhen naal kukaram hoya si.+ 28  oh ohna diya bheda-bakkriya, ohna de gava-bald, ohna de gadhe, sheher atey kheta vich jo kujh vi si, lutt ke lai gaye. 29  ohna ne ohna di dhan-daulat ’te vi kabza kar lya atey ohna diya patniya atey chhote bachya nu bandi banaa lya atey gharaa vicho sabh kujh lutt lya. 30  is karke yakoob ne shimon atey levi nu keha:+ “tusi mainu bahut vaddi museebat vich pa ditta hai.* tuhadi is harkat karke is desh vich rehen vale canaani te parijji lok mere naal nafrat karange. asi ginti vich bahut thode ha atey oh zaroor ikatthe ho ke sadde ’te hamla karange. mai te mera ghar-baar sabh kujh tabah ho javega.” 31  par ohna ne keha: “asi kive bardasht kar lainde ki koi saddi bhen naal vesvava varga salook kare!”

footnote

ib, “kudi de dil naal galla keetiya.”
viah vele munde nu kudi di keemat ada karni paindi si.
ja, “tuhade karke koi mere naal vasta nahi rakhega.”