De ieeschta Breef aun de Korinta 3:1-23
3 Breeda, ekj kunn to junt nich soo räden aus to soone, waut jeistlich jesonnen sent. Ekj must to junt soo räden aus to soone, waut fleeschlich jesonnen sent; soo aus Bäbes em christeljen Gloowen.
2 Ekj jeef junt Malkj to drinkjen un nich veschlachsomet Äten, wiels jie wieren noch nich stoakj jenuach. Rajcht jesajcht sent jie noch emma nich stoakj jenuach,
3 wiels jie sent noch fleeschlich jesonnen. Wan daut mank junt Aufgonst un Striedarie jeft, wiest daut dan nich, daut jie junt soo vehoolen, aus de Menschen von dise Welt doonen?
4 Wiels wan de eena sajcht: “Ekj jehia to Paulus”, oba de aundra sajcht: “Ekj to Apo̱llos”, vehool jie junt dan nich soo aus de Menschen von dise Welt?
5 Un aulmols: Wäa es Apo̱llos? Un wäa es Paulus? Wie sent bloos Deena, waut junt holpen, daut jie toom Gloowen kjeemen; wie deeden bloos daut, waut de Har ons oppjeef.
6 Ekj deed plaunten, Apo̱llos deed wesren, oba Gott es dee, waut daut em Waussen moakt.
7 Dee, waut doa plaunten deit, un dee, waut doa wesren deit, sent nich wichtich; dauts Gott, waut daut em Waussen moakt.
8 Dee, waut plaunten deit, un dee, waut wesren deit, schaufen en Eenichkjeit toop, un jieda eena woat fa daut beloont woaren, waut hee selfst deit.
9 Wiels wie sent Gott siene Metoabeida. Jie sent Gott sien Flekj, wua bowen jeakat woat; soo aus een Jebied, waut von Gott jebut woat.
10 No Gott sien grootet Metleet* no, waut mie jejäft wort, hab ekj soo aus een jewizta Bumeista* daut Ferment jemoakt, oba een aundra but doabowen. Oba jieda eena saul doaropp achten, woo hee doabowen but.
11 Wiels kjeena kaun een aundret Ferment moaken aus daut, waut doa aul jemoakt es, un dauts Jesus Christus.
12 Veleicht but doa wäa opp dit Ferment met Golt, Selwa, wieetvolle Steena, Holt, Hei ooda Stroo.
13 Oba to goodalatst woat sikj daut utwiesen, waut vonne Oabeit dee jedonen haft, wiels eenen Dach woat daut kloa woaren. Met Fia woat daut kloa woaren, wiels daut Fia woat daut wiesen, waut vonne Oabeit jieda eena jedonen haft.
14 Wan daut opp daut Ferment stonen blift, waut een Mensch jebut haft, dan woat dee eene Beloonunk kjrieen.
15 Wan irjentwäm sien Woakj vebrent, dan woat dee waut vespält gonen. Wan hee selfst uk woat jerat woaren, woat daut soo sennen, aus wan dee sikj vom Fia fuatbrinjt.
16 Weet jie daut nich, daut jie Gott sien Tempel sent un daut Gott sien Jeist en junt wont?
17 Wan irjentwäa Gott sienen Tempel venicht, dan woat Gott dänjanjen venichten. Gott sien Tempel es je heilich un jie sent dee Tempel.
18 Doo die nich selfst aunschmäaren: Wäaemma doa denkjt, daut hee weis es en dise Welt, dee saul onkluak woaren. Opp dee Wajch kaun dee dan weis woaren.
19 Wiels de Weisheit von dise Welt es fa Gott onkluak, soo aus jeschräwen steit: “Hee jript sikj de weise Menschen en äare ieejne Hinjalest.”
20 Un daut steit uk jeschräwen: “Jehowa* weet, daut de Jedanken von de weise Menschen nuscht daugen.”
21 Doawäajen saul kjeena doamet puchen, waut Menschen doonen kjennen, wiels aules jehieet junt.
22 Aus et nu Paulus es ooda Apo̱llos ooda Ke̱fas* ooda de Welt ooda daut Läwen ooda de Doot ooda de Sachen, waut hia nu sent, ooda daut, waut noch kjemt; aules jehieet junt.
23 Un jie jehieren Christus un Christus jehieet Gott.
Footnooten
^ Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Ooda: “een kluaka Oabeitsleida”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
^ Waut uk “Petrus” jenant woat.
