De ieeschta Breef aun Timotäus 5:1-25

  • Woo Junge un Elre behaundelt sellen (1-2)

  • De Wätfrues unjastetten (3-16)

    • Fa dee sorjen, waut to eenem sien Hus jehieren (8)

  • Eltestasch ieren, waut sikj sea aunstrenjen (17-25)

    • “Een bät Wien wäajen diene Moag” (23)

5  Doo eenen elren Maun nich hunjschsajen. Em Jäajendeel, jeff dän leeftolich Rot, soo aus du eenen Voda wurscht, de jinjre Mana soo aus Breeda,  de elre Frues soo aus Mitta, de jinjre Frues soo aus Sestren, un doo daut met een gaunz reinet Hoat*.  Kjemma die om de Wätfrues*, waut werkjlich Wätfrues* sent.  Oba wan eene Wätfru Kjinja un Grootkjinja haft, dan sellen dee daut ieescht lieren, Gott tus tru to deenen* un sikj om de Elren un Grootelren to kjemren. Dauts, waut dee schuldich sent, wiels daut es, woo Gott daut jefelt.  De Fru, waut werkjlich eene Wätfru es un nuscht haft, dee hopt opp Gott un hieet nich opp, Dach un Nacht to prachren un to bäden.  Oba soone Wätfru, waut sikj doarenn hanjeft äa Velangen* tofrädtostalen, es doot, wan see uk läft.  Hia nich opp, dise Aunwiesungen* wiedatojäwen, soo daut dee* met nuscht to beschuljen jeit.  Wiels wan irjentwäa nich fa dee sorcht, fa dee hee schuldich es to sorjen, besonda fa dee, waut to sien Hus jehieren, dee haft dän Gloowen aufjesajcht un es schlemma aus eena onen Gloowen.  Eene Wätfru, waut oppet weinichste 60 Joa es un bloos eenen Ehemaun jehaut haft, dee saul opp de List noppkomen, 10  wan see doafäa bekaunt es, daut see goode Woakjen jedonen haft; Kjinja oppjetrocken haft; oppnäment jewast es; de Heilje äare Feet jewoschen haft; dee biejestonen haft, waut daut schwoa hauden; un sikj fa aulahaunt goode Woakjen hanjejäft haft. 11  Oba de jinjre Wätfrues doot nich oppe List nopp, wiels wan äa Sex-Velangen tweschen äant un äaren Deenst fa Christus kjemt, dan wellen dee sikj befrieen. 12  See brinjen een Uadeel opp sikj, wiels see äa ieeschtet Vespräakjen* nich jehoolen haben. 13  Un to deeselwje Tiet wanen see sikj daut aun, nuscht to doonen, un gonen von een Hus no daut aundre. Un nich bloos, daut see nuscht doonen, oba see sent uk Pludasakj un menjen sikj mank aundre Menschen äare Sachen un vetalen Dinj, waut see nich sullen. 14  Doawäajen wensch ekj mie, daut de jinjre Wätfrues sikj befrieen, Kjinja haben un sikj om dee kjemren, waut to äa Hus jehieren, om dän Jäajna kjeene Jeläajenheit to jäwen, ons waut väatohoolen. 15  Wiels eenje Wätfrues sent aul vom gooden Wajch aufjekomen, om dän Soton notofoljen. 16  Wan doa irjenteene Fru, waut em Gloowen es, wäm em Frintschoft haft, waut Wätfrues sent, dan saul see dee unjastetten, soo daut dee nich eene Laust fa de Vesaumlunk sent. Dan kaun de Vesaumlunk dee unjastetten, waut werkjlich Wätfrues* sent. 17  De Eltestasch, waut de Vesaumlunk fein leiden, vedeenen daut, dobbelde Iea to kjrieen, besonda dee, waut sikj em Räden un Lieren sea aunstrenjen. 18  Wiels de Schreftstäd sajcht: “Doo eenen Boll biem Jeträajd draschen nich de Frät toobinjen.” Un eene aundre Schreftstäd sajcht: “Een Oabeida es sien Loon wieet.” 19  Horch doa nich no, wan een elra Maun* beschulcht woat, buta doa es Bewies von twee ooda dree Zeijen. 20  Wies dee, waut en Sinden läwen, ver de gaunze Grupp* trajcht, daut et fa de Äwaje eene Woarnunk es*. 21  Ekj saj die iernstlich ver Gott un Christus Jesus un de jewälde Enjel, die aun dise Aunwiesungen to hoolen. Unjasto die verhäa aules krakjt, ea du waut entscheiden deist, un moak kjeenen Unjascheet. 22  Doo kjeenmol irjenteenen Maun too schwind de Henj opplajen.* Hab uk nich een Poat aun aundre äare Sinden. Hab wieda een reinet Benämen. 23  Drinkj nich mea Wota,* oba drinkj een bät Wien wäajen diene Moag un wäajen du foaken krank best. 24  De Sinden von eenje Menschen sent ver aundre bekaunt un daut brinjt dee fuaz bat doa, jerecht to woaren, oba de Sinden von aundre Menschen komen lota verendach. 25  Krakjt soo es daut uk met de goode Woakjen; dee sent ver aundre bekaunt, un dee, waut nich bekaunt sent, kjennen nich vestoaken bliewen.

Footnooten

Ooda: “Benämen”.
Wuatlich: “Iea de Wätfrues”.
Ooda: “Wätfrues, waut daut werkjlich aun Help fält”. Waut aulsoo kjeenem haben, dee äant unjastett.
Ooda: “Gott hanjejäft to deenen”.
Woomäajlich äa Sex-Velangen.
Ooda: “Jebooten”.
Dauts goot mäajlich, daut et hia om de Wätfrues un äare Famieljes jeit.
Wuatlich: “äaren ieeschten Gloowen”.
Ooda: “Wätfrues, waut daut werkjlich aun Help fält”. Waut aulsoo kjeenem haben, dee äant unjastett.
Ooda: “een Eltesta”.
Daut sent dee enne Vesaumlunk, waut Zeijen sent von de Sind.
Wuatlich: “daut de Äwaje sikj muchten ferchten.”
Daut bediet, eenen Maun nich too schwind fa een Aumt auntostalen.
Ooda: “Hia opp, bloos Wota to drinkjen”.