Aun de Hebräa 1:1-14

  • Gott rät derch sienen Sän (1-4)

  • De Sän steit hecha aus de Enjel (5-14)

1  Lang trigj räd Gott opp veschiedne Jeläajenheiten un opp veschiedne Wäaj to onse Väavodasch derch de Profeeten.  Nu aum Enj von dise Doag haft hee derch eenen Sän to ons jerät, dän hee aunstald, aules to oawen un derch dän hee aules jemoakt haft, waut et jeft*.  Hee spieejelt Gott siene Harlichkjeit wieda un hee es daut Bilt von Gott*, un derch sien majchtjet Wuat helt hee aules toop. Nodäm hee ons von onse Sinden jereinicht haud, sad hee sikj aun de rajchte Sied von dän Hechsten doa huach bowen dol.  Doawäajen es hee bäta jeworden aus de Enjel; soo väl bäta, daut hee eenen Nomen jeorwen haft, waut hecha steit aus de Enjel äara.  Biejlikj, to woonen von de Enjel haft Gott jeemols jesajcht: “Du best mien Sän; vondoag sie ekj dien Voda jeworden”? Un uk: “Ekj woa sien Voda woaren un hee woat mien Sän woaren”?  Oba wan hee sienen Ieeschtjebuarnen wada no de Ieed* schekjt, sajcht hee: “Aul Gott siene Enjel sellen sikj ver am bekjen toom am ieren.”  Hee sajcht uk von de Enjel: “Hee moakt siene Enjel to Jeista un siene Deena* to eene Fiaflaum.”  Oba von dän Sän sajcht hee: “Gott es dien Troon fa emma un eewich, un daut Zepta* von dien Kjennichrikj es daut Zepta von de Jerajchtichkjeit.  Du hast de Jerajchtichkjeit jeleeft un hast de Jesazloosichkjeit jehaust. Doawäajen haft Gott, dien Gott, die met Eelj jesaulft un die jratre Freid jejäft aus diene Poatna.” 10  Un: “Aum Aunfank, oh Har, lädsd du dän Grunt fa de Ieed, un de Himmel es daut Woakj von diene Henj. 11  Dee woaren vegonen, oba du woascht bliewen; dee woaren aula soo aus een Äwarock vebrukt woaren. 12  Du woascht dee soo aus eenen langen Äwarock tooprollen un du woascht dee endren, soo aus eena sikj Kjleeda omtrakjt. Oba du best emma deeselwja un diene Joaren woaren kjeenmol to Enj gonen.” 13  Oba von woonen von de Enjel haft hee jeemols jesajcht: “Sat die aun miene rajchte Sied dol, bat ekj die diene Fiend unja diene Kontroll* jejäft hab”? 14  Sent daut nich aules Jeista fa dän heiljen Deenst*, waut utjeschekjt woaren, dee to deenen, waut de Radunk oawen woaren?

Footnooten

Ooda: “hee dise TIET jemoakt haft”. See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
Ooda: “hee haft daut krakjt soo aus Gott”.
Ooda: “bewonde Ieed”.
Ooda: “effentliche Deena”.
Dauts een Kjennichsstock.
Wuatlich: “soo aus eene Footbenkj fa diene Feet”.
Ooda: “effentlichen Deenst”.