utpat 41:1-57

  • yusuf ne firaun de supnya da matlab dassya (1-36)

  • firaun ne yusuf nu ucha rutba ditta (37-46u)

  • yusuf ne anaaj ikattha keeta atey vechya (46a-57)

41  do saal poore hon to baad firaun ne supne vich dekhya+ ki oh neel darya de kande ’te kharha si.  fir darya vicho satt sohniya te motiya gava nikliya atey oh darya kande ghaah charan lagg paiya.+  ohna to baad neel darya vicho satt kamzor te mareeal gava nikliya atey oh darya de kande ’te motiya gava de naal kharh gaiya.  fir kamzor te mareeal gava ne satt sohniya te motiya gava nu khana shuru kar ditta. odo firaun di neend khull gayi.  fir oh dobara sau gaya atey os nu ik hor supna aaya. os ne dekhya ki ik naarr nu kanak de satt sitte lagge jo vadiya danya naal bhare hoye san.+  ohna to baad satt patle sitte nikle jo purab vallo vagdi garam hava naal jhulse hoye san.  kanak de patle sittya ne vadiya danya naal bhare hoye sittya nu khana shuru kar ditta. odo firaun di neend khull gayi atey os nu ehsas hoya ki eh taa supna hi si.  par saver nu os da mann pareshan hon lagga. is layi os ne misar de sare jadoogari karan vale pujariya atey budhiman aadmiya nu sadd lya. firaun ne ohna nu apne supne dasse, par koi vi firaun nu supnya da matlab nahi dass sakya.  os vele mukh saaki ne firaun nu keha: “he maharaj, ajj mai apne paapa nu kabool karda ha. 10  firaun da mere atey mukh rasoyiye utte gussa bharrkya si, is layi tu sanu apne sevka nu apne ang-rakhiaka de pradhan di nigrani adheen jail vich sutt ditta si.+ 11  uthe ik raat sanu doha nu supna aaya. mere atey os de supne da alag-alag matlab si.+ 12  jail vich sadde naal ik ibrani munda si jo ang-rakhiaka de pradhan da naukar si.+ jado asi os nu apna-apna supna dassya,+ taa os ne sanu doha nu ihna da matlab dass ditta. 13  os di ik-ik gall poori hoi. mainu apna auhda dobara mil gaya, par mukh rasoyiye nu sooli ’te tang ditta gaya.”+ 14  is layi firaun ne yusuf nu liaaun da hukam ditta+ atey os nu fatafat jail* vicho kaddhya gaya.+ os ne apni hajamat keeti atey apne kappde badle atey firaun de samne pesh hoya. 15  fir firaun ne yusuf nu keha: “mai ik supna dekhya hai, par koi vi os da matlab nahi dass sakya. mai tere bare sunya hai ki tu supna sunn ke os da matlab dass sakda hai.”+ 16  yusuf ne firaun nu keha: “mai taa mamooli jeha insaan ha! is layi mai nahi, sago parmeshwar hi firaun de bhale di gall dassega.”+ 17  firaun ne yusuf nu dassya: “mai supne vich neel darya de kande ’te kharha si. 18  neel darya vicho satt sohniya te motiya gava nikliya atey oh darya kande ghaah charan lagg paiya.+ 19  ohna to baad neel darya vicho satt kamzor te mareeal gava nikliya. mai poore misar vich kadi vi inniya mareeal gava nahi dekhiya. 20  kamzor te mareeal gava ne satt motiya gava nu khana shuru kar ditta. 21  par jado oh ohna nu kha chukkiya, taa ohna nu dekh ke koi nahi keh sakda si ki ohna ne motiya gava nu khadha si kyoki oh pehla vang hi mareeal disdiya san. odo meri neend khull gayi. 22  “is to baad mai supne vich dekhya ki ik naarr nu kanak de satt sitte lagge jo vadiya danya naal bhare hoye san.+ 23  ohna to baad satt patle te murjhaye hoye sitte lagge jo purab vallo vagdi garam hava naal jhulse hoye san. 24  fir kanak de patle sittya ne vadiya danya naal bhare hoye sittya nu khana shuru kar ditta. mai apne supne jadoogari karan vale pujariya nu dasse,+ par koi vi ohna da matlab na dass sakya.”+ 25  fir yusuf ne firaun nu keha: “firaun de dove supnya da ikko matlab hai. sache parmeshwar ne firaun nu dass ditta hai ki oh kee karan ja reha hai.+ 26  satt motiya gava da matlab satt saal hai. ise tarha kanak de satt vadiya sitte satt saal han. doha supnya da ikko matlab hai. 27  baad vich nikliya satt kamzor te mareeal gava satt saal han atey satt patle sitte jo purab vallo vagan vali garam hava naal jhulse hoye san, satt saal han jinha dauran kaal pavega. 28  jive mai firaun nu pehla keha si, sache parmeshwar ne firaun nu dass ditta hai ki oh kee karan ja reha hai. 29  “poore misar vich satt saal bharpoor fasal hovegi. 30  os to baad satt saal kaal pavega atey kise nu yaad nahi rahega ki misar vich kade bharpoor fasal hoi si atey kaal poore desh nu tabah kar devega.+ 31  eh kaal inna bhyaanak hovega ki desh vich hoi bharpoor fasal kise nu yaad hi nahi rahegi. 32  firaun nu supna do vaar dikhaya gaya si kyoki sache parmeshwar ne thaan lya hai ki oh jaldi hi eh kadam chukkega. 33  “is layi firaun hun ik samajhdar atey budhiman aadmi nu chune atey os nu poore misar ’te adhikar deve. 34  firaun satta sala dauran misar vich hon vali bharpoor fasal da panjva hissa lave. nale oh misar utte nigrana nu vi niyukt kare.+ 35  ohna change sala dauran nigran anaaj ikattha karan atey sara anaaj shehera vich firaun de godama vich sambh ke rakhya jave.+ 36  fir jado misar vich satt saal kaal pavega, taa eh anaaj lokaa nu ditta jave taaki kaal karke koi vi na mare.”+ 37  eh salah firaun atey os de sare adhikariya nu changi laggi. 38  is layi firaun ne apne adhikariya nu keha: “kee is aadmi varga koi hor labhega jis utte parmeshwar di shakti hove?” 39  fir firaun ne yusuf nu keha: “parmeshwar ne tainu ihna sariya galla to janu karaya hai, is layi tere jinna samajhdar te budhiman hor koi nahi. 40  mai tainu apne gharane ’te ikhtyaar dinda ha atey mere sare lok teri har gall mannange.+ par raja hon karke mai hi tere to vadda hovanga.” 41  firaun ne yusuf nu eh vi keha: “mai tainu poore misar utte adhikar dinda ha.”+ 42  fir firaun ne apni ungal* to muhar vali angoothi laah ke yusuf di ungal* vich pa ditti atey os nu vadiya malmal de kappde puaaye atey os de gale vich sone da haar paya. 43  is to ilava, raje ne os nu doosre shahi rath vich baithan da maan bakhshya atey os de agge-agge hoka ditta janda si, “avrekh!”* is tarha os ne yusuf nu poore misar utte adhikar ditta. 44  firaun ne yusuf nu agge keha: “mai firaun ha, par teri ijazat to bina poore misar vich koi vi aadmi kujh nahi karega.”*+ 45  is to baad firaun ne yusuf da naa safnath-paneaah rakh ditta atey os da viah aasnath+ naal kar ditta jo on* sheher de pujari poteefara di dhee si. yusuf misar utte apne adhikar da istemal karan lagga.*+ 46  yusuf 30 saal da si+ jado oh misar de raje firaun samne* pesh hoya si. fir yusuf firaun de samneyo chala gaya atey os ne poore misar da daura keeta. 47  pehle satta sala dauran desh vich bharpoor fasal hundi rehi. 48  ohna satta sala dauran oh misar de lokaa to anaaj ikattha kar ke shehera vich sambh ke rakhda reha. oh har sheher vich aale-duaale de kheta to anaaj ikattha karda si. 49  yusuf vaddi matra vich anaaj ikattha karda reha. anaaj samundar de kande di ret vang inna ziada ho gaya ki ohna ne is da hisab-kitab rakhna hi chhadd ditta. 50  kaal shuru hon to pehla yusuf di patni aasnath de do munde hoye. oh on* sheher de pujari poteefara di dhee si.+ 51  yusuf ne jethe munde da naa mannashah*+ rakhya kyoki os ne keha, “parmeshwar di meher naal mai apne sare dukh bhull gaya ha atey mainu apne pita da parivar yaad nahi aaunda.” 52  os ne doosre munde da naa ifraaim*+ rakhya kyoki os ne keha, “jis desh vich mai inne dukh jhalle, uthe parmeshwar ne mainu aulaad* ditti hai.”+ 53  fir misar vich bharpoor fasal de satt saal khatam ho gaye+ 54  atey kaal de satt saal shuru ho gaye, jive yusuf ne dassya si.+ sare desha vich kaal pai gaya, par poore misar vich lokaa kol khaan layi roti* si.+ 55  akheer vich poore misar vich vi kaal pai gaya atey lok roti layi firaun agge duhayi den lagge.+ firaun ne sare misriya nu keha: “yusuf kol jao atey jo oh kehnda, ose tarha karo.”+ 56  poori dharti utte kaal pya hoya si.+ fir yusuf ne anaaj de sare godam khol ke misriya nu anaaj vechna shuru kar ditta+ kyoki poora misar kaal di maar jhall reha si. 57  is to ilava, sari duniya de lok yusuf to anaaj khareedan layi misar aaye kyoki poori dharti kaal di maar jhall rehi si.+

footnote

ib, “bhora; toaa.”
ib, “hath.”
ib, “hatho.”
laggda hai ki eh shabd vart ke aadar-maan dikhaun da hoka ditta janda si.
ib, “apna hath ja pair vi nahi chukkega.”
yani, heliopolis.
ja, “misar da daura karan lagga.”
ja, “di seva karan layi.”
yani, heliopolis.
matlab “jehrra bhullan vich madad karda hai.”
matlab “dugna vadhna-fullana.”
ja, “kamyabi.”
ja, “bhojan.”