oh madad karan layi ruke
bob alberta, canada vich thandh te haneri vich lagbhag 100 kilometer prati ghante di raftar naal gaddi chala reha si. achanak os di gaddi de pichhle pase da khaba tyre fatt gaya. pehla-pehel taa bob nu pata nahi lagga ki kee hoya atey oh gaddi chalaunda reha. os da ghar panj kilometer (tinn mil) di doori ’te si.
yahovah de gavaha de kingdom hall de pate ’te chitthi likh ke bob ne dassya ki agge kee hoya. os ne likhya: “panj naujavana ne apni gaddi meri gaddi de nerre liaandi atey sheesha thalle kar ke mainu dassya ki meri gaddi da tyre fatt gaya. asi gaddiya rokiya atey ohna ne keha ki oh meri gaddi da tyre badal denge. mainu taa eh vi pata nahi si ki mere kol vadhu tyre atey sand san ja nahi. mai sarrak de kinare apni wheelchair ’te baith gaya. ohna ne gaddi de thalle ja ke vadhu tyre te sand labh laye te tyre badal ditta. os din bahut ziada thandh si atey baraf pai rehi si. ohna ne vadiya kappde paaye hoye san, fir vi ohna ne eh kamm keeta atey mai apne ghar chala gaya. mai eh kamm apne aap nahi kar sakna si.
“ohna panj gavaha da dhanvad jinha ne meri madad keeti. eh naujavan ghar-ghar prachar kar rahe san. eh naujavan jo dooje lokaa nu dassde han, ohna mutabak chalde vi han. ohna ne vakayi mainu bahut vaddi mushkal vicho bachaa lya te mai dilo is gall di kadar karda ha. kis nu pata si ki os din rab ne sarrak ’te ihna naujavana nu doota vajo bhejya si?”