Aun de Hebräa 6:1-20
6 Doawäajen, bliew wie nich bloos bie de ieeschte Lieren äwa dän Christus, oba wie motten wieda doano sträwen, riep to woaren un nich wada eenen Grunt to lajen, biejlikj een Leetsennen haben äwa doodje Woakjen, dän Gloowen aun Gott,
2 de Lia äwa de Doop, de Henj opplajen, daut Oppstonen von de Doodes un daut eewje Jerecht.
3 Met Gott siene Help woa wie riep woaren.
4 Dee oba, waut mol daut Licht aunjenomen haben un daut himlische Jeschenkj jeschmakjt haben un Poat aun dän heiljen Jeist haben
5 un Gott sien goodet Wuat un de Säajnungen* von de komende TIET* jeprooft haben
6 un oba aufjefollen sent, dee jeit ommäajlich to halpen, wada bat doa to komen een Leetsennen to kjrieen, wäajen dee Gott sienen Sän fa sikj wada aum Pol noaglen un am ver aundre toschaund moaken.
7 Wiels de Ieed kjricht eenen Säajen von Gott, wan daut doa emma wada noppräajent un doa nenntrakjt. Dan brinjt dee Plaunten verendach, waut toom Nutzen sent fa dee, waut de Ieed beoabeit haben.
8 Wan dee oba Spekja-Struck un Spekja-Krut verendach brinjt, dan es de Ieed ondaugboa, un Gott woat boolt eenen Fluch opp dee brinjen un aum Enj woat dee vebrent woaren.
9 Leewe Breeda, wan wie uk opp soone Wajch räden, sent wie ons oba secha, daut et met junt bäta steit un daut jie Sachen doonen, waut junt no de Radunk brinjt.
10 Wiels Gott es nich ojjerajcht, un doawäajen woat hee june Woakjen un june Leew nich vejäten, waut jie fa sienen Nomen jewäsen haben, aus jie de Heilje jedeent haben un dee wieda deenen.
11 Oba wie wenschen ons, daut jie wieda soo flietich bliewen, soo daut jie de Hopninj bat aum Enj gaunz secha haben.
12 Soo woa jie nich ful woaren, oba jie woaren dee nodoonen, waut derch Gloowen un Jedult de Vespräakjungen oawen.
13 Wiels aus Gott met Abraham sien Vespräakjen muak, schwieed hee daut bie sikj selfst, wäajen hee nich bie eenen Jratren schwieren kunn.
14 Hee säd: “Ekj woa die gaunz fa secha säajnen un die gaunz fa secha vemieren.”
15 Soo, aus Abraham ieescht haud Jedult jewäsen, kjrieech hee dit Vespräakjen*.
16 De Menschen schwieren bie irjenteenen Jratren un äa Eit* moakt een Enj met jieda Striedarie, wäajen daut fa dee eene Garantie es.
17 Krakjt soo uk, aus Gott sikj eenich wort, de Oawen von dit Vespräakjen daut noch dietelja to wiesen, daut sien Väanämen* sikj nich endat, jeef hee äant eene Garantie* met eenen Eit*.
18 Wäajen sien Vespräakjen un sienen Eit* stoakj wie ons, dee wie no Gott jerant sent toom ons unja Schutz brinjen, om ons faust aun de Hopninj to hoolen, dee ver ons es. Hee kaun nich lieejen, wäajen sien Eit un sien Vespräakjen sikj kjeenmol endren.
19 Wie haben dise Hopninj soo aus eenen Anka fa onse Seel*, waut secha un faust es, un dee jeit bat hinja de Gardien,
20 wua Jesus ver ons nennjinkj un dän Wajch fa ons opmuak un reedmuak. Hee es een Huaga Priesta jeworden fa emma opp soone Wajch aus Melchise̱dek.
Footnooten
^ Wuatlich: “Machten”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
^ Ooda: “kjrieech hee daut, waut am vesproaken wia”.
^ Ooda: “iernstet Vespräakjen”.
^ Ooda: “Rot”.
^ Wuatlich: “hee vemedeld dee”.
^ Ooda: “een iernstet Vespräakjen”.
^ Ooda: “sien iernstet Vespräakjen”.
^ Ooda: “fa ons Läwen”.
