Woo sell wie bäden? Es daut “Unser-Vater”-Jebäd de basta Wajch to bäden?
Waut de Schreft doatoo sajcht
Eemol säden Jesus siene Nofolja to am: “Har, lia ons bäden” (Lukas 11:1, PB). Un dan lieed Jesus an daut “Unser-Vater”-Jebäd. Dit Jebäd es een Biespel doafäa, woo eena bäden kaun un äwa waut eena bäden kaun. Daut “Unser Vater” es oba nich daut eensje Jebäd, waut Gott aunnemt. a
Waut wie en disen Artikjel seenen woaren
Waut sajcht daut “Unser-Vater”-Jebäd?
Daut “Unser-Vater”-Jebäd, waut wie en Matäus 6:9-13 finjen, es nich en aule Bibeläwasatungen gaunz äwareen oppjeschräwen. See wie mol twee Biespels.
Friesenbibel: “Ons Voda em Himmel! Dien Nomen woat jeheilicht. Dien Rikj (Himmelrikj) saul komen. Dien Wellen saul jedonen woaren aus em Himmel soo uk oppe Ieed. Ons Broot fa disem Dach (bat Morjen) jeff ons vondoag. Un vejäw ons onse Schult, soo aus wie onse Schildna (aun ons veschuldicht ha) vejäwen. Un brinj ons nich en Vesieekjunk, oba rad ons vom Beesen.”
De Plautdietsche Bibel: “Ons Voda em Himmel! Dien Nomen saul heilich jehoolen woaren. Lot dien Rikj komen. Lot dien Wellen oppe Ieed jrod soo jedonen woaren aus em Himmel. Jeff ons daut Broot daut wie vondoag brucken. Vejeff ons onse Schult, soo aus wie dee vejäwen, dee sikj aun ons veschulcht haben. Brinj ons nich en Vesieekjunk, oba bewoa ons fa dän beesen.” b
Waut meent daut “Unser-Vater”-Jebäd?
Waut Jesus aundre lieed, stemd emma met de Schreft toop. Un doawäajen kjennen aundre Städen von de Schreft ons halpen to vestonen, waut daut “Unser-Vater”-Jebäd aules meent.
“Ons Voda em Himmel”
Daut es rajcht, daut wie to Gott “ons Voda” sajen, wiels hee haft ons jemoakt un ons daut Läwen jejäft (Jesaja 64:7, PB).
“Dien Nomen saul heilich jehoolen woaren”
Gott sien Nomen, “Jehova” ooda “Jahwe”, soo aus daut en de Friesenbibel jebrukt woat, mott jeieet un heilich jehoolen. Menschen halpen met, daut Gott sien Nomen jeheilicht woat, wan dee met aundre doaräwa räden, woo Gott es un waut hee sikj väajenomen haft (Jesaja 6:3, NW; Amos 9:6, JHF). Doatoo jeit noch mea notoläsen en dän Artikjel “Wäa es Jehova?” opp jw.org.
“Lot dien Rikj komen”
Gott sien Rikj es eene Rejierunk em Himmel un Jesus es doa de Kjennich. Jesus lieed ons doafäa bäden, daut dise Rejierunk boolt saul äwa de gaunze Ieed rejieren (Daniel 2:44; Openboarunk 11:15).
“Lot dien Wellen oppe Ieed jrod soo jedonen woaren aus em Himmel”
Em Himmel jeft daut kjeen schlajchtet un doa stoaft uk kjeena. Daut es, waut Gott fa de Ieed uk well. Gott well haben, daut de Menschen fa emma oppe Ieed läwen un daut doa Fräd un Sechaheit es (Psalm 37:11, 29).
“Jeff ons daut Broot daut wie vondoag brucken”
En Jesus siene Tiet wia Broot een sea wichtjet Äten. Wie sellen em Denkj hoolen, daut wie ons opp Gott veloten motten, daut hee ons aules jeft, waut ons toom läwen fält (Aposteljeschicht 17:24-25).
“Vejeff ons onse Schult, soo aus wie dee vejäwen, dee sikj aun ons veschulcht haben”
Wan daut hia von daut Wuat “Schult” rät, dan meent daut rajcht jesajcht Sind (Lukas 11:4). Wäajen wie aula sindjen, fält ons daut aun Vejäwunk. Oba wan wie wellen haben, daut Gott ons vejäwen saul, dan mott wie uk reed sennen aundre to vejäwen, wan dee irjentwaut jäajen ons jedonen haben (Matäus 6:14-15).
“Brinj ons nich en Vesieekjunk, oba bewoa ons fa dän beesen”
Jehova Gott deit ons kjeenmol vesieekjen, waut orrajchtet to doonen (Jakobus 1:13). Oba wie woaren von dän Beesen Fient, dän Soton, vesocht. Hee woat uk “de Vesieekja” jenant (Matäus 4:1-4, PB; 1. Johanes 5:19). Wie froagen Jehova, daut hee ons halpen saul, jehuarsom to bliewen un nich notojäwen wan wie vesocht woaren, waut orrajchtet to doonen.
Es daut “Unser-Vater”-Jebäd äwasajen, de eensja Wajch to bäden?
Jesus jeef ons daut “Unser-Vater”-Jebäd bloos aus een Biespel. Wie sellen daut nich emma wada utwendich äwasajen. Jroz ea hee daut “Unser-Vater”-Jebäd jeef, säd Jesus: “Wan jie bäden, dan sajcht nich emma un emma wada dautselwje” (Matäus 6:7, NW). Opp een aundret Mol aus hee siene Nofolja bäden lieed, dan brukt hee aundre Wieed (Lukas 11:2-4).
De basta Wajch to bäden es, wan wie gaunz opprechtich ons Hoat ver Gott utschedden (Psalm 62:9).
Woo sell wie bäden?
Daut “Unser-Vater”-Jebäd es een goodet Biespel doafäa, woo eena bäden kaun, daut Gott daut Jebäd hieet. Kjikj wie mol, waut aundre Bibelvarzhen äwa bäden sajen, un woo daut met daut “Unser-Vater”-Jebäd stemt.
Bloos to Gott bäden
Bibelvarsch: “Lot Gott met bäden un prachren un dankscheen sajen aules weeten waut junt fält!” (Filippa 4:6, PB).
Waut daut bediet: Wie sellen bloos to Gott bäden. Wie sellen nich to Jesus, Maria ooda to Heilje bäden. Daut “Unser-Vater”-Jebäd fangt met de Wieed “Ons Voda” aun un daut lieet ons, daut wie bloos to Jehova Gott auleen bäden sellen.
Om soont bäden, waut met Gott sienen Wellen stemt
Bibelvarsch: “Wie kjennen ons secha sennen, daut hee ons hieren deit, wan wie am no waut froagen, daut no sienem Wellen es” (1. Johanes 5:14, PB).
Waut daut bediet: Wie kjennen om aules bäden, waut met Gott sienen Wellen stemt. Jesus lieed ons en daut “Unser-Vater”-Jebäd woo wichtich Gott sien Wellen es. Hee säd: “Lot dien Wellen . . . jedonen woaren”. Wan wie de Schreft studieren kjenn wie seenen, waut Gott sien Wellen fa de Ieed un fa ons Menschen es.
Om daut bäden, waut ons fält
Bibelvarsch: “Laj diene Laust opp däm HARN; dee woat fa die sorjen” (Psalm 55:23, PB).
Waut daut bediet: Gott es om ons bekjemmat. Jesus lieed ons en daut “Unser-Vater”-Jebäd, daut wie fa Sachen bäden kjennen, soo aus fa daut, waut ons aule Dach fält, om feinen Rot toom goode Entscheidungen moaken, om Help wan wie Trubbels haben, un uk om Vejäwunk fa onse Sinden. c
a Toom Biespel Jesus un siene Jinja deeden foaken bäden, oba dee brukten nich emma deeselwje Wieed, waut en daut “Unser-Vater”-Jebäd sent (Lukas 23:34; Filippa 1:9).
b De Plautdietsche Bibel en daut “Unser-Vater”-Jebäd haft uk disen Sauz doa bennen opp Enj: “Wiels die jehieet daut Rikj un de Krauft un de Harlichkjeit fa emma un emma. Amen”. Dit es een Sauz toom Gott lowen, waut uk Doxologie jenant woat. Dis Sauz es uk en eenje aundre Biblen bennen. Oba daut Buak The Jerome Biblical Commentary sajcht: “De Doxologie . . . es nich en de [oole Aufschreften] to finjen, waut daut mieeschte opp to veloten sent.”
c Dee, waut Gott wellen om Vejäwunk froagen, denkjen veleicht eenjemol, daut dee daut nich wieet sent, to Gott to bäden. Oba Jehova muntat deejanje opp: “Komt . . . well wie daut derch räden” (Jesaja 1:18, PB). Hee woat dee nich trigjwiesen, waut von Hoaten om Vejäwunk prachren.