ਯਿਸੂ ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ!
ਅਧਿਆਇ 128
ਯਿਸੂ ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ!
ਜਦੋਂ ਔਰਤਾਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕਬਰ ਖਾਲੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਮਰਿਯਮ ਮਗਦਲੀਨੀ ਪਤਰਸ ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਦੌੜ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਦੂਜੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਕਬਰ ਵਿਖੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਕ ਦੂਤ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਸੱਦਦਾ ਹੈ।
ਔਰਤਾਂ ਇੱਥੇ ਇਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੂਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਡਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸਲੀਬ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਭਾਲਦੀਆਂ ਹੋ। ਉਹ ਐਥੇ ਹੈ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਜੀ ਉੱਠਿਆ ਹੈ। ਆਓ ਇਹ ਥਾਂ ਵੇਖੋ ਜਿੱਥੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਰ ਛੇਤੀ ਜਾਕੇ ਉਹ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਖੋ ਭਈ ਉਹ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੀ ਉੱਠਿਆ ਹੈ।” ਇਸ ਲਈ ਡਰ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਦੌੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਐਨੇ ਨੂੰ, ਮਰਿਯਮ ਪਤਰਸ ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ: “ਪ੍ਰਭੁ ਨੂੰ ਕਬਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਲੈ ਗਏ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਭਈ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ!” ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਉਹ ਦੋ ਰਸੂਲ ਦੌੜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਯੂਹੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁਰਤੀਲਾ ਹੈ— ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਉਮਰ ਵਿਚ ਛੋਟਾ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ— ਅਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਕਬਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਐਨੇ ਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਉੱਥੋਂ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਯੂਹੰਨਾ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕਦੇ ਹੋਏ, ਕਬਰ ਵਿਚ ਝਾਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਟੀਆਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਬਾਹਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਪਤਰਸ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਝਿਜਕਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰੰਤੂ ਸਿੱਧਾ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉੱਥੇ ਪੱਟੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹ ਕੱਪੜਾ ਵੀ ਪਿਆ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਯਿਸੂ ਦਾ ਸਿਰ ਵਲ੍ਹੇਟਣ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਇਕ ਥਾਂ ਇਕੱਠੇ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਯੂਹੰਨਾ ਵੀ ਕਬਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਮਰਿਯਮ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਨਾ ਹੀ ਪਤਰਸ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਯੂਹੰਨਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਜੀ ਉਠਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜੀ ਉੱਠੇਗਾ। ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਕੇ ਦੋਨੋਂ ਘਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਮਰਿਯਮ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਵਾਪਸ ਕਬਰ ਵਿਖੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਬਾਕੀ ਔਰਤਾਂ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਦੌੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੂਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੌੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਯਿਸੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਸੁਖੀ ਰਹੋ!” ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਡਰੋ ਨਾ, ਜਾਓ, ਮੇਰੇ ਭਾਈਆਂ ਨੂੰ ਆਖੋ ਜੋ ਗਲੀਲ ਨੂੰ ਜਾਣ ਅਤੇ ਓਹ ਉੱਥੇ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਣਗੇ।”
ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਦੋਂ ਭੁਚਾਲ ਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਤ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਸਨ ਤਾਂ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ ਕਰਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਆਪਣੀ ਹੋਸ਼ ਗੁਆ ਕੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਰਗੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ, ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਗਏ ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ, ਮੁੱਖ ਜਾਜਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ। ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ “ਬਜੁਰਗਾਂ” ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇਸ ਫ਼ੈਸਲੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇ ਕੇ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਹਿਦਾਇਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ: “ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਕਿ ਜਦ ਅਸੀਂ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਸਾਂ ਉਹ ਦੇ ਚੇਲੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਣ ਕੇ ਉਹ ਨੂੰ ਚੁਰਾ ਲੈ ਗਏ।”
ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤੈਨਾਇਤੀ ਸਮੇਂ ਸੌਂਣ ਲਈ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਜਕ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ: “ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ [ਤੁਹਾਡੇ ਸੌਂਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ] ਹਾਕਮ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਤੀਕਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਹ ਨੂੰ ਮਨਾ ਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਚਿੰਤ ਕਰ ਦਿਆਂਗੇ।” ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਡੀ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਿਦਾਇਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਯਿਸੂ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਚੋਰੀ ਹੋਣ ਦੀ ਝੂਠੀ ਸੂਚਨਾ ਯਹੂਦੀਆਂ ਵਿਚ ਸਭ ਜਗ੍ਹਾ ਫੈਲ ਗਈ।
ਮਰਿਯਮ ਮਗਦਲੀਨੀ, ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਪਿੱਛੇ ਕਬਰ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਸੋਗ ਵਜੋਂ ਬੇਬੱਸ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਕਿੱਥੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਕਬਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁਕਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਦੋ ਦੂਤਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਬਸਤਰ ਵਿਚ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਹਨ! ਇਕ ਸਿਰਹਾਣੇ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਪੈਰਾਂ ਵੱਲ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ। “ਹੇ ਬੀਬੀ, ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਰੋਂਦੀ ਹੈਂ?” ਉਹ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ।
“ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨੂੰ ਲੈ ਗਏ,” ਮਰਿਯਮ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, “ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ।” ਫਿਰ ਉਹ ਮੁੜਦੀ ਅਤੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਉਹੋ ਸਵਾਲ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਹੈ: “ਹੇ ਬੀਬੀ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਰੋਂਦੀ ਹੈਂ?” ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ: “ਕਿਹ ਨੂੰ ਭਾਲਦੀ ਹੈਂ?”
ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਸ ਬਾਗ਼ ਦਾ ਬਾਗ਼ਵਾਨ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਜਿੱਥੇ ਕਬਰ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ: “ਮਹਾਰਾਜ ਜੇ ਉਹ ਨੂੰ ਤੂੰ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਭਈ ਤੈਂ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵਾਂਗੀ।”
“ਹੇ ਮਰਿਯਮ!” ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਢੰਗ ਤੋਂ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਜਾਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯਿਸੂ ਹੈ। “ਹੇ ਰੱਬੋਨੀ!” (ਅਰਥਾਤ “ਹੇ ਗੁਰੂ!”) ਉਹ ਚਿਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਬੇਹੱਦ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਯਿਸੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਛੋਹ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਅਜੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਕੋਲ ਜਾਹ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖ ਭਈ ਮੈਂ ਉੱਪਰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਅਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।”
ਹੁਣ ਮਰਿਯਮ ਦੌੜਦੀ ਹੋਈ ਉੱਥੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਰਸੂਲ ਅਤੇ ਸੰਗੀ ਚੇਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਹ ਵੀ ਆਪਣਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਉਸ ਸੂਚਨਾ ਨਾਲ ਜੋੜਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਦੂਜੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਿਤ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ ਆਦਮੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਮਰਿਯਮ ਦਾ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੱਤੀ 28:3-15; ਮਰਕੁਸ 16:5-8; ਲੂਕਾ 24:4-12; ਯੂਹੰਨਾ 20:2-18.
▪ ਕਬਰ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਰਿਯਮ ਮਗਦਲੀਨੀ ਕੀ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਕੀ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?
▪ ਕਬਰ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਪਾਉਣ ਤੇ ਪਤਰਸ ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ?
▪ ਜਦੋਂ ਦੂਜੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਰਾਹ ਵਿਚ ਉਹ ਕਿਸ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ?
▪ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਜਾਜਕਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦੇਣ ਤੇ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ?
▪ ਜਦੋਂ ਮਰਿਯਮ ਮਗਦਲੀਨੀ ਕਬਰ ਵਿਖੇ ਇਕੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਚੇਲਿਆਂ ਦੀ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ?
