Aun de Hebräa 13:1-25

  • Waut hee tolatst toorot un Jreessen (1-25)

    • Vejät nich, oppnäment to sennen (2)

    • De Ehestaunt saul von aulem jeieet woaren (4)

    • Siet dee jehuarsom, waut mank junt de Leidunk nämen (7, 17)

    • Gott preisen aus een Opfa fa am (15-16)

13  Leeft junt wieda soo aus Breeda.  Vejät nich, oppnäment* to sennen, wiels doaderch haben eenje Enjel oppjenomen, onen daut to weeten.  Hoolt dee em Denkj, waut enjestopt sent*, soo aus wudd jie met dee toop enjestopt sennen, uk dee, waut schlajcht behaundelt woaren, wiels jie selfst sent uk em Kjarpa*.  De Ehestaunt saul von aulem jeieet woaren, un daut Ehebad saul nich veorreinicht woaren, wiels Gott woat deejanje rechten, waut sintelje Sorten Sex* haben un dee, waut de Ehe bräakjen*.  Jun Läwen saul frie sennen von Jelt leewen, un siet tofräd met daut, waut jie nu haben. Wiels hee haft jesajcht: “Ekj woa die kjeenmol veloten un die kjeenmol em Stäakj loten.”  Soo kjenn wie voll Moot sennen un sajen: “Jehowa* es mien Helpa; ekj woa nich Angst haben. Waut kaun een Mensch mie aundoonen?”  Hoolt dee em Denkj, waut mank junt de Leidunk nämen un to junt von Gott sien Wuat jerät haben. Beoobacht oppmoakjsom, woo daut utkjemt, soo aus dee läwen, un doot dee äaren Gloowen no.  Jesus Christus es emma deeselwja: jistren, vondoag un fa emma.  Lot junt nich von veschiedne un framde Lieren veleiden, wiels daut es bäta, daut eena daut Hoat met daut groote Metleet* stoakjt enne Städ met Äten*, waut deejanje nuscht brinjt, dee sikj daut doamet drock moaken. 10  Wie haben eenen Aultoa, un deejanje, waut em Zelt heiljen Deenst doonen, haben nich daut Rajcht, von dän to äten. 11  Wiels de Kjarpasch von de Tieren, von dee daut Bloot jenomen woat, waut de Huaga Priesta en de heilje Städ aus een Sindopfa opfat, woaren butakaunt de Zelten-Städ vebrent. 12  Doawäajen haft Jesus uk butakaunt Stautsdäa lieden must, soo daut hee de Menschen met sien ieejnet Bloot heiljen kunn. 13  Well wie dan nu butakaunt de Zelten-Städ no am gonen un deeselwje Schaund droagen, waut hee druach. 14  Wiels wie haben hia nich eene Staut, waut blift, oba wie luaren sea no dee, waut doa komen woat. 15  Derch Jesus well wie Gott emma preisen aus een Opfa fa am; onse Leppen sellen sienen Nomen aulsoo frie bekauntmoaken; dauts de Frucht, waut wie am opfren. 16  Vejät uk nich, Goodet to doonen un daut met aundre to deelen, waut jie haben, wiels soone Opfa jefaulen Gott sea. 17  Siet dee jehuarsom, waut mank junt de Leidunk nämen un siet unjadon, wiels dee paussen no junt* opp un woaren sikj doafäa veauntwuaten motten. Wan jie daut soo doonen, dan woaren dee daut met Freiden doonen kjennen un nich met Stänen, wiels daut wudd junt toom Schoden sennen. 18  Bät wieda fa ons, wiels wie sent ons secha, daut wie een goodet Jewessen haben, wiels wie wellen ons en aule Stekjen opprechtich benämen. 19  Oba ekj fodda junt besonda opp to bäden, daut ekj bosja wada kaun bie junt sennen. 20  Gott wuak dän grooten Hoad von de Schop, onsen Harn Jesus, von mank de Doodes opp, waut daut Bloot von eenen eewjen Bunt bie sikj haud. Mucht de Frädensgott 21  junt aulet Goode jäwen, waut junt fält, toom sienen Wellen doonen. Derch Jesus Christus brinjt hee ons bat doa, daut to doonen, waut am jefelt. Mucht hee Harlichkjeit kjrieen fa emma un eewich. Amen. 22  Breeda, nu fodda ekj junt opp, jeduldich no dise Wieed to horchen, waut Moot jäwen, wiels ekj hab junt eenen korten Breef jeschräwen. 23  Ekj well junt weeten loten, daut ons Brooda Timotä̱us es friejeloten worden. Wan hee boolt kjemt, dan woa wie toop no junt komen toom junt seenen. 24  Jreest aul dee von mie, waut mank junt de Leidunk nämen un uk aul de Heilje. Dee en Ita̱lien bestalen junt to jreessen. 25  Mucht jie aula Gott sien grootet Metleet* haben.

Footnooten

Ooda: “leeftolich to sennen to Framde”.
Wuatlich: “de Aunjekjäde”; “dee en Kjäden”.
Ooda woomäajlich: “soo aus wudd jie met dee toop lieden”.
See Wuaterkjläarunk bie “Sintelje Sorten Sex”.
Dauts, wan een befrieda Mensch met sestwäm Sex haft.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “de onvedeende Leeftolichkjeit”.
Daut meent Räajlen äwa daut Äten.
Ooda: “june Seelen”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.