Kjinja haben de groote Veauntwuatunk, daut see fa de Elren sorjen, wan dee ieescht ella sent, ooda daut wäa fa dee sorcht. De Schreft sajcht, daut de Kjinja sellen “äare Christenpflicht aun äare Famielje ...  bewiesen, un aun de Elren doonen, waut see schuldich sent; wiels daut es soo aus Gott daut jefaulen deit” (1. Timotäus 5:4, PB). Wan Kjinja doano seenen, daut fa äare Elren jesorcht woat, dan sent see uk daut biblische Jeboot nojekomen äare Elren to ieren (Efeesa 6:2-3).

 De Bibel lajcht daut nich krakjt ut, woo fa Elren jesorcht saul, waut aul ella jeworden sent. Oba dee jeft ons Biespels von true Mana un Frues, woo dee daut jedonen haben, un uk gooden Rot fa dee, waut fa de elre Menschen sorjen.

•  Woo haben eenje en de Bibeltiet sikj om äare Elren jekjemmat?

•  Waut fa eenen gooden Rot haft de Schreft fa dee, waut sikj om de Elren kjemren?

•  Sajcht de Schreft, daut de Elren bloos tus besorcht motten?

 Dee deeden daut gaunz veschieden, doano aus dee äare Omstend wieren.

•   Josef wia wiet auf von sienen Voda Jakob, waut aul ella jeworden wia. Aus Josef ieescht kunn, dan sorjd hee doafäa, daut sien Voda dicht bie am trock, un hee vesorjd am met Äten, met een Hus un aules, waut hee brukt (1. Mose 45:9-11; 47:11-12).

•   Rut trock no daut Launt von äare Schwieemame un schauft sea, daut see kunn fa ar sorjen (Rut 1:16; 2:2, 17-18, 23).

•   Jesus sach jroz ver sienen Doot doano, daut wäa wudd fa siene Mame sorjen, wäajen daut späat sikj soo, see wia aul eene Wätfru jeworden (Johanes 19:26-27). a

 Daut kaun eenjemol kjarpalich un ennalich sea schwoa sennen, fa de Elren to sorjen. De Rot ut de Schreft kaun en soone Omstend eene sea groote Help sennen.

•   Iea diene Elren

   Waut de Schreft sajcht: “Ieet june Elren, dän Voda un de Mutta” (2. Mose 20:12, PB).

   Woo kjenn wie dit nokomen? Wie ieren dee, wan wie dee soo väl aus mäajlich loten selfst doonen, waut see wellen, un daut dee selfst entscheiden kjennen, woo see wellen besorcht woaren. Wie ieren dee uk, wan wie dee soo goot aus mäajlich unjastetten.

•   Dee proowen to vestonen un to vejäwen

   Waut de Schreft sajcht: “Weisheit moakt eenem jeduldich, un daut äwaseenen wan eenem jestat woat, es eene Iea” (Spricha 19:11, PB).

   Woo kjenn wie dit nokomen? Wan du wäm von de Elren motst besorjen un daut späat sikj soo, dee es nich dankboa, dan denkj äwa no: “Waut wudd ekj doonen, wan ekj en dee äare Städ wia?” Oba wan du dan proofst dee to vestonen un dee to vejäwen, dan woat daut nich schlemma.

•   Räd met aundre doaräwa

   Waut de Schreft sajcht: “Plons vefaulen wua nich Rotjäwa sent, oba derch väl Rotjäwa kjennen Plons toom gooden deenen” (Spricha 15:22, PB).

   Woo kjenn wie dit nokomen? Unjasto die, woo daut met dee äare Jesuntheit es un waut jie doamet doonen wellen. See no, waut daut en diene Jäajent fa Mäajlichkjeiten jeft, woo du fa dee sorjen kaust. Räd met soone, waut aul Erfoarunk doamet haben. Wan doa mea Jeschwista sent, dan berät junt daut, woo jie fa dee sorjen wellen, waut dee äare Needichkjeiten sent un woo jie junt de Oabeit endeelen wellen.

•   Velang nich too väl von die selfst

   Waut de Schreft sajcht: “Met Deemoot [ooda Bescheidenheit] kjemt uk Weisheit” (Spricha 11:2, PB).

   Woo kjenn wie dit nokomen? Erkjan diene Jrensen, wäajen du hast nich to aules Tiet un uk nich de Krauft. Doawäajen kaust du uk nich aules fa diene Elren doonen, waut du wurscht wellen. Wan daut too väl es fa die, dan froag wäm von de Famielje ooda waut fa soont aunjestalt sent no Help.

•   Pauss no die opp

   Waut de Schreft sajcht: “Noch haft kjeena sien ieejnet Fleesch veschmäten. Een Mensch vesorcht un näat sienen Kjarpa” (Efeesa 5:29, PB).

   Woo kjenn wie dit nokomen? Wan du uk motst fa diene Elren sorjen, motst nich vejäten: Du hast uk de Veauntwuatunk fa die selfst un, wan du befriet best, uk fa diene ieejne Famielje. Daut es uk wichtich, daut du jesunt äten deist un uk jenuach vereiwen un schlopen (Liera 4:6). Proow die uk Tiet to nämen fa die selfst. Wan du doano oppaust, dan woascht du de Krauft haben, ennalich un uk kjarpalich, fa diene Elren to sorjen.

 De Bibel sajcht nuscht doaräwa. Eenje Famieljes wellen soo lang aus mäajlich äare Elren tus besorjen. Doa kaun sikj oba waut endren, daut see denkjen, daut daut dan bäta es, daut dee em Aultenheim sent. Daut es goot, wan de Famielje toopkjemt un daut derchrät, waut daut baste fa aulem es (Galata 6:4-5).