ਅੱਯੂਬ 30:1-31
30 “ਹੁਣ ਜਿਹੜੇ ਆਦਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੱਸਦੇ ਹਨ,+ਉਹ ਉਮਰ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਹਨ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਨਾ ਰੱਖਦਾਜੋ ਮੇਰੇ ਇੱਜੜ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
2 ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਫ਼ਾਇਦਾ ਹੋਇਆ?
ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ।
3 ਥੁੜ੍ਹ ਤੇ ਭੁੱਖ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੈ;ਝੁਲ਼ਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ’ਤੇ ਜੋ ਮਿਲਦਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ,ਹਾਂ, ਬਰਬਾਦ ਅਤੇ ਉਜਾੜ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਜ਼ਮੀਨ ’ਤੇ।
4 ਉਹ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਮਕੀਨ ਬੂਟੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਦੇ ਹਨ;ਝਾੜਾਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭੋਜਨ ਹਨ।
5 ਬਰਾਦਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ;+ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਇਵੇਂ ਚਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਚੋਰ ਉੱਤੇ।
6 ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਸੇਰਾ ਤੰਗ ਘਾਟੀਆਂ* ਦੀਆਂ ਢਲਾਣਾਂ ਉੱਤੇਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਚਟਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਖੁੱਡਾਂ ਵਿਚ ਹੈ।
7 ਉਹ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਨਅਤੇ ਬਿੱਛੂ ਬੂਟੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਜੁੜ ਕੇ ਬੈਠਦੇ ਹਨ।
8 ਉਹ ਮੂਰਖਾਂ ਅਤੇ ਗੁਮਨਾਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਨ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਭਜਾ* ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
9 ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਮੇਰਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ;+ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਮੈਂ ਘਿਰਣਾ ਦਾ ਪਾਤਰ* ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ।+
10 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ;+ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਥੁੱਕਣ ਤੋਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਿਚਕਿਚਾਉਂਦੇ।+
11 ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨਿਹੱਥਾ* ਅਤੇ ਨੀਵਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬੇਲਗਾਮ* ਹੋ ਗਏ ਹਨ।
12 ਉਹ ਭੀੜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਆ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ;ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਠਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨਅਤੇ ਮੇਰੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਨਾਕੇ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ।
13 ਉਹ ਮੇਰੇ ਰਸਤਿਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨਅਤੇ ਮੇਰੀ ਬਿਪਤਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ,+ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।*
14 ਉਹ ਮਾਨੋ ਕੰਧ ਵਿਚ ਪਏ ਵੱਡੇ ਪਾੜ ਥਾਣੀਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ;ਬਰਬਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਰੁੜ੍ਹੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
15 ਖ਼ੌਫ਼ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਪੈਂਦਾ ਹੈ;ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਨ ਹਵਾ ਵਿਚ ਉਡਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈਅਤੇ ਮੇਰੇ ਬਚਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਬੱਦਲ ਵਾਂਗ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
16 ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨਿਕਲਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ;+ਦੁੱਖਾਂ ਭਰੇ ਦਿਨਾਂ+ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਕੜ ਲਿਆ ਹੈ।
17 ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੀੜ ਮੇਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਚੀਰ ਸੁੱਟਦੀ ਹੈ;*+ਤੇਜ਼ ਦਰਦ ਮੇਰਾ ਖਹਿੜਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦਾ।+
18 ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ* ਦੀ ਬਣਾਵਟ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ;*ਇਹ ਮੇਰੇ ਕੁੜਤੇ ਦੇ ਕਾਲਰ ਵਾਂਗ ਮੇਰਾ ਗਲ਼ਾ ਘੁੱਟਦਾ ਹੈ।
19 ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚਿੱਕੜ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਹੈ;ਮੈਂ ਖ਼ਾਕ ਤੇ ਰਾਖ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ।
20 ਮੈਂ ਮਦਦ ਲਈ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ;+ਮੈਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਤੂੰ ਬੱਸ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ।
21 ਤੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਂ;+ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਦੇ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ।
22 ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਡਾਉਂਦਾ ਹੈਂ;ਫਿਰ ਤੂੰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਇੱਧਰ-ਉੱਧਰ ਉਛਾਲ਼ਦਾ ਹੈਂ।*
23 ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਂਗਾ,ਹਾਂ, ਉਸ ਘਰ ਵਿਚ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਾ ਮਿਲੇਗਾ।
24 ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਇਨਸਾਨ* ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਾਰੇਗਾ+ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਫ਼ਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਮਦਦ ਲਈ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ।
25 ਕੀ ਮੈਂ ਔਖੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਰੋਇਆ?
ਕੀ ਮੈਂ ਗ਼ਰੀਬ ਲਈ ਦੁਖੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ?+
26 ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ, ਪਰ ਬੁਰਾ ਹੀ ਹੋਇਆ;ਮੈਂ ਚਾਨਣ ਚਾਹਿਆ, ਪਰ ਹਨੇਰਾ ਛਾਇਆ।
27 ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਮਚੀ ਹਲਚਲ ਥੰਮ੍ਹੀ ਨਹੀਂ;ਦੁੱਖਾਂ ਭਰੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਪਏ।
28 ਮੈਂ ਉਦਾਸੀ ਦੇ ਘੁੱਪ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹਾਂ;+ ਸੂਰਜ ਦੀ ਕਿਰਨ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਮੈਂ ਮੰਡਲੀ ਵਿਚ ਉੱਠ ਕੇ ਮਦਦ ਲਈ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ।
29 ਮੈਂ ਗਿੱਦੜਾਂ ਦਾ ਭਰਾਅਤੇ ਸ਼ੁਤਰਮੁਰਗ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਦਾ ਸਾਥੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ।+
30 ਮੇਰੀ ਚਮੜੀ ਕਾਲੀ ਹੋ ਕੇ ਝੜ ਗਈ ਹੈ;+ਮੇਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਸੇਕ* ਨਾਲ ਸੜਦੀਆਂ ਹਨ।
31 ਮੇਰੀ ਰਬਾਬ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਤਮ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਵਜਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈਅਤੇ ਮੇਰੀ ਬੰਸਰੀ ਰੋਣ ਦੀ ਧੁਨ ਲਈ।
ਫੁਟਨੋਟ
^ ਜਾਂ, “ਵਾਦੀਆਂ।”
^ ਇਬ, “ਕੁੱਟ-ਕੁੱਟ ਕੇ ਭਜਾ।”
^ ਇਬ, “ਇਕ ਕਹਾਵਤ।”
^ ਇਬ, “ਮੇਰੀ ਕਮਾਨ ਦੀ ਰੱਸੀ ਢਿੱਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।”
^ ਜਾਂ, “ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ।”
^ ਜਾਂ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।”
^ ਇਬ, “ਮੇਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਵਿਚ ਛੇਕ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।”
^ ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
^ ਜਾਂ ਸੰਭਵ ਹੈ, “ਮੇਰੀ ਭਿਆਨਕ ਬੀਮਾਰੀ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹੁਲੀਆ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।”
^ ਜਾਂ ਸੰਭਵ ਹੈ, “ਭਿਆਨਕ ਹਨੇਰੀ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਘੋਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈਂ।”
^ ਇਬ, “ਮਲਬੇ ਦਾ ਢੇਰ।”
^ ਜਾਂ ਸੰਭਵ ਹੈ, “ਬੁਖ਼ਾਰ।”
