KANTIKA 151
Lo Bo Yama
-
1. Yen di doló i breve bida ta;
apénas un serena.
Nos eksistensia ta finalisá
ku lágrima i pena.
Si den skuridat mi bai sosegá,
ken lo kòrda riba mi?
(REFREIN)
Lo Bo pronunsiá mi nòmber
i mi mes lo kontestá!
Mi Dios lo sinti falta
di e obra di su man.
Tene duru n’e speransa
pa nos nunka entregá.
Nos Dios lo bisa: “Lanta!”
den un mundu renobá.
-
2. Tur fiel stimá nos Tata tin wardá
sigur den su memoria
i⁀e ta⁀anhelá e dia riba kua
l’e duna nan viktoria.
Nos lo disfrutá pa eternidat
den e bida di bèrdat.
(REFREIN)
Lo Bo pronunsiá mi nòmber
i mi mes lo kontestá!
Mi Dios lo sinti falta
di e obra di su man.
Tene duru n’e speransa
pa nos nunka entregá.
Nos Dios lo bisa: “Lanta!”
den un mundu renobá.
(Wak tambe Huan 6:40; 11:11, 43; Sant. 4:14.)