De ieeschta Breef aun Timotäus 2:1-15

  • Fa aule Sorten Menschen bäden (1-7)

    • Een Gott un een Vemedla (5)

    • Een Leesjelt fa aulem (6)

  • Aunwiesungen fa Mana un Frues (8-15)

    • Sikj aunstendich kjleeden (9-10)

2  Daut gaunz ieeschte fodda ekj junt opp, fa aule veschiedne Menschen to bäden, doaderch daut jie Gott iernstlich fa dee no Help froagen, un fa dee to danken.  Bät fa de Kjennichs un fa dee, waut huach aunjestalt sent, soo daut wie kjennen een rujet un stellet un derchjedochtet, iernstet Läwen fieren un Gott gaunz tru deenen*.  Dit es, waut Gott, onsen Rada, jefelt un fa goot aunsitt,  dee doa well, daut aule veschiedne Menschen sellen jerat woaren un de Woarheit krakjt kjanen lieren.  Wiels doa es een Gott un doa es een Vemedla tweschen Gott un de Menschen, een Maun, Christus Jesus,  dee sikj selfst hanjeef aus een Leesjelt* fa aulem*. Von dit woat to de bestemde Tiet Zeichnis jejäft woaren.  Wäajen dit Zeichnis wort ekj aunjestalt, to prädjen un een Apostel to sennen, soo daut ekj de aundre Sorten Menschen* kaun von dän Gloowen un de Woarheit lieren; ekj räd de Woarheit un lieej nich.  Soo, mien Wunsch es, daut de Mana von aulawäajen wieda biem Bäden met een truet Hoat äare Henj opphäwen, onen doll to sennen un to jachten.  Un de Frues sellen sikj paussent* un bescheiden un met een kloaret Denkjen* kjleeden un oppfiksen un nich besonda uteewen met Hoa flajchten, met Golt ooda Parlen ooda met sea diere Kjleeda. 10  Enne Städ daut sellen dee goode Woakjen haben, soo aus sikj daut fa soone Frues jehieet, waut Gott hanjejäft sent*; daut saul dee äa Utstraumen sennen. 11  Eene Fru saul stell* un gaunz unjadon sennen, wan jelieet woat*. 12  Ekj jäw nich de Frieheit, daut eene Fru aundre lieren kaun un daut see äwa eenen Maun steit; oba see saul stell* bliewen. 13  Wiels A̱dam wort ieescht jemoakt un dan E̱va. 14  A̱dam wort uk nich veleit, oba de Fru wort gaunz un goa veleit un bruak Gott sien Jeboot. 15  Oba eene Fru woat en Sechaheit bliewen, wäajen see Kjinja to Welt brinjt,* wan see* wieda em Gloowen un en de Leew blift un ver Gott rein es un doabie een kloaret Denkjen* haft.

Footnooten

Ooda: “Gott gaunz hanjejäft deenen”.
Dauts een Pries, waut krakjt soo väl wieet es aus daut, waut vespält es.
Ooda: “fa aule veschiedne Menschen”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Ooda: “respakjtvoll”.
Ooda: goot unjascheeden kjennen; schneiw sennen.
Wuatlich: “waut sajen, daut see Gott hanjejäft sent”.
Ooda: “ruich”.
Aulsoo enne Vesaumlunk.
Ooda: “ruich”.
De Rot, daut de Frues sikj sullen tus om Sachen kjemren un Kjinja opptrakjen, wudd dee von Fulheit un orrajchtet Benämen beschitzen.
Ooda: “dee”.
Ooda: goot unjascheeden kaun; schneiw es.