ਅਧਿਆਇ 116

ਆਪਣੀ ਰਵਾਨਗੀ ਲਈ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ

ਸਮਾਰਕ ਭੋਜਨ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਰਸੂਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਚੱਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਸ ਨੇ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿਣੀਆਂ ਹਨ। “ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਲ ਨਾ ਘਬਰਾਵੇ,” ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰੋ।” ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਨਿਹਚਾ ਕਰੋ।”

“ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਿਵਾਸ ਹਨ,” ਯਿਸੂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। “ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ . . . ਭਈ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਭੀ ਹੋਵੋ। ਅਰ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਦਾ ਰਾਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋ।” ਰਸੂਲ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਸਵਰਗ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਥੋਮਾ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ: “ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਇਹੋ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈਂ, ਫੇਰ ਰਾਹ ਕਿੱਕੁਰ ਜਾਣੀਏ?”

“ਰਾਹ ਅਤੇ ਸਚਿਆਈ ਅਤੇ ਜੀਉਣ ਮੈਂ ਹਾਂ,” ਯਿਸੂ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੀ ਹਾਂ, ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਢੰਗ ਦਾ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਕੋਈ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਵਰਗੀ ਘਰ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਵਸੀਲੇ ਬਿਨਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।”

“ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਦਰਸ਼ਣ ਕਰਾ,” ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪਤ ਆਊ।” ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਮਾਨ ਪ੍ਰਗਟਾਉ ਪੇਸ਼ ਕਰੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਮੂਸਾ, ਏਲੀਯਾਹ, ਅਤੇ ਯਸਾਯਾਹ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰੰਤੂ, ਅਸਲ ਵਿਚ, ਰਸੂਲਾਂ ਕੋਲ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਿਆਂ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਿਹਤਰ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਐੱਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹਾਂ ਅਰ ਕੀ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਿਆ? ਜਿਨ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਓਨ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੈ।”

ਯਿਸੂ ਇੰਨੀ ਸੰਪੂਰਣਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਿਅਕਤਿੱਤਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿਚ, ਉਸ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਪਿਤਾ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਆਪ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਆਖਦਾ।” ਯਿਸੂ ਉਚਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਸੇਹਰਾ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਿਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਹੁਣ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਿਲਿਆ ਹੋਵੇਗਾ: “ਜੋ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਏਹ ਕੰਮ ਜਿਹੜੇ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਭੀ ਕਰੇਗਾ ਸਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ”! ਯਿਸੂ ਦਾ ਇਹ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੀਆਂ ਚਮਤਕਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨਗੇ। ਨਹੀਂ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਇਹ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ, ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੋਕਾਂ ਤਕ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਗੇ।

ਯਿਸੂ ਆਪਣੀ ਰਵਾਨਗੀ ਮਗਰੋਂ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ। “ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਜੋ ਕੁਝ ਮੰਗੋਗੇ,” ਉਹ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਮੈਂ ਸੋਈ ਕਰਾਂਗਾ।” ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਮੰਗਾਂਗਾ ਅਰ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਜਾ ਸਹਾਇਕ ਬਖ਼ਸ਼ੇਗਾ ਭਈ ਉਹ ਸਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸੰਗ ਰਹੇ। ਅਰਥਾਤ ਸਚਿਆਈ ਦਾ ਆਤਮਾ।” ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਉਸ ਦੇ ਸਵਰਗ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ, ਅਰਥਾਤ ਇਹ ਦੂਜਾ ਸਹਾਇਕ ਵਹਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਦੀ ਰਵਾਨਗੀ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਹੁਣ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਜਗਤ ਮੈਨੂੰ ਫੇਰ ਨਾ ਵੇਖੇਗਾ।” ਯਿਸੂ ਇਕ ਆਤਮਿਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਦੇਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਪਰੰਤੂ ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਰਸੂਲਾਂ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖੋਗੇ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੋ ਮੈਂ ਜੀਉਂਦਾ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਭੀ ਜੀਓਗੇ।” ਜੀ ਹਾਂ, ਨਾ ਕੇਵਲ ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਮਗਰੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇਗਾ ਸਗੋਂ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਤਮਿਕ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੀਉਣ ਲਈ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਵੀ ਕਰੇਗਾ।

ਹੁਣ ਯਿਸੂ ਇਕ ਆਮ ਨਿਯਮ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜਿਹ ਦੇ ਕੋਲ ਮੇਰੇ ਹੁਕਮ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋਈ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਰ ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਾਈਂ ਉਸ ਉੱਤੇ ਪਰਗਟ ਕਰਾਂਗਾ।”

ਇਸ ਤੇ ਰਸੂਲ ਯਹੂਦਾ, ਜਿਹੜਾ ਥੱਦਈ ਵੀ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਟੋਕਦਾ ਹੈ: “ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪਰਗਟ ਕਰੇਂਗਾ ਅਰ ਜਗਤ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ?”

“ਜੇ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,” ਯਿਸੂ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, “ਉਹ ਮੇਰੇ ਬਚਨ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਉਹ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੇਗਾ . . . ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬਚਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।” ਉਸ ਦੇ ਆਗਿਆਕਾਰ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਤੋਂ ਭਿੰਨ, ਦੁਨੀਆਂ ਮਸੀਹ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਆਪਣੀ ਪਾਰਥਿਵ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਿਖਾਈਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਾਦ ਰੱਖਣਗੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਵੇਲੇ ਤਕ ਵੀ ਉਹ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੁਝ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਹੋਏ ਹਨ? ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਉਹ ਸਹਾਇਕ ਅਰਥਾਤ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਆਤਮਾ ਜਿਹ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਘੱਲੇਗਾ ਸੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਭੋ ਕੁਝ ਸਿਖਾਲੇਗਾ ਅਤੇ ਸੱਭੋ ਕੁਝ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਿਆ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਾਵੇਗਾ।”

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। . . . ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਲ ਨਾ ਘਬਰਾਵੇ।” ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਐਸ ਤੋਂ ਅਨੰਦ ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਿਤਾ ਮੈਥੋਂ ਵੱਡਾ ਹੈ।”

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਦਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। “ਮੈਂ ਫੇਰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰਾਂਗਾ,” ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਜਗਤ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।” ਸ਼ਤਾਨ ਅਰਥਾਤ ਇਬਲੀਸ, ਜਿਹੜਾ ਯਹੂਦਾ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਉਸ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਗਤ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਯਿਸੂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਬੁਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਚੁੱਕਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਤਾਨ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਮੋੜ ਸਕੇ।

ਇਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਨਾ

ਸਮਾਰਕ ਭੋਜਨ ਦੇ ਮਗਰੋਂ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਗ਼ੈਰ-ਰਸਮੀ ਦਿਲੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਨਾਲ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਿੰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਬੀਤ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: “ਉੱਠੋ, ਐਥੋਂ ਚੱਲੀਏ।” ਫਿਰ ਵੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਯਿਸੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

“ਮੈਂ ਸੱਚੀ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਬਾਗਵਾਨ ਹੈ,” ਉਹ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮਹਾਨ ਬਾਗ਼ਵਾਨ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਲਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ 29 ਸਾ.ਯੁ. ਦੀ ਪਤਝੜ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ­ਬਪਤਿਸਮੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਮਸਹ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰੰਤੂ ਯਿਸੂ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਇਹ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਹੋਰ ਨੂੰ ਵੀ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਹਰੇਕ ਟਹਿਣੀ ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਰ ਫਲ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਜੋ ਫਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਛਾਂਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਹੋਰ ਵੀ ਫਲ ਦੇਵੇ। . . . ਜਿਸ ਪਰਕਾਰ ਟਹਿਣੀ ਜੇ ਉਹ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰਹੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਫਲ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸੱਕਦੀ ਇਸੇ ਪਰਕਾਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਜੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰਹੋ ਫਲ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸੱਕਦੇ। ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਮੈਂ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਟਹਿਣੀਆਂ ਹੋ।”

ਪੰਤੇਕੁਸਤ ਤੇ, 51 ਦਿਨਾਂ ਮਗਰੋਂ, ਰਸੂਲ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਵਹਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, 1,44,000 ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਅਲੰਕਾਰਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਦੇ ਤਣੇ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਮੇਤ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਬਣਦੇ ਹਨ ਜਿਹੜੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜੋ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਸੋਈ ਬਹੁਤਾ ਫਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਥੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹੋ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸੱਕਦੇ।” ਲੇਕਿਨ, ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਉਹ ਟਹਿਣੀ ਦੀ ਨਿਆਈਂ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਰ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਕਰ ਕੇ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਝੋਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਓਹ ਸਾੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।” ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਯਿਸੂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹੋ ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤਾਂ ਜੋ ਚਾਹੋ ਮੰਗੋ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।”

ਅੱਗੇ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਇਸੇ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤਾ ਫਲ ਦਿਓ ਅਰ ਇਉਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਹੋਵੋਗੇ।” ਉਹ ਫਲ ਜਿਹੜਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੋਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਸੀਹ-ਸਮਾਨ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ, ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਪਿਆਰ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਮਸੀਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਇਕ ਘੋਸ਼ਕ ਸੀ, ਇੱਛਿਤ ਫਲ ਵਿਚ ਚੇਲੇ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।

“ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਰਹੋ,” ਯਿਸੂ ਹੁਣ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਸ ਦੇ ਰਸੂਲ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ? “ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰੋਗੇ,” ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਰਹੋਗੇ।” ਅੱਗੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਮੇਰਾ ਹੁਕਮ ਇਹ ਹੈ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਏਦੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਆਪਣੇ ਮਿੱਤ੍ਰਾਂ ਦੇ ਬਦਲੇ ਦੇ ਦੇਵੇ।”

ਕੁਝ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਅਤੇ ਨਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਿਮਿੱਤ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨਗੇ, ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇਣ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਉਸ ਦੇ ਉਦਾਹਰਣ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਤਮ-ਬਲੀਦਾਨੀ ਪਿਆਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਿਆਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਵਾਏਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਸੀ: “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪੋ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰੱਖੋ ਤਾਂ ਇਸੇ ਤੋਂ ਸਭ ਜਾਣਨਗੇ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਹੋ।”

ਆਪਣੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਓਹ ਕੰਮ ਕਰੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਮਿੱਤ੍ਰ ਹੋ। ਹੁਣ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਾਸ ਨਹੀਂ ਆਖਾਂਗਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਦਾਸ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਭਈ ਉਹ ਦਾ ਮਾਲਕ ਕੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿੱਤ੍ਰ ਕਰਕੇ ਆਖਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਕੋਲੋਂ ਸੁਣਿਆ ਸੋ ਸਭ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ।”

ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮਿੱਤਰ ਹੋਣਾ​—⁠ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਬਹੁਮੁੱਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ! ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਆਨੰਦ ਮਾਣਨ ਲਈ, ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਦਾ ‘ਫਲਦਾਰ ਹੋਣਾ’ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਫਲਦਾਰ ਹੋਣਗੇ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਜੋ ਕੁਝ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਮੰਗੋ ਸੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ [ਦੇਵੇਗਾ]।” ਯਕੀਨਨ, ਰਾਜ ਦੇ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਇਕ ਉੱਤਮ ਇਨਾਮ ਹੈ! ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ‘ਇੱਕ ਦੂਏ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ’ ਦੇ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਦੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯਿਸੂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰੇਗੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਜਗਤ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹ ਨੇ ਤੁਹਾਥੋਂ ਅੱਗੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।” ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਇਹ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਉਂ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਗਤ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਗਤ ਵਿੱਚੋਂ ਚੁਣ ਲਿਆ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜਗਤ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।”

ਦੁਨੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਵੈਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਦੀ ਹੋਰ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ: “ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਕਾਰਨ ਓਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਰਨਗੇ ਕਿਉਂ ਜੋ ਓਹ ਉਸ [ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ] ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਜਿਨ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ।” ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਕੰਮ, ਅਸਲ ਵਿਚ, ਉਸ ਨਾਲ ਵੈਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਓਹ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋ ਹੋਰ ਕਿਨੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਪ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਤੇ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ।” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸ਼ਾਸਤਰ ਬਚਨ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ: “ਉਨ੍ਹਾਂ ਧਿਗਾਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕੀਤਾ।”

ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ, ਯਿਸੂ ਫਿਰ ਸਹਾਇਕ, ਅਰਥਾਤ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ, ਜਿਹੜੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕ੍ਰਿਆਸ਼ੀਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਭੇਜਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। “ਉਹ ਮੇਰੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਸਾਖੀ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਗਵਾਹ ਹੋ।”

ਰਵਾਨਗੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਰ ਚੇਤਾਵਨੀ

ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਰਸੂਲ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। “ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਆਖੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਠੋਕਰ ਨਾ ਖਾਓ,” ਉਹ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਇਹ ਗੰਭੀਰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: “ਓਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਛੇਕ ਦੇਣਗੇ ਸਗੋਂ ਉਹ ਸਮਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰੇਕ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਵੇ ਸੋ ਇਹ ਸਮਝੇਗਾ ਭਈ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।”

ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਰਸੂਲ ਇਸ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰੇਗੀ, ਉਸ ਨੇ ਇੰਨੇ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮਾਰੇ ਜਾਣਗੇ। “ਮੈਂ ਮੁੱਢੋਂ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾ ਆਖੀਆਂ,” ਯਿਸੂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਂ।” ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਵਾਨਗੀ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ!

“ਪਰ ਹੁਣ,” ਯਿਸੂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, “ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਨ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਮੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਦਾ ਭਈ ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈਂ?” ਉਸੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਮੁੱਢਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਉਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਹੈ ਇੰਨੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਪੁੱਛਣ ਤੋਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਕਹੀਆਂ ਹਨ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਲ ਗਮ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ ਹੈ।” ਰਸੂਲ ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਹੀ ਦੁਖੀ ਨਹੀਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਭਿਆਨਕ ਸਤਾਹਟ ਭੋਗਣਗੇ ਅਤੇ ਮਾਰੇ ਜਾਣਗੇ ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਆਮੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਮੇਰਾ ਜਾਣਾ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਤਾਂ ਸਹਾਇਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆਵੇਗਾ ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਘੱਲ ਦਿਆਂਗਾ।” ਇਕ ਮਾਨਵ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਯਿਸੂ ਇਕ ਸਮੇਂ ਤੇ ਕੇਵਲ ਇਕ ਹੀ ਥਾਂ ਤੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਹਾਇਕ, ਅਰਥਾਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ, ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲੇ ਹੋਣਗੇ ਉੱਥੇ ਭੇਜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦਾ ਜਾਣਾ ਲਾਭਕਾਰੀ ਹੋਵੇਗਾ।

ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ “ਜਗਤ ਨੂੰ ਪਾਪ, ਧਰਮ ਅਰ ਨਿਆਉਂ ਦੇ ਵਿਖੇ ਕਾਇਲ ਕਰੇਗਾ।” ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਪਾਪ, ਅਰਥਾਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਤੇ ਨਿਹਚਾ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਇਸ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ, ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਯਿਸੂ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਯਕੀਨੀ ਸਬੂਤ ਉਸ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਚੜ੍ਹਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਖਰਿਆਈ ਤੋੜਨ ਵਿਚ ਸ਼ਤਾਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਦੁਸ਼ਟ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਯਕੀਨੀ ਸਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।

“ਅਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਹਨ,” ਯਿਸੂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, “ਪਰ ਹੁਣੇ ਤੁਸੀਂ ਸਹਾਰ ਨਹੀਂ ਸੱਕਦੇ।” ਇਸ ਕਰਕੇ ਯਿਸੂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਵਹਾਏਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕ੍ਰਿਆਸ਼ੀਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮਝਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਮਾਰਗ-ਦਰਸ਼ਨ ਕਰੇਗੀ।

ਰਸੂਲ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਰ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਦੇ ਮਗਰੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ: “ਇਹ ਕੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹੈ ਭਈ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਵੇਖੋਗੇ ਅਤੇ ਫੇਰ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖੋਗੇ ਅਰ ਇਹ, ਜੋ ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ?”

ਯਿਸੂ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਸੱਚ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਰੋਵੋਗੇ ਅਤੇ ਸੋਗ ਕਰੋਗੇ ਪਰ ਜਗਤ ਅਨੰਦ ਕਰੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਸ ਹੋਵੋਗੇ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਉਦਾਸੀ ਅਨੰਦ ਨਾਲ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗੀ।” ਉਸੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਆਨੰਦ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਚੇਲੇ ਸੋਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੋਗ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ! ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਪੰਤੇਕੁਸਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਵਹਾਉਣ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਵਾਹ ਹੋਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ!

ਰਸੂਲਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਉਸ ਔਰਤ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਣਨ ਪੀੜਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹਨ, ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਜਦ ਤੀਵੀਂ ਜਣਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਦਾਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਕਾਰਨ ਜੋ ਉਹ ਦੀ ਘੜੀ ਆ ਪੁੱਜੀ ਹੈ।” ਪਰੰਤੂ ਯਿਸੂ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੀ ਪੀੜ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦਾ ਬੱਚਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: “ਸੋ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਸ ਹੋ ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫੇਰ ਵੇਖਾਂਗਾ [ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਹੋਵਾਂਗਾ] ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਲ ਅਨੰਦ ਹੋਵੇਗਾ ਅਰ ਤੁਹਾਡਾ ਅਨੰਦ ਤੁਹਾਥੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਖੋਹੇਗਾ।”

ਇਸ ਸਮੇਂ ਤਕ, ਰਸੂਲਾਂ ਨੇ ਕਦੀ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਂ ਵਿਚ ਬੇਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਹੁਣ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਪਿਤਾ ਕੋਲੋਂ ਕੁਝ ਮੰਗੋ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਵੇਗਾ। . . . ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਿਤਾ ਆਪ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਤੁਸਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਤ ਮੰਨਿਆ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਦੀ ਵੱਲੋਂ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਫੇਰ ਜਗਤ ਨੂੰ ਛੱਡਦਾ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।”

ਯਿਸੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਰਸੂਲਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੌਸਲਾ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ। “ਐਸ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਪਰਤੀਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੋਲੋਂ ਆਇਆ ਹੈਂ,” ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। “ਕੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਪਰਤੀਤ ਕਰਦੇ ਹੋ?” ਯਿਸੂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ। “ਵੇਖੋ, ਸਮਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਸਗੋਂ ਆ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸੱਭੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਥਾਈਂ ਖਿੰਡ ਜਾਓਗੇ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦਿਓਗੇ।” ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਨਾ ਮੰਨਣ ਯੋਗ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਰਾਤ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ!

“ਮੈਂ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਆਖੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇ।” ਯਿਸੂ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਹੈ ਪਰ ਹੌਂਸਲਾ ਰੱਖੋ, ਮੈਂ ਜਗਤ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ।” ਸ਼ਤਾਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਖਰਿਆਈ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀਆਂ ਹਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ।

ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸਮਾਪਤੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ

ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਲਈ ਗਹਿਰੇ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੀ ਨਿਕਟ ਰਵਾਨਗੀ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਤਾਰ ਵਿਚ ਉਪਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਹੌਸਲਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰ ਤਾਂ ਜੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰੇ। ਜਿਵੇਂ ਤੈਂ ਉਹ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰਾਂ ਉੱਤੇ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਭਈ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਤੈਂ ਉਹ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਦੇਵੇ।”

ਯਿਸੂ ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਉਤੇਜਕ ਵਿਸ਼ਾ ਆਰੰਭ ਕਰਦਾ ਹੈ​— ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ! “ਸਾਰੇ ਸਰੀਰਾਂ ਉੱਤੇ ਇਖ਼ਤਿਆਰ” ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤੇ, ਯਿਸੂ ਸਾਰੀ ਮਰਨਾਊ ਮਾਨਵਜਾਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਿਹਾਈ-ਕੀਮਤ ਦੇ ਬਲੀਦਾਨ ਦੇ ਲਾਭ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਕੇਵਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ “ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ” ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ:

“ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਓਹ ਤੈਨੂੰ ਜੋ ਸੱਚਾ ਵਾਹਿਦ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਜਿਹ ਨੂੰ ਤੈਂ ਘੱਲਿਆ ਜਾਣਨ।” ਜੀ ਹਾਂ, ਮੁਕਤੀ ਸਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਲੈਣ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਮਾਗ਼ੀ ਗਿਆਨ ਨਾਲੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਕੁਝ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੈ।

ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇਕ ਸੂਝਵਾਨ ਮਿੱਤਰਤਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਵੇਂ ਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਰਤਾਊ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜਿਹੜਾ ਕੰਮ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਕੀਤੀ।” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਤਕ ਆਪਣੀ ਕਾਰਜ-ਨਿਯੁਕਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਬਾਰੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਹੇ ਪਿਤਾ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸੰਗਤ ਦੀ ਉਸ ਵਡਿਆਈ ਨਾਲ ਜੋ ਮੈਂ ਜਗਤ ਦੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਰੱਖਦਾ ਸਾਂ ਮੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਪਰਗਟ ਕਰ।” ਜੀ ਹਾਂ, ਉਹ ਹੁਣ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਸਵਰਗੀ ਮਹਿਮਾ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਤੈਂ ਜਗਤ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਓਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ। ਓਹ ਤੇਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਤੈਂ ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਅਰ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਤੇਰੇ ਬਚਨ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਨਾਂ, ਯਹੋਵਾਹ, ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਵਿਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਸਹੀ ਉਚਾਰਣ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਪਰੰਤੂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਨਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੁਝ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਬਾਰੇ, ਉਸ ਦੇ ਵਿਅਕਤਿੱਤਵ ਬਾਰੇ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਵਧਾਇਆ।

ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਡਿਆਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਅਰਥਾਤ ਉਹ ਜਿਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਉਹ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਿਸੂ ਨਿਮਰਤਾਪੂਰਵਕ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜਿਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਓਹ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਮੰਨ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਸੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜੋ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਵੱਲੋਂ ਆਇਆ ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਪਰਤੀਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ।”

ਆਪਣੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਵਿਚਕਾਰ ਫ਼ਰਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਜਗਤ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਸਨ . . . ਜਿੱਨਾ ਚਿਰ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਂ ਮੈਂ . . . ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰੱਛਿਆ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾਸ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ,” ਅਰਥਾਤ ਯਹੂਦਾ ਇਸਕਰਿਯੋਤੀ, “ਬਾਝੋਂ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਾਸ ਨਾ ਹੋਇਆ।” ਠੀਕ ਇਸੇ ਸਮੇਂ, ਯਹੂਦਾ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਫੜਵਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਨੀਚ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿਚ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਯਹੂਦਾ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਸਤਰ ਬਚਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

“ਜਗਤ ਨੇ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕੀਤਾ,” ਯਿਸੂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। “ਮੈਂ ਇਹ ਬੇਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜੋ ਤੂੰ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਗਤ ਵਿੱਚੋਂ ਚੁੱਕ ਲਵੇਂ ਪਰ ਇਹ ਜੋ ਤੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਤੋਂ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰੱਛਿਆ ਕਰੇਂ। ਓਹ ਜਗਤ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਜਗਤ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।” ਯਿਸੂ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ, ਅਰਥਾਤ ਇਹ ਸੰਗਠਿਤ ਮਾਨਵ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਹਨ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਸ਼ਤਾਨ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਰਹਿਣਾ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

“ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਚਿਆਈ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਕਰ,” ਯਿਸੂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, “ਤੇਰਾ ਬਚਨ ਸਚਿਆਈ ਹੈ।” ਇੱਥੇ ਯਿਸੂ ਇਬਰਾਨੀ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਨੂੰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਹਵਾਲੇ ਦਿੱਤੇ, “ਸਚਿਆਈ” ਆਖਦਾ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਜੋ ਕੁਝ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਮਗਰੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਜੋ ਕੁਝ ਮਸੀਹੀ ਯੂਨਾਨੀ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਖਿਆ, ਉਹ ਵੀ “ਸਚਿਆਈ” ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚਾਈ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਭਿੰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਹੁਣ “ਨਿਰਾ ਏਹਨਾਂ ਹੀ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਲਈ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਨ ਨਾਲ [ਉਸ] ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨਗੇ।” ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਦੇ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਅਨੁਯਾਈ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਭਾਵੀ ਚੇਲਿਆਂ ਲਈ ਜਿਹੜੇ ਅਜੇ “ਇੱਕੋ ਇੱਜੜ” ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਗੇ, ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ?

“ਜੋ ਓਹ ਸਭ ਇੱਕੋ ਹੋਣ ਜਿਸ ਤਰਾਂ, ਹੇ ਪਿਤਾ, ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਾਂ . . . ਜੋ ਓਹ ਇੱਕੋ ਹੋਣ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕੋ ਹਾਂ।” ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਇਕ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਸਹਿਮਤ ਹਨ। ਯਿਸੂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਏਕਤਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਨ ਤਾਂਕਿ “ਜਗਤ ਜਾਣ ਲਵੇ ਜੋ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਤੈਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ।”

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਮਿੱਤ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਦੇ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਅਨੁਯਾਈ ਬਣਨਗੇ, ਯਿਸੂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸ ਲਈ? “ਸੋ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਹਾਂ ਓਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਤਾਂ ਜੋ ਓਹ ਮੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਵੇਖਣ ਕਿਉਂਕਿ ਤੈਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਜਗਤ ਦੀ ਨੀਉਂ ਧਰਨ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ,” ਅਰਥਾਤ ਆਦਮ ਅਤੇ ਹਵਾਹ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇਕਲੌਤੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਹੜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਬਣਿਆ।

ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਫਿਰ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਏਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪਰਗਟ ਕਰਾਂਗਾ ਤਾਂ ਜਿਸ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੋਈ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਵਾਂ।” ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਲਈ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਯੂਹੰਨਾ 14:​1–17:26; 13:​27, 35, 36; 10:16; ਲੂਕਾ 22:​3, 4; ਕੂਚ 24:10; 1 ਰਾਜਿਆਂ 19:​9-13; ਯਸਾਯਾਹ 6:​1-5; ਗਲਾਤੀਆਂ 6:16; ਜ਼ਬੂਰ 35:19; 69:4; ਕਹਾਉਤਾਂ 8:​22, 30.

▪ ਯਿਸੂ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਦੇ ਰਾਹ ਬਾਰੇ ਥੋਮਾ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਮਿਲਦਾ ਹੈ?

▪ ਆਪਣੀ ਬੇਨਤੀ ਤੋਂ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਯਿਸੂ ਤੋਂ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ?

▪ ਇਹ ਕਿਉਂ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਡੇ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ?

▪ ਕਿਸ ਅਰਥ ਵਿਚ ਸ਼ਤਾਨ ਦਾ ਯਿਸੂ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ?

▪ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਕਦੋਂ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ, ਅਤੇ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ?

▪ ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਬੇਲ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ?

▪ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੋਂ ਕਿਹੜੇ ਫਲ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ?

▪ ਅਸੀਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਮਿੱਤਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

▪ ਦੁਨੀਆਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਵੈਰ ਕਰਦੀ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਿਹੜੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਉਸ ਦੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਦੇ ਬਾਰੇ ਰਸੂਲ ਸਵਾਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ?

▪ ਰਸੂਲ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਕੀ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ?

▪ ਯਿਸੂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਦਾਹਰਣ ਦੁਆਰਾ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸੋਗ ਤੋਂ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗੀ?

▪ ਰਸੂਲ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਗੇ, ਇਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਯਿਸੂ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦਾ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਅਰਥ ਵਿਚ “ਸਾਰੇ ਸਰੀਰਾਂ ਉੱਤੇ ਇਖ਼ਤਿਆਰ” ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ?

▪ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਗਿਆਨ ਲੈਣ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ?

▪ ਯਿਸੂ ਕਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਨਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ?

▪ “ਸਚਿਆਈ” ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਮਸੀਹੀ ਨੂੰ “ਪਵਿੱਤ੍ਰ” ਕਰਦੀ ਹੈ?

▪ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸੱਚੇ ਉਪਾਸਕ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਹਨ?

▪ “ਜਗਤ ਦੀ ਨੀਉਂ” ਕਦੋਂ ਧਰੀ ਗਈ ਸੀ?